نسبی بودن احکام الهی

با عرض سلام و ادب  سوالی برام پیش اومده که دوست دارم پاسخ مفصلی بهش بدید  زیرا برام بسیار حائز اهمیت هست.   همانطور که خداوند هر انسان را منحصر به فرد خلق کرده و مانند آن انسانی دیگر را خلق نکرده به طوری که حتی هیچ دو انسانی اثر انگشت یکسان ندارند ، آیا این درست است که دین و اعمال و عبادات و حرام ها و حلال ها برای همه یکسان باشد؟  مگر خداوند در قرآن  نگفته که " لا یکلف الله الا وسعها" پس آیا در حالی که وسع و توانایی انسان ها ، شرایط و ژنتیک انسان ها با هم یکسان نیست  آیا درست است که همه با وجود آنهمه تفاوت ، برایشان احکام یکسانی واجب و کارهای یکسانی حرام باشد؟ مثلا وقتی من در شکم مادری رشد کردم که نماز نمیخوانده و نطفه ام از پدری بوده که او هم نماز نمیخوانده آیا انجام این فعل عبادی همانند سایر افراد بر من واجب است ؟ و همانطور که گفته شده  استاد پناهیان  که یک روحانی هستند و احتمالا شما هم میشناسیدشون جایی در مورد ژن خوب و بد حرف میزدن. میگفتن که کسی که مثلا به طور ذاتی و ژنتیکی بداخلاق است اگر بداخلاقی کنه خدا ازش ناراحت نمیشه ولی کسی که ژنتیکی و ذاتی از اخلاق آروم و خوبی برخورداره اگه مثلا یه داد بزنه خدا ازش ناراحت میشه چون اون با وجود ژن خوب داره اشتباه میکنه ولی اون یکی ژنش بده و خودش رو کنترل کرده. خلاصه یه همچین چیزی گفتن و دقیق کلمات و واژه هایی که در آن سخنرانی به کار بردن یادم نیست ولی چنین محتوایی داشته و مضمونش این بوده که خدا فرد دارای ژن خوب و ژن بد را یکسان نمیدونه.   خب اگر خدا انتظارات یکسانی از انسانها نداره پس چرا در دین اعمال و عبادات یکسان خواسته شده، و آیا اینجور نیست که مثلا خدا از کسی که در خانواده‌ای با پوشش های باز زندگی میکنه انتظار حجاب بی نقص و کامل نداشته باشه؟  بلکه همین که حیا را رعایت کنه و در حدی که پوشش او تحریک آمیز و زننده نباشه کافی هست؟