علمای شیعه

سلام علیکم لطفاً بفرمایید روایت زیر معتبر هست ؟ و اگر بله چه توجیهی داره ؟   امام صادق علیه السلام فرمودند: اَعْداؤُهُ مُقَلِّدّةَ الفُقَهاءِ اَهْلِ الاجتِهَادِ لَمَّا يَرَونَهُ يَحْكُمُ بِخِلافِ مَا ذَهَبَ اِلَیهِ اَئِمّّتِهُمْ و لَو لا اَنَّ السَّيْفَ بِيَدِهِ لافْتَى الفُقَهاءُ بِقَتْلِه وَ لَكِنَّ اللّٰهُ يُظْهِرُهُ بِالسَّیْف وَ الکَرَمِ فَيُطِيعُونَهُ وَ يَخَافُونَ فَيَتَقَبُّلونَ حُکمَهُ مِن غَيرِ اِيمان بَل يُضْمِرُونَ خِلافَةُ اِذا خَرَجَ فَلَيسَ لَهُ عَدُوُّ مُبِينٌ الاّ الفُقَهاءُ خَاصَّة. دشمنان حضرت مهدى (عج) تقلید شدگان از فقهاء هستند. که اهل اجتهادند چون احكام حضرت علیه السلام برخلاف فتواى آنان است. نه‌ تنها دشمن امام علیه السلام هستند بلكه؛ اگر قدرت به دست حضرت مهدی علیه السلام نبود ؛ فقها هرآينه فتواى قتل ایشان را صادر مى‌كردند ، اما چون ایشان با شمشير قاطع و خُلق کریمانه ظهور مى‌نمایند ، از ترس و به طمع مقام ، بر خلاف آنچه که در دل مخفی دارند به ظاهر اظهار ايمان می‌کنند. وقتی حضرت مهدی علیه السلام ظهور نماید ، دشمن آشكارى بجز فقها ندارند   منابع : مجمع النورین ۴۴۶_ص345 الزام الناصب ۱۷۳و ۱۹۲،ج2 ص87 اسعاف الراغبین۱۴۳ انوار النعمانیة ج ۲ ص ۲۸ تفسیر صدرا ج ۶ ص ۳۰۳ مستدرک البحار جلد ۲ ص ۱۴۳ روزگار رهایی جلد ۱ ص ۵۱۵ یوم الخلاص ۳۲۶ بشارت الاسلام ۳۹۳و ۲۹۷ بیان الائمة علیهم السلام، ج ۳، ص ۹۹  

با سلام

بنده در جایی مطلبی دیدم مبنی بر اینکه : « در زمان ائمه علیهم السلام ، علما و محدثین قم به رهبری احمد بن محمد بن عیسی اشعری بسیار در نقل حدیث سخت گیر و محتاط بوده اند و اگر کسی حدیث ضعیف نقل می کرد و یا از ضعفا حدیث نقل می نمود به او طعن زده و حتی او را از قم بیرون می کردند » این مطلب تا چه اندازه صحیح است و واقعیت دارد ؟

اگر امکان دارد منبع معتبری برای آن ذکر بفرمائید .

و سوال دیگر اینکه آیا تمامی محدثین قم یا اغلب آنها چنین بوده اند یا اینکه تعدادی از آنها چنین ویژگی داشته اند ؟

متشکرم ...