مقام معظم رهبری
گزیده ای از سخنان مقام معظم رهبری
ارسال شده توسط مریم کوچولو در پنجشنبه, ۱۳۹۰/۰۵/۲۰ - ۱۱:۴۸الا ولا یحمل هذا العلم الا اهل البصر والصبر.میدانید،سختی پرچم امیرالمومنین (ع)ازپرچم پیغمبر(ص)
از جهاتی دشوارتر بود،چون در پرچم پیغمبر(ص)دشمن معلوم بود،دوست هم معلوم بود
در زیزپرچم امیر المومنین(ع)دشمن ودوست آنچنان واضح نبودند.دشمن همان حرفهایی را میزد که دوست میزند
همان نماز جماعت را که در اردوگاه امیرالمونین (ع) می خواندند تو اردوگاه طرف مقابل هم _در جنگ جمل وصفین وونهروان _ می خواندند .حالا شما باشید چه کار می کنید؟
به شما می گویند:آقا!این طرف مقابل باطل است
شما میگویید:با این نماز با این عبادت!
پیام مقام معظم رهبری در حج 1390
ارسال شده توسط صلوات در شنبه, ۱۳۹۰/۰۸/۱۴ - ۱۴:۲۴آيت الله العظمی خامنه اي رهبر معظم انقلاب اسلامي در پيامي به مناسبت کنگره عظيم حج، قيام و انقلاب در برخي کشورهاي اسلامي را از مهمترين مسائل جهان اسلام و حقايق نهفته در آن را، آيات بينات الهي برشمردند و با اشاره به وظيفه بس خطير نسل بيدار جوان و روشنفکران و عالمان ديني در اين مقطع سرنوشت ساز، تاکيد کردند: امت اسلامي به ويژه ملتهاي بپا خاسته، براي ادامه مسير نيازمند دو عنصر "تداوم ايستادگي" و "هوشياري در برابر حيله هاي قدرتهاي بين المللي" هستند و نجات کشورهاي اسلامي از خطرهاي پيش رو جز با همدلي و اتحاد و تشکيل قطب قدرتمند جهان اسلام ، امکان پذير نيست.
دانلود شعر خوانی محضر رهبر معظم انقلاب
ارسال شده توسط مدیر اجرایی در سهشنبه, ۱۳۸۹/۰۷/۲۰ - ۱۸:۰۶شعرخوانی طنز "قاسم رفیعا" در محضر مقام معظم رهبری با ترجیع بند « بچه محله امام رضایم»
حمایت از ولایت و رهبری با موسیقی رپ+نظر سنجی
ارسال شده توسط seyed در شنبه, ۱۳۹۰/۰۷/۳۰ - ۰۲:۲۶با در نظر گرفتن نظر امام خامنه ای در مورد موسیقی
موسیقی ای که انسان را به بیکارگی و ابتذال و بی حالی و واخوردگی از واقعیت های زندگی و امثال اینها
بکشاند، موسیقی حلال نیست؛ موسیقی حرام است. موسیقی چنانچه انسان را از معنویت، از خدا و از ذکر غافل کند، حرام است. موسیقی ای که انسان را به گناه و شهوت رانی تشویق کند، حرام است؛ از نظر اسلام این است.
موسیقی اگر این خصوصیات مضر و موجب حرمت را نداشته باشد، البته آن وقت حرام نیست.
اینهایی را که من گفتم، بعضیش در موسیقی بی کلام و در سازهاست؛ بعضی هم حتی در کلمات است. یعنی ممکن است فرضاً یک موسیقی ساده ی بی ضرری را اجرا کنند، لیکن شعری که در این موسیقی خواندهمی شود، شعر گمراه کننده ای باشد؛ شعر تشویق کننده به بی بندوباری، به ولنگاری، به شهوترانی، به غفلت واین طور چیزها باشد؛ آن وقت حرام می شود. بنابراین، آن چیزی که شاخص حرمت و حلیت در موسیقیاست و نظر شریف امام هم در اواخر حیات مبارکشان - که آن نظریه را در باب موسیقی دادند - به همینمطلب بود، این است. موسیقی لهوی داریم. ممکن است موسیقی - به اصطلاح فقهی اش - موسیقی لهوی یعنی غفلت، یعنی دور شدن از ذکر خدا، دور شدن از معنویت، دور شدن از واقعیت های زندگی، « لهو » باشد.
دور شدن از کار و تلاش و فرو غلتیدن در ابتذال و بی بندوباری. این موسیقی می شود حرام. اگر این با
کیفیت اجرا حاصل شود، اگر با کلام حاصل شود؛ فرقی نمی کند.
من نمی توانم به طور مطلق بگویم که موسیقی اصیل ایرانی، موسیقی حلال است؛ نه، این طور نیست. بعضی
خیال می کنند که مرز موسیقی حلال و حرام، موسیقی سنتی ایرانی و موسیقی غیرسنتی است؛ نه،
این طوری نیست. آن موسیقی ای که منادیان دین و شرع همیشه در دوره های گذشته با آن مقابله می کردند
و می گفتند حرام است، همان موسیقی سنتی ایرانی خودمان است که به شکل حرامی در دربارهای
سلاطین، در نزد افراد بی بندوبار، در نزد افرادی که به شهوات تمایل داشتند و خوض در شهوات می کردند،اجرا می شده است. این همان موسیقی حرام است. بنابراین، مرز موسیقی حرام و حلال، عبارت از ایرانیبودن، سنتی بودن، قدیمی بودن، کلاسیک بودن، غربی بودن یا شرقی بودن نیست؛ مرز آن چیزی است کهمن عرض کردم. این ملاک را می شود به دست شما بدهیم، اما این که آیا این نوار جزو کدام هاست، این را مننمی توانم مشخص کنم.
به نظرم می رسد که موسیقی می تواند گمراه کننده باشد، می تواند انسان را به شهوات دچار کند، می تواند انسان را غرق در ابتذال و فساد و پستی کند؛ می تواند هم این نباشد و می تواند عکس این باشد. مرز حلال و حرام این جاست. من امیدوارم که شما جوانان با این زاد تقوا بتوانید وارد میدان شوید و تولیدهایی داشته باشید که به معنای حقیقی کلمه هم خصوصیات موسیقی خوب و بلیغ را داشته باشد و به معنای حقیقی تأثیرگذار مثبت باشد و حقیقتا جوانان و روحها را به صفا و به معنویت و به حقیقت رهنمون کند.
بدونه هیچ پیش زمینه فکری به یکی از ایده های دوست بسیجی می نشینیم
همه نظرات محترم
یا علی
خاطرات سرتیپ جوادیان، از حضور آیتالله خامنهای در مناطق عملیاتی غرب كشور
ارسال شده توسط صلوات در جمعه, ۱۳۹۰/۰۷/۲۹ - ۱۴:۰۴خاطرات امیر سرتیپ بازنشسته سیاوش جوادیان، فرمانده اسبق قرارگاه عملیاتی آجا در غرب كشور از حضور آیتاللهالعظمی خامنهای در مناطق عملیاتی غرب كشور
عراق هم میدانست
منطقهی غرب كشور ما نزدیكترین نقطهی ایران به بغداد است و از طریق این منطقه و شهرهای قصر شیرین و مهران، راه دسترسی به بغداد بهخوبی وجود دارد. صدام هم خوب میدانست كه ما توانایی داریم كه آنچنان بغداد را مورد تهدید قرار دهیم كه سرنوشت جنگ را عوض كنیم. بر همین اساس ارتش صدام قدرت پدافند مستحكمی را شكل داده بود و نیروهای بسیاری را سازماندهی كرده بود و در هجوم سراسری كه به منطقهی غرب كشور داشت ارتفاعات و نقاط استراتژیك را تصرف كرد. در واقع اهمیت این منطقه از لحاظ تأمین امنیت كشور و از طرف دیگر حضور نیروهای صدام و منافقین بهخوبی مشهود بود.
روایت روزهای سفر رهبر انقلاب اسلامی به كرمانشاه - یك
ارسال شده توسط مدیر اجرایی_فرهنگی در چهارشنبه, ۱۳۹۰/۰۷/۲۰ - ۰۶:۵۵[="Blue"]روایت روزهای سفر رهبر انقلاب اسلامی به كرمانشاه - یك
[="Red"]در كرمانشاه ایستادهایم[/]
میگویند از سه هفته پیش كه شایعهی حضور «آقا» در شهر به واقعیت نزدیك شده است آنها فعالیتشان را شروع كردهاند.
تابلوهای مسیر، لحظه به لحظه فاصلهمان تا كربلا را نشان میدهند. به عبارتی، داغ مسافرین كرمانشاه همیشه تازه است: نانوایی زائرانِ كربلا، نهالكاریِ حاشیهی راهِ كربلا، ترمینالِ كربلا... . در هر بخشی از مسیرِ كرمانشاه، نشانهای از كربلا را میتوان یافت.
ظهر به كرمانشاه میرسیم؛ چند روزی زودتر از رهبر انقلاب. كمی استراحت میكنیم تا غروب دوستی دنبالمان بیاید و ستاد استقبال مردمی از رهبر انقلاب را نشانمان بدهد. كمی از مركز شهر دور میشویم. ستاد را در كوچه پس كوچهای تاریك پیدا میكنیم. خانهای كه تعدادی جوان به ضرب و زور، كرایه كردهاند و جلوی درش را چراغ رنگی و چند پوستر از رهبر زدهاند.
دوست همراهمان ظهر آنجا رفته و كمی از فعالیتهایشان پرسیده است. وقتی كه وارد خانه میشویم، تعدادی جوان لاغر را میبینیم كه شام میخورند. بعد از سلام و احوالپرسی از كارهایشان در این ستاد میپرسیم -و اول با جدیت از ما میپرسند كه از كدام روزنامه یا خبرگزاری آمدهایم؟- و وقتی میفهمند از سایت نشر آثار رهبری برای روایت و عكاسی حاشیههای سفر آمدهایم، با لبخند همه چیز را كامل برایمان تعریف میكنند.
میگویند از سه هفته پیش كه شایعهی حضور «آقا» در شهر به واقعیت نزدیك شده است آنها فعالیتشان را شروع كردهاند.
مسئول محتوایی ستاد استقبال اول از همه تاكید دارد كه این ستاد با كمكهای مردمی تشكیل شده كه شامل كمك هیئتها، خیرین و مردم است. بعد، از ایستگاههای صلواتیای میگوید كه در این روزها برپا كردهاند و ویژهنامهای كه برای ورود رهبر آماده كردهاند و توضیح میدهد كه میخواهند این بچههای جمعشده در این ستاد را برای كارهای فرهنگی در استان، در آینده هم دور هم جمع كنند.
همزمان با توضیحات، برای ما غذا میآورند و سفرهای میچینند. فضای قدیمی خانه آدم را میگیرد. لهجهی همهشان كردی است. از كرمانشاه میگویند كه هندوستان ایران است و از هر دستهای در آن میتوان یافت. از شهید جعفریِ كرمانشاهیها میگویند كه شهید صیاد شیرازی در رثایش حرف زده است و انگار همهی جوانان شهر خاطرهای از او در سر دارند.
وقتی قرار است خداحافظی كنیم یك وانتبار كه كمكهای مردم را برای ستاد جمع كرده، میرسد به این خانهی قدیمی؛ و همگیِ بچهها برای كمك میآیند دم در. در راه برگشت به محل اسكان، ایستگاههای صلواتی زیادی را در شهر میبینیم. گفتوگو میكنیم با جوانهایی كه برای كمك به این ایستگاهها آمدهاند و بین مردم شربت و عكسهای رهبر را پخش میكنند. همهجور شكل و ظاهری هم در آنها هست؛ از مشكلات استان میپرسیم و اكثرشان از بیكاری میگویند و اینكه مسئولین دست از اختلاف بردارند و آخر سر از علاقهشان به رهبر انقلاب میگویند.
دوجوان دیگر كه از طرف هیئتشان ایستگاه زدهاند، میگویند این یك هفته حال و هوای شهر عوض شده است و امشب را باید درون ایستگاه بخوابند و از وسیلهها مراقبت كنند. هم سن هستیم. آنها شب را بیدار میمانند و من روایت میكنم و دیگری...
دیر وقت است كه به محل اسكانمان میرسیم. شهر به آرامش شبانه خود فرورفته است. همه میدانند كه چند روز شلوغ در پیش است.
قرار است بیش از یك هفتهی نفسگیر را روایت كنیم. دیدار امام و امت. دیداری كه 22 سال چشمانتظار آن بودهاند. البته هر كس برای این دیدار كاری میكند. نیروهای انتظامی امنیت را برقرار میكند، عكاسان تصاویر را ثبت میكنند و من
روایت میكنم.