کاربر مهمان خوش آمدید
با سلام
به نظر شما با وجود محدودیت هایی که بین پسرها و دخترها، خصوصا در اقشار مذهبی هست، می شود با چند ساعت صحبت کردن، به شناخت کاملی از طرف مقابل رسید؟
آیا با همین چند ساعت شناخت محدود میشود همسر آینده خود ، که قراره چند ده سال با او زندگی کرد، رو انتخاب کرد؟
سلام ،،، سه سالی هست که با دختر عمه ام نامزد کردم، در این سه سال فهمیدم که اخلاقش یه جوریه و حرف من رو نمیفهمه ،چون بچه روستا هست و حتی فارسی بلد نیست خوب حرف بزنه و محلی حرف میزنه، برا من اینا زیاد مهم نیست اینکه دیپلم نداره و من لیسانسم و بسیار خجالتی هست و دو ، سه باری که تلفنی حرف زدم و چند ماهی پیام میدادیم ازش پرسیدم تا گللس چندم خوندی ، چون مامانم گفته بود دیپلم داره ،به که گفتم گفت تو لیسانس داری میزنیتو سرم، بعدشباهاش حرف که زدم حس می کنم حرفم رو نمیفهمه و خودش رو از من پایینتر میدونه،،حالا پدر نداره من می خوام بهم بزنم وکسی که مدنظرم هست رو بعد سربازی ازدواج کنم،،شما کمک کنید اصلا هم تو دلم نیستش،،،بهم بزنم
سلام دوستان
من اخیرا نامزد کردم و بین من و نامزدم هر هفته یک بحثی پش میاد و حتی من هر کاری میکنم باز هم این یک هفته اتفاق میفته . خودم هم تعجب میکنم چون من با خانواده ام با دوستانم معمولا بحث نمیکنم یا خیلی کم پیش میاد ولی نمیدونم با ایشون کنترل احساساتم رو از دست میدم در حالی که با دیگران اصلا اینطور نیستم و هر قدر هم سعی میکنم خودم رو کنترل کنم باز هم دوباره این هر هفته اتفاق میفته تا حدی که نامزدم این دو هفته اخیر میخواست ارتباطش رو با من قطع کنه ؟!!!نمیدونم ممکن هست طلسم و جادو شده باشم ؟و به علاوه قبلا خواستگار های دختر چند تایی داشته داشته!!!!
پیش دانشگاهی رشته ریاضی-فیزیک و جزو نفرات برتر کلاس هستم و چون یکی از دوتا برادرام ( که متاهل هست ) کابینت و mdf میسازه ، این کار رو هم حدود 6 سالی هست که انجام میدم و بلدم .
حدود 7 سال با اینترنت سر و کله زدم توی همین تابستان ( 1395 ) یک فروشگاه اینترنتی همواره تخفیف راه اندازی کردم که به خاطر مشغله درسی و کاری فعالیتش رو کم کردم اما بعد کنکورم میخوام که بسیار گسرشش بدم. از لحاظ ارتباطات اجتماعی هم خوب عمل میکنم و یک سال عضو شورای دانش آموزی شهر بودم و مقدار کمی هم در قسمت تولید محتوا آموزش و پرورش شهرستان فعالیت کردم و بعد به خاطر مشغله هام رهاشون کردم. ( من تو خونه استقلال دارم و خانواده چون از کارام مطمئن بودن خیلی وقت ها پیش منو آزاد گذاشتن و من هم خدا رو شکر پامو کج نذاشتم )
من مطمئن هستم که میتونم بعد از کنکور به یک در آمد مستقلی برسم چون برنامه های زیادی دارم
در حال حاضر شغل پدرم آزاده اما قبلا بنا بود . مادرم هم گاهی وقتا کار میکنه
برادر دیگم ( مجرد ) مدیر یک شرکت هست و خواهرم ( متاهل ) هم لیسانس مامایی و شاغل.
وضعیت مالی متوسط هست.
قسمت پایین شهر زندگی میکنیم و از خودمون خونه داریم
بقیه اقوام همه پولدار هستن و بالای شهر زندگی میکنن.
از لحاظ اخلاق هم توی کار خیلی سختگیر و سخت کوش و بین دوستان و اقوام خیلی مهربون و مودب . معمولا دوست دارم از پولی که در آوردم لذتش رو ببرم حالا چه تنهایی و چه با دوستان یا خانواده 
حالا میخوام بدونم که آیا با این تعاریفی که از خودم و خانوادم کردم ، میتونم با یک نفر که ویژگی های مناسبی با من داره ازدواج کنم؟ ( البته در این سن فعلا به صورت نامزدی )
تا به حال دوست دختر نداشتم و نمیخوام داشته باشم.
تشکر از همه عزیزان
در پناه حق
با سلام به همگی
موردی که برام جالبه و درباره ی خیلی ها (نمیگم همه اینطورن ولی من تقریبا اکثر افرادی رو که دیدم این طور بودن) دیدم این هستش که به نظرم اصلا نگاه درستی به دوران نامزدی و فلسفه وجودی اون ندارند.
تقریبا همه می دونند و تا جایی که من تو اینترنت سرچ کردم ، دوران نامزدی برای شناخت بیشتر هستش .
خوب با این فرض میتونه نتیجه اون نرسیدن به نتیجه باشه ! یعنی خوب دختر می بینه که پسر مطابق با معیاراش نیست حالا از هر لحاظ و یا بالعکس و خوب دیگه پیش نمیرند.
ولی من به کرات دیدم که دید افراد نسبت به مخصوصا دخترانی که یک بار نامزد کردن و بعد یک مدت به هم خورده یه جوریه . چه جوری بگم با دختری که اصلا نامزد نکرده متفاوته
اگه به افرادی که برای پسرشون دنبال دخترن میگردن بگی میگن نه فرق نداره ولی وقتی به مرحله عمل برسه جریان فرق میکنه
خوب این دیدگاه تو جامعه می تونه پیامد های خوبی نداشته باشه . میتونه باعث بشه از ترس عواقب این موضوع ، یه ترس نهفته تو فرد جمع بشه و خودش رو برای جواب مثبت دادن به فرد مقابل قانع و راضی کننده و بعد ها به مشکل بر بخوره
در تمامی حرف های بالا منظورم سر دختر یا پسر بودن طرف نیست و هر دو مورد نظرند.
ولی دختر ها مورد نظر ترند .
نظر شما چیه ؟ :Gig: