عصمت حضرت علی

با سلام به اساتید عزیز
در تفسیر شریف جامع در شان نزول آیه شریفه یا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ آیه 87 سوره مائده چنین آمده است:
ابن ﺍﺑﻰ ﻋﻤﻴﺮ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎم ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻛﻪ ﺁﻳﻪ ﻳﺎ ﺃَﻳُّﻬَﺎ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺁﻣَﻨُﻮﺍ ﻟﺎ ﺗُﺤَﺮِّﻣُﻮﺍ ﻃَﻴِّﺒﺎﺕِ ﻣﺎ ﺃَﺣَﻞَّ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻟَﻜُﻢْ ﺩﺭ ﺣﻖ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎم ﻭ ﺑﻠﺎﻝ ﻭ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﻣﻄﻌﻮﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻗﺴﻢ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺷﺒﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺍﺑﺪ ﻭ ﺑﻌﺒﺎﺩﺕ ﻣﺸﻐﻮﻟﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﻠﺎﻝ ﻗﺴﻢ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﻣﻄﻌﻮﻥ ﻗﺴﻢ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻋﻴﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﻫﻢ ﺑﺴﺘﺮ ﻧﺸﻮﺩ ﺭﻭﺯﻯ ﺯﻥ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺑﺪﻳﺪﻥ ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺯﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻳﺒﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﻋﺎﻳﺸﻪ ﭼﻮﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﻰ ﺁﺭﺍﻳﺶ ﺩﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﭼﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﺑﻰ ﻏﺎﺯﻩ ﻫﺴﺘﻰ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺯﻳﻨﺖ ﻛﻨﻢ ﺑﺨﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﺷﻮﻫﺮم ﻟﺒﺎﺱ ﺯﻫﺪ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻭ ﺭﻫﺒﺎﻧﻴﺖ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻗﺴﻢ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻧﺰﺩﻳﻜﻰ ﻧﻜﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﻛﺮم ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠّﻢ ﺑﻤﻨﺰﻝ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻋﺎﻳﺸﻪ ﻗﻀﻴﻪ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻌﺮﺽ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺭﺳﺎﻧﻴﺪ ﻓﻮﺭﺍ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﻤﺴﺠﺪ ﺗﺸﺮﻳﻒ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻨﺎﺩﻯ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﺑﻤﺴﺠﺪ ﻧﻤﻮﺩ ﻫﻤﻴﻨﻜﻪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﻛﺮم ﺻﻠّﻰ ﺍﻟﻠّﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ ﺳﻠّﻢ ﺧﻄﺒﻪ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺣﻤﺪ ﻭ ﺛﻨﺎﻯ ﺍﻟﻬﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﭼﺮﺍ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﭼﻴﺰﻫﺎﻯ ﻃﻴﺐ ﻭ ﺣﻠﺎﻝ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﺣﺮﺍم ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﻣﻨﻜﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ ﺷﺒﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻴﺨﻮﺍﺑﻢ ﻭ ﻣﺒﺎﺷﺮﺕ ﺑﺎ ﺯﻥ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﻢ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﻣﻴﻜﻨﻢ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻭ ﺳﻨﺖ ﻣﻦ ﺍﻋﺮﺍﺽ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﻳﺮﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻣﺎ ﻗﺴﻢ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﭘﺲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻳﻪ ﻟﺎ ﻳُﺆﺍﺧِﺬُﻛُﻢُ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ.

سوال اینکه آیا واقعا حضرت علی علیه السلام این کار غلط را کرده اند که خدا برای رفع این اشتباه مجبور به نزول این آیه شده است؟
در چند تفسیر نگاه کردم دیدم همگی شان نزول را همین داستان عنوان کرده اند ولی عمدا یا سهوا نامی از یاران پیامبر که این کار را کرده اند برده نشده است.
سپاسگزارم