مجلس

_____________________________________

دانلود از سرور سايت هم ميسر است.

ياحق

دانلود کتاب "انتخابات‌ مجلس بایدها و نبایدها"
به گزارش پایگاه 598 به نقل از هم اندیشی؛ مهمترین واقعه پیشرو در سال جاری که می توان آن را یکی از حساس‌ترین عرصه‌های پیش رو برای امتحانی دیگر برای ملت نامید انتخابات مجلس نهم است.

پرواضح است که این صحنه همانگونه که می‌تواند ورقی دیگر از افتخارات نظام اسلامی ایران را رقم بزند، خواهدتوانست عرصه ای برای یکه‌تازی منافاقین و بدخواهان نظام باشد.

لذا بهترین راه برای جلوگیری از ایجاد موقعیت و بهانه برای ضد انقلاب و رهبران آنها که همانا آمریکا انگلیس و اسرائیل هستند، رجوع و بازخوانی دیدگاه‌های بنیان‌گذار کبیر انقلاب امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای (حفظه ا...) است.

به همین سبب ضمن بازخوانی بیانات و مطالبات امام خمینی و امام خامنه ‌ای، امیدواریم زمینه هر چه بیشتر روشنگری و ترویج مطالبات و فرامین این دو چراغ راه انقلاب اسلامی و در نتیجه پیروزی مجدد ملت در برابر مستکبران غرب و شرق وعمال داخلی آنها در عرصه انتخابات مجلس نهم را فراهم آوریم.

امید است خواص و مبلغین از این مجموعه در مسیر تبلیغ و ترویج استفاده نمایند.
انتخابات مجلس نهم | برنامه دشمن

انتخابات مجلس نهم | وظیفه رسانه‌ها

انتخابات مجلس نهم | وظیفه مسئولان و مجریان انتخابات

برای دریافت فایل اینجا را کلیک کنید

اسماء پروردگار به معنی نامگذاری نیست، چون اسم نامگذاری قراردادی است، هر اسمی را روی هر چیزی می شود گذاشت، آن دیگر قرارداد است، لازم نیست معنی آن اسم واقعا در این شخص صدق کند. مثلا اگر اسم کسی را گذاشتند " حسن " (حسن یعنی نیکو، زیبا) ممکن است او واقعا هم حسن و نیکو و زیبا باشد، و ممکن است زشت ترین افراد باشد، کسی نمی تواند ایراد بگیرد، می گویند نامگذاری است و در نامگذاری این حرفها نیست، مثل فامیلهایی است که افراد روی خودشان می گذارند. البته فامیلها خوب انتخاب می شود و باید هم خوب انتخاب شود اما معنای نامگذاری این نیست که حتما حقیقت این (نام) بر آن (شی ء) صدق کند.

از آن شاهکارهای سیاسی مرحوم سیدحسن مدرس نقل می کنند: در همان دوره تقریبا چهل و پنج سال پیش یک موجی پیداشده بود - که هر چند وقت یک بار هم پیدا می شود و آن وقت این موج شدیدتر از امروز بود - که ما باید لغات بیگانه را (به قول اینها) از زبان فارسی بیرون بریزیم و اصلا نباید هیچ لغت عربی در زبان ما وجود داشته باشد.
این موج در مجلس هم راه پیدا کرده بود و می خواستند آن را به صورت یک قانون در بیاورند. مرحوم مدرس با این فکر مبارزه می کرد. (گاهی یک شوخی، یک متلک، یک هو کردن اثرش از چند برهان بیشتر است.) گفته بود بسیار خوب، حالا ببینیم چی می شد! (به قول خودش، اصفهانی بود)، چه از آب درمی آید!
رو کرده بود به رئیس مجلس و گفته بود آقای رئیس مجلس! اسم من حسنس، اسم جنابعالی هم حسینس حالا این اسمها را می خواهند تبدیل کنند به فارسی، من می شوم " نیک "، حسین هم که تصغیر حسن است می شود نیکچه، پس بعد از این من نیکم شما نیکچه، مثل دیگ و دیگچه، یک چند تا از اینها را با همدیگر جور کرد، مجلس خندید، لایحه به همین (امر) از بین رفت.

حال، اسم گذاری اسم گذاری است، ولی در مورد پروردگار اسم به آن معناست که گفته شد، یعنی یک صفت که قائم به ذات پروردگار است، و الا کسی آنجا اسم گذاری نکرده، و لهذا اسمهای پروردگار هه اسمهای عام و کلی است که احیانا در مورد غیر پروردگار هم این اسمها یا بعضی از اسمها استعمال می شود ولی در یک دایره خیلی محدود. مثلا ما به پروردگار می گوییم " عالم "، به غیر پروردگار هم می گوییم عالم. گو اینکه علم او به معنای علم غیرمتناهی است و علم غیر پروردگار هر چه باشد بالأخره متناهی و محدود است، ولی گفته می شود.