فقه

برای اولین بار؛ درس خارج فقه موسیقی

[="Blue"][="DarkGreen"]مدیر مدرسه اسلامی هنر قم، با بیان اینکه آلات موسیقی تفاوت‌هایی با هم دارند و نظر همه فقها این نیست که استفاده از همه ابزارآلات موسیقی حرام است، گفت: در سال تحصیلی ۹۱-۹۰ برای اولین بار درس خارج فقه موسیقی در مدرسه اسلامی هنر قم برگزار می‌شود.[/]

محمدجسین نواب همچنین گفت: کلاس خارج فقه موسیقی در مدرسه اسلامی هنر با حضور حجت الاسلام و المسلمین سیدعباس سیدحسینی کریمی برای اولین بار در قم برگزار خواهد شد.

مدیر مدرسه اسلامی هنر در بیان چگونگی تصمیم گیری مدرسه اسلامی هنر برای برگزاری کلاس درس خارج فقه موسیقی، گفت: به طور کلی دروس خارج فقه مربوط به هنرهای مختلف از سال گذشته در مدرسه اسلامی هنر برگزار می‌شود، کما اینکه سال گذشته هم کلاس خارج فقه مجسمه سازی در این مدرسه برگزار شد، در این کلاسها بحث‌های فقهی مرتبط با موسیقی مطرح خواهد شد و اولین بحث آن که در آینده نزدیک در کلاس‌ها مورد بررسی قرار خواهد گرفت بحث غنا در اسلام است.

نواب خاطرنشان کرد: در مدرسه اسلامی هنر یک شورای فقهی متشکل از ۶تن از علمای حوزه علمیه قم که هر کدام بیش از ۴۰سال در حوزه تحصیل کرده‌اند، وجود دارد که مشکل فقهی هنرهای مختلف را با حضور کار‌شناسان بررسی می‌کنند. کما اینکه در دو سال گذشته این شورا با تشکیل جلسه تصمیم به برگزاری کلاس درس خارج فقه مجسمه سازی در سال ۹۰-۸۹ گرفتند.

وی در پایان گفت: در مدرسه اسلامی هنر مسائل نظری هنر و رابطه دین با هنر را بررسی و روی موضوعات فلسفه هنر، حکمت هنر و… هم بحث می‌شود.[/]
منبع

قمه زنی حقیقت مظلوم !!! ( پاسخ به شبهه )

بسم الله الرحمن الرحیم




يكى از مسائل مهمى كه امروزه در عرصه فقه اجتماعى مورد توجه قرار گرفته است، سؤال از حركت‌هاى نامتعارف در عزادارى حضرت سيد الشهداء (ع) است.

باور بسيارى بر آن است كه هر عملى كه به قصد عزادارى صورت گيرد، شرعيتِ لازم را دارد و عزادارى امام حسين (ع) از همه حرمت ها استثناء مى‌باشد. از اين رو، طبق اين باور قمه زنى و برخى اعمال نامتعارف مانند لطمه زدن به صورت فى حد نفسه و ماوراى شرايط موجود جامعه حلال است. به عبارتى حكم اوليه آن حليت است و اگر برخى از مراجع آن را تحريم كرده‌اند، صرفا به جهت شرايط خاص سياسى دنياى اسلام است.

در اين مقاله تلاش شده است، تا حكم اوليه قمه زنى با دقت بيشترى مورد بررسى قرار گيرد و ادله موافقين و مخالفين نقد شود.

نويسنده با دسته بندى روايات به سه بخش كوشيده است تا ثابت كند كه اين عمل وجه شرعى ندارد و به شبهات موجود در اين باره پاسخ داده است.

در ادامه بحث و بعد از اثبات حرمت اوّليه اين اعمال به بررسى حكم ثانويه آنها پرداخته و با پاسخ به سوالات و شبهات مخالفين، حرمت آنها را از اين جهت نيز ثابت كرده است.


فصل اوّل: حكم اوّلى قمه زنى و مانند آن


روايات موجود در اين زمينه به سه بخش اصلى تقسيم مى‌شوند:


الف. رواياتى كه دلالت بر ثواب گريه كردن دارند و گريه كردن را توصيه كرده‌اند.

ب. رواياتى كه دلالت بر تحريم اين گونه اعمال دارند.

ج. رواياتى كه دلالت بر جواز برخى از اعمال مشابه در خصوص معصومين- عليهم السلام- دارند‌.


بخش اوّل: رواياتى كه به گريه كردن تشويق كرده‌اند.


اين دسته از روايات كه متواتر هستند، در تمام منابع حديثى به وفور يافت مى‌شوند كه اينك به یکى از آنها اشاره مى‌كنيم.

عَن إِبرَاهِيم بنِ أَبِي مَحمُود، قَالَ: قَالَ الرِّضا (ع): إِنَّ المُحَرَّمَ شَهرٌ كَانَ أَهلُ الجَاهِلِيَّةِ يُحَرِّمُونَ فِيهِ القِتَالَ فَاستُحِلَّت فِيهِ دِمَاؤُنَا وَ هُتِكَت فِيهِ حُرمَتُنَا وَ سُبِيَ فِيهِ ذَرَارِيُّنَا وَ نِسَاؤُنَا وَ أُضرِمَتِ النِّيرَانُ فِي مَضَارِبِنَا وَ انتُهِبَ مَا فِيهَا مِن ثِقلِنَا وَ لَم تُرعَ لِرَسُولِ اللّٰه حُرمَةٌ فِى أَمرِنَا. إِنَّ يَومَ الحُسَينِ أَقرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِيزَنَا بِأَرضِ كَربٍ وَ بَلَاءٍ أَورَثَتنَا الكَربَ وَ البَلَاءَ إِلَى يَومِ الِانقِضَاءِ فَعَلَى مِثلِ الحُسَينِ فَليَبكِ البَاكُونَ فَإِنَّ البُكَاءَ عَلَيهِ يَحُطُّ الذُّنُوبَ العِظَامَ. ثُمَّ قَالَ (ع): كَانَ أَبِى (ع) إِذَا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لَا يُرَى ضَاحِكاً وَ كَانَتِ الكَآبَةُ تَغلِبُ عَلَيهِ حَتَّى تَمضِيَ عَشَرَةُ أَيَّام، فَإِذَا كَانَ يَومُ العَاشِرِ كَانَ ذَلِكَ اليَومُ يَومَ مُصِيبَتِهِ وَ حُزنِهِ وَ بُكَائِهِ وَ يَقُولُ: هُوَ اليَومُ الَّذِى قُتِلَ فِيهِ الحُسَينُ (ع)؛ «1»

امام رضا (ع) فرمودند: محرم ماهى بود كه اعراب جاهلى حرمت آن را نگه مى‌داشتند و جنگ نمى‌كردند. اما در اين ماه بود كه خون ما را حلال شمردند و حرمت ما را شكستند و فرزندان و زنانمان را به اسيرى بردند و خيمه هايمان را به آتش كشيدند و دارايى هايمان را غارت كردند و حرمت رسول خدا را در مورد ما نگه نداشتند. همانا روز حسين (عاشوراء) مژه هاى ما را از شدت گريستن مجروح ساخت و اشكهايمان را جارى كرد و عزيز ما را در سرزمين گرفتارى و بلا ذليل كرد و ما را ميراث دار گرفتارى و بلا تا روز انقضاء (مرگ) نمود، پس بر مثل حسين، گريه كنندگان بايد گريه كنند؛ چرا كه گريه بر او گناهان كبيره را از بين مى‌برد. سپس فرمود: زمانى كه محرم وارد مى‌شد، پدرم ديگر نمى‌خنديد و پيوسته محزون بود تا اينكه ده روز سپرى مى‌شد. زمانى كه روز دهم مى‌رسيد، آن روز، روز مصيبت و حزن و گريه اش بود و مى‌فرمود: اين همان روزى است كه حسين (ع) در آن كشته شده است.


اين روايت با اينكه در مقام بيان شدت تأثّر امام كاظم (ع) است، اما اشاره به عملى غير از گريه و حزن و ماتم نكرده است.

در هيچ يك از فرمايش معصومين (ع) پيرامون فضيلت عزادارى براى امام حسين (ع) به امرى غير از گريه كردن توصيه نشده است. اگر رواياتى كه در ثواب و پاداش تعزيه بر سالار شهيدان وارد شده است، مطالعه شود، هيچ توصيه‌اى غير از گريستن و زيارت كردن قبر مطهرشان، ديده نخواهد شد.


ادامه دارد .....

پی نوشت:

(1). بحارالأنوار، ج 44، ص 283، باب 34، ثواب البكاء على مصيبته؛ الأمالي، صدوق، ص 128، المجلس السابع و العشرون؛ روضة الواعظين، ج 1، ص 169، مجلس في ذكر مقتل الحسين (ع)؛ المناقب؛ ج 4، ص 86، فصل في مقتله (ع)؛ وسائل‌الشيعة، ج 14 ص 504، باب 66، استحباب البكاء لقتل الحسين (ع) و ما أصاب أهل البيت (ع).



* * * فقه و چالش های معاصر * * *

بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام خدمت عزیزان

موضوع این تاپیک همونطور که از عنوانش هم بر می یاد راجع به مشکلات فقه ما در دنیای امروز و شرایط کنونی و همینطور راه حل های اونه ، دوستانی که می خوان در این بحث شرکت کنن با یه روحیه ی سلیم ،صادقانه و بدون محافظه کاری و تکلف راجع به مسائلی از این دست در یه چارچوب دینی و نه چارچوبی سکولار ،تامل کنن :
آیا اساسا این مطلب رو قبول دارن که فقه ما در روزگار کنونی با چالش ها یا بن بستایی روبرویه یا نه؟ اگه پاسخ مثبته این مشکلات مربوط به چه حوزه هاییه ؟
آیا قرائت فقهی رسمی و غالب ما و قبل از اون قرائت رسمی و غالب فلسفه ی فقه و اصول فقه ما در حال حاضر می تونه از پس همه ی این چالش ها یا بن بست ها بر بیاد یا نه؟
اگه پاسختون به سوال قبلی منفیه ، برای رفع مشکلاتی که با دیدگاه مشهور فعلی قابل حل نیست چه نوع بازنگری و اصلاحی باید در فقه یا فلسفه و اصول فقه کنونی ما انجام بشه ؟