خاطرات استاد قرائتی... از یاسوج تا هامبورگ!
ارسال شده توسط مدیر اجرایی_فرهنگی در شنبه, ۱۳۹۴/۰۵/۳۱ - ۱۱:۲۳انجمن:
از امام حسين چه بخواهم؟
در بعضى شب هاى جمعه كه در نجف بودم توفيقى بود كه به كربلا مى رفتم و در حرم امام حسين عليه السلام به مناجات مى پرداختم. از آنجا كه دعا زير گنبد امام حسين عليه السلام مستجاب اس، از استادم پرسيدم: در آنجا چه دعا و درخواستى از خدا داشته باشم؟. ايشان گفتند: دعا كن هر چه مفيد نيست، علاقه اش از دل تو بيرون رود. بسيارند كسانى كه علاقه مند به كارى هستند كه بى فايده است.
در دعا نيز مى خوانيم: «اعوذ بك مِن عِلم لاينفع» خداوندا! از علم بدون منفعت به تو پناه مىبرم.
خدا را شاكرم كه به جز قرآن و تفسير به بسيارى از علوم غير مفيد علاقه اى ندارم.
وظيفه كدام است
وقتى دوره سطح را در حوزه تمام كردم، متحيّر مانده بودم كه چه برنامه اى براى خودم داشته باشم.
دوستانم به درس خارج فقه رفتند، امّا من سرگردان بودم. بالاخره تصميم گرفتم جوان هاى محل را به خانه ام دعوت كنم و براى آنان اصول دين بگويم.
تخته سياهى تهيه كردم و مقدارى هم ميوه و شيرينى خريده و شروع به دعوت كردم.
بعد ديدم كار خوبى است ولى يك دست صدا ندارد، طلبه ها مشغول درس هستند و جوان ها رها و مفاسد بسيار؛ در فكر بودم كه آيا كار من درست است يا كار دوستان. من درس را رها كرده به سراغ جوان ها رفته ام و آنها جوان ها را رها كرده به سراغ درس رفته اند. تا اينكه يكى از فضلاى محترم روزى به من گفت: در خواب ديدم كه به من گفتند: لباست را بپوش تا خدمت امام زمان عليه السلام برسى. به محضر آقا رسيدم، امّا زبانم گرفت؛ به شدّت ناراحت شدم تا اينكه زبانم باز شد. از آقا سؤال كردم: الآن وظيفه چيست؟. فرمودند: وظيفه اين است كه هر كدام از شما تعدادى از جوان ها را جمع كنيد و به آنها دين بياموزيد. با اين مطلب اميدوار شدم و به كارم ادامه دادم.
