مرگ

سلام.
من یبار از یکی از معلمامون شنیدم ، بعد از دفن مرده ، جسم در همون قبر منفجر میشه ، بخاطر همین روش خاک و آهک و... میریزن که اگر مریضی ای داشته به بیرون سرایت نکنه.

میخواستم بدونم این درسته؟؟؟

تجربه نزدیک به مرگ (NDE) زیاد اتفاق افتاده است ولی اطلاعات مربوط به آن هنوز جزئی است
داستان‌هایی که افراد از زمانی‌هایی تعریف می‌کنند که بنا به دلایل مختلفی همچون سکته دچار ایست قلبی شده‌اند و برای چند دقیقه مردن را تجریه کرده‌اند حتما شنیدنی است.
معمولا از این افراد جملات همچون "من همه زندگی گذشته‌ام را جلوی چشمانم دیدم" و یا "به سوی روشنایی می رفتم" را بسیار تکرار می‌کنند. همه این جملات تنها زمانی بیان می‌شوند که شخص برای دقایقی "مرده" باشد و نکته جالب در مورد تمامی این تجارب شبیه بودن آنها به هم است.
اما اینکه دقیقا "تجربه نزدیک به مرگ " چیست و آیا تجاربی که بیان شده‌اند واقعی هستند و یا به تغییرات شیمیایی که در بدن رخ می دهند نسبت دارند موضوعی است که از لحاظ علمی ثابت شده و اینجا مورد بحث قرار خواهد گرفت.
تاریخچه تجربه نزدیک به مرگ (Near dead experience):
دکتر "ریموند مودی" اولین فردی بود که سال 1975 در کتاب خود از این تجربه نام برد.
"زندگی بعد از زندگی" کتابی یود که در آن تجارب افرادی که تنها برای چند دقیقه مرده بودند جمع‌آوری شده بود و برای اولین بار برای عموم مطرح می‌شد.
اما گزارش افرادی که چنین تحربه‌ای را در زندگی خود داشته‌اند به سالیان سال قبل از آن هم بر می‌گردد.
"افلاطون" در کتاب تاریخی خود به عنوان "جمهوری" که سال 360 قبل از میلاد مسیح نوشته از خاطرات سربازی یاد کرده که در دوران جنگ بر اثر درگیری‌ها جان خود را برای چند دقیقه از دست می‌دهد. این سرباز از خارج شدن روح از بدنش و وارد شدن به جنگلی که شبیه بهشت بوده سخن گفته است.
حالات تشبیه شده در تجربه نزدیک به مرگ:
تقریبا تمامی افرادی که تجریه دقایقی مرگ را داشته‌اند اتفاقات شبیه به هم را عنوان کرده‌اند که چند نمونه آنها از این قبیل است:
احساس آرامش: احساس آرامش درونی و جسمی و حالت تسلیم در برابر مرگ
دیدن نور روشن: گاهی اوقات دیدن نورهای شدید که با وجود روشنی بسیار، آزار دهنده نیستند.
تجربه خروج از بدن: فرد احساس می‌کند که روحش از بدن جدا شده و خودش می‌تواند از بالا بدن بی‌جانش را ببیند و حتی بعضی‌ها از خارج شدن روح از اتاق و گردش آن در آسمان سخن گفته‌اند.
وارد شدن به قلمرو: افراد معمولا احساس می‌کنند که وارد جهانی دیگر شده‌اند.
دیدن ارواح و فرشته‌ها: در بعضی موارد افرادی که تجربه دقایقی مرگ را داشته‌اند گفته‌اند نورهایی شکل فرشته‌ها را دیده‌اند.
تونل: بسیاری از افراد از رد شدن تونلی سفید رنگ خبر داده‌اند.
ارتباط با فرشته‌ها: معمولا افرادی که دقایقی را در حالت مرگ سپری کرده‌اند از صحبت کردن با فرشته‌ای که صدای قوی داشته خبر داده‌اند که به آنان گفته زمان مرگ آنها نرسیده و باید به جسم خود بازگردند. برخی‌ها این تجربه را با امکان انتخاب و برخی آن را با اجبار به برگشتن به جسم تجربه کرده‌اند.
بازبینی زندگی: فرد تمام زندگی قدیمش را همچون فیلمی جلوی چشمان خود می‌بیند که حتی با جزئیات همراه است.

کسانی که تجربه نزدیک به مرگ را داشته‌اند چه کسانی هستند؟
در سال 1982 کتابی در مورد این موضوع انتشار یافت که افراد تجارب خود را در این رابطه عنوان کرده بودند که هنوز هم به عنوان مرجعی برای این اتفاق به شمار می‌آید.
در این کتاب اشاره شده است که نقریبا 15 درصد تمام آمریکایی‌هایی که در حالت مرگ قرار گرفته‌اند از تجارب مشترکی با دیگران که همین تجربه را داشته‌اند سخن گفته‌اند. 11 درصد از وارد شدن به محیطی متفاوت، 8 درصد ازدیدن نورهایی شبیه فرشته‌ها و تنها 1 درصد از نداشتن هر گونه تجربه‌ای در زمان خروج ایست قلبی کامل سخن گفته‌اند.
اما این اعداد و ارقام به تحقیقی که بیش از 20 سال قبل صورت گرفته باز می‌گردد و تحقیقات جدید نشان می‌دهد آمار افرادی که این تجربه را داشته‌اند و آن را در میان گذاشته‌اند بسیار بالاتر رفته است.
تحقیقات بیشتر محققان روی تاثیری که این تجربه در زندگی افراد گذاشته تمرکز کرده است. این تحقیقات نشان داده که افرادی که این تحربه را داشته‌‌اند احساس اطمینان بیشتری دارند و رفتار آنها نسبت به زندگی تغییر چشمگیری داشته است. تنها تعداد بسیار کمی از این افراد پس از این تجریه دچار حالات ترس و یا افسردگی شده‌اند.
تئوری‌های تجربه نزدیک به مرگ:
تئوری‌هایی که تجربه نزدیکی با مرگ را توصیف می‌کنند دو دسته هستند. علمی و ماوراء طبیعی. هیچکدام از این تئوری‌ها تائید و یاتکذیب نشده‌اند و به اعتقاد فرد بستگی دارند.
تئوری‌های علمی:
علم هرگز نتوانسته است تا به طور قطعی اثبات کند که چطور فرد می‌تواند تجریه خروج روح از بدن و یا همان نزدیکی به مرگ را داشته باشد و هیچ توجیه علمی برای آن ارائه نشده است.
آنچه که علم در مورد تجربه نزدیکی به مرگ عنوان می‌کند آن است که در حالی که آنان نظریه احتمال خروج روح از بدن و حتی دیدن دنیای دیگر را رد نمی‌کنند اما معتقدند که برخی از داروها می‌تواند توهم‌هایی را ایجاد کند که سبب می‌شود فرد تصور کند به مردن نزدیک شده است.
مکانیزم این تجزبه بسیار عجیب؛ می‌تواند به سادگی یک بازیابی حافظه برای مغز و یک دوره کردن خاطرات باشد. مغز می‌تواند تحت تاثیر داروها یک سری اطلاعات غلط را صادر کند و در واقع از کار دست خود دور شود. آنچه فرد در تجربه نزدیک به مرگ می‌بیند همان تلاش مغز برای بازیابی اطلاعاتی است که بر اثر تاثیر داروها شکل درست خود را از دست داده است. برخی از محققان نیز تئوری را مطرح کرده‌اند که کمبود اکسیژن ارسالی به مغز نیز می‌تواند حالاتی را که بیماران توصیف کرده‌اند برای آنان به ارمغان بیاورد.
تئوری‌های ماوراء طبیعی:
نکته اساسی در تئوری‌های ماوراء طبیعی آن است که فردی که این تجربه را پشت سر گذاشته در واقع در حال تجربه کردن و به یاد آوردن مسائلی است که در زندگی او رخ داده و در ضمیر ناخود آگاه او هنوز زنده مانده است.
بر اساس این تئوری وقتی که فرد به تجربه نزدیک به مرگ می‌رسد روح از بدن جدا می‌شود و به همین خاطر است که چیزهایی که در حالت عادی افراد نمی‌تواند آنها را ببینند تجربه می‌کند.
روح از جسم خارج می‌شود و به محیطی می‌رود که معمولا به همان تونل سفید رنگی تشبیه می‌شود که بسیاری از افراد آن را تجربه کرده‌اند و عنوان می‌کنند از آن گذر کرده و با دیگر فرشته‌ها ارتباط داشته‌اند. اما نکته جالب در مورد این تجربه آن است که گاهی اوقات افراد با اینکه با چشمان بسته در بیمارستان خوابیده و حتی مورد عمل جراحی قرار گرفته‌اند انگار که همه چیز را دیده باشند می‌توانند حتی رنگ بلوز پزشک معالج خود را بیاد بیاورند که این خود نوعی اثبات اینتجربه است

سلام
در بسیاری از روایات یاد کردن از مرگ توصیه شده است.حالا شما اگر بدانید که فردا صبح میمیرید این مدت کوتاه باقی مانده را چگونه می گذرانید؟

سلام علیکم،

من در محلی زندگی‌ می‌کنم که مسیحی‌ زیاد هستن ، اونا اعتقاد دارن بعد از مرگ انسان در قبر هست تا روز قیامت و با من سر این موضوع بحث می‌کنن ، میخواستم بدونم که آیا روز قیامت انسان در زمین خواهد ماند ؟ تا اونجا که من می‌دونم وقتی کس مورد به برزخ میره ولی‌ در مورد قیامت زیاد نمیدونم یعنی‌ یه کمی‌ گیج شدم ، انشاًلله کسی‌ جواب این سوال من رو بده .

با تشکر

آزموده را آزمودن خطاست!

ما لحظه ای به آمریکا اعتماد نخواهیم کرد و این اولین اصل مذاکرات ماست. آمریکا آزموده ای است که آزمودن مجدد آن خطاست و حرکت به همراه خوش بینی به این دولت مستکبر اشتباه استراتژیک سیاست خارجی ما.

قدیم تر ها یک اصطلاحی داشتند که می گفتند "آدم عاقل از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود" حالا ریشه ی این جمله ی درست و صحیح و حکیمانه کجاست اهالی فن می دانند اما انصافا حقیقت را گفته اند قدمای ما ...سیاست غربی پدر و مادر ندارد! نه تنها پدر و مادر که انصاف و ادب و قانون و قول و قرار هم سرش نمی شود. سیاست غربی را اگر بخواهیم ترجمه کنیم می شود (( هرکسی یا با ماست یا اینکه بمیرد بهتر است چون که با ما نیست!)) . حال با این قانون جنگل مدرن جهان، ما می خواهیم که یک بازی دو سر برد داشته باشیم. میز مذاکره را می چینیم و بازی را آغاز می کنیم، محل مذاکرات ژنو سرد زمستانی است. وزیر خارجه ما همه هنر دیپلماسی و تجربه اش را به کار می گیرد و تلاش می کند تا چهره ی صلح طلب و اهل مذاکره ی جمهوری اسلامی را بار دیگر اثبات کند. وزرای شش کشور از پایتخت ها خودشان را می رسانند به مذاکرات و طولی نمی کشد که تلاش نتیجه می دهد و ایران و شش کشور به توافق می رسند. مدتی بعد که کنگره بر خلاف متن توافقنامه نام چند نفر و چند شرکت را به لیست تحریم ها اضافه می کند. میز مذاکره ی دو سر برد دیگر نمی لرزد و نمی ارزد! چون دیگر وجود خارجی ندارد چنین میزی! آمریکا کلا برای دنیا خوب ژست می گیرد. آمریکا رژیمی است که رئیس جمهورش می تواند میان کودکان یک مهد کودک لبخند بزند و به آنها هدیه بدهد و در همان لحظه تنفگدارش سینه ی کودکی آسیایی را بشکافد. آمریکا دولتی است که حاضر است ننگ نقض توافق نامه جهانی را به جان بخرد اما پنجه سیطره ی صهیونیست ها را روی صورتش داشته باشد. آمریکا می خواهد هم دندان گرگ را داشته باشد هم و لبخند ملیح دیپلماسی را ! آمریکا کلا خوب نقش بازی می کند.

" ما به دولت آمریکا هیچ اعتمادی نداریم"

این جمله رهبر که مدتها پیش توسط ایشان ایراد شد، بند اصلی مذاکرات ماست! اگر آمریکا توافق نامه خودش را دارد ما هم عهدنامه خودمان را داریم. بالای کاغذ توافق نامه نوشته ایم "ما به آمریکا هیچ اعتمادی نداریم".حال اگر بعضی ها اصرار دارند این مسیر طی شده را دوباره طی کنند و انتهایش با چنگ و دندان خون آلود گرگ ها مواجه بشوند حرفی نیست، ما ضرری نمی کنیم ازین مسیر اما امیدواریم که بعد از معلوم شدن دست چدنی زیر دستکش مخملی باز صحبت قابل اعتماد بودن آمریکا را نکنند! دهان و دندان توهین کننده ی به ایران را باید شکست و روی پای خود ایستاد. رهبر انقلاب، دیپلمات نیست که جایی حرفی بزند و جایی دیگر چیز دیگری اراده کند، انقلابی است! اراده ما در عمل ماست. ما در عمل نیز به آمریکا باید بی اعتماد باشیم، اراده و عزم ملت ایران را نه قطعنامه قطع کرد و نه توافقنامه ای که توسط کشوری "عهدشکن" امضا شده است. جمهوری اسلامی ایران در عین پایبندی به تعهدات بین المللی مسیر خود را خواهد پیمود، هرچند حقیقتا پاسخ این سوال مجهول است که اصلا چه لزومی دارد وقتی طرف روبروی ما میز مذاکره را شکسته است و کلا بنای اعتماد به ما حتی رئیس جمهور محترم مان را ندارد، ما تعهدی به این مذاکرات داشته باشیم و یا ادامه بدهیم اعتماد سازی یک طرفه را ؟ وقتی طرف مقابل ما هیچگاه قابل اعتماد نبوده است.ما لحظه ای به آمریکا اعتماد نخواهیم کرد و این اولین اصل مذاکرات ماست. آمریکا آزموده ای است که آزمودن مجدد آن خطاست و حرکت به همراه خوش بینی به این دولت مستکبر اشتباه استراتژیک سیاست خارجی ما، چگونه اعتماد کنیم به دولتی که همزمان با مذاکرات ژن ایرانی را فریبکار بداند، پنج دقیقه بعد از توافق از حفظ تحریم ها سخن بگوید و چند روز بعد از توافق رسما بگوید که به رئیس جمهور ایران بدبین است ؟؟؟
و چه خوش مثالی زد پیر جماران که اینها مثل گرگ هایی اند که حتی به خودشان هم اعتماد ندارند!

گرگ ها قابل اعتماد نیستند...