عصمت انبیا و امامان و علت ثواب ان

با سلام
تا انجا که من می دانم پیامبران و ائمه یک علم یقینی داشته اند که حقیقت گناه را می دیدن و گناه نمی کردند ولی هیچ اجباری نبوده که گناه نکنند و با اختیار خودشان گناه نمی کرده اند مثل علم ما که می دانیم اتش داغ است و به ان دست نمی زنیم ولی ممکن است گاهی اوقات هم به ان دست بزنیم که این نشانه ی اختیار ماست حالا اگر ما هم این علم پیامبران را داشتیم خوب معلوم بود که گناه نمی کردیم یا خیلی کم گناه می کردیم بنابراین گناه نکردن ما خیلی بیشتر از گناه نکردن پیامبران ارزش دارد چون ما که علم یقینی از همان ابتدا نداشته ایم ایا این موضوع درست است؟

خواهشا سوال را دقیق جواب دهید و با بیان مسائلی مانند اینکه انها مسئولیت دارند و ..... موضوع را به حاشیه نبرید چون اگر ما هم مثل آنها چنین علم یقینی داشتیم ( مثال سوزان بودن اتش و نزدیک نشدن به ان) نه علمی مانند اینکه سیگار ضرر دارد و باز هم از ان استفاده می کنیم چون این علم یقینی نمی باشد حتما گناه نمی کردیم
بنا براین عدالت خداوند زیر سوال می رود چون به یک نفر از همان اول علمی می دهد که بواسطه ی ان گناه نمی کند و کارهای خوب انجام میدهد و به بهترین درجات بهشت میرسد و بعد هم می گوید برای مثال حسن و حسین اقای جوانان بهشت اند و
به یک نفر علم که نمی دهد هیچ زنا زاده هم متولد می شود تازه یکسری نقوص هم در او وجود دارد مثلا نقص عضو و به همین خاطر از رسیدن به بهترین درجه بهشت هم محروم خواهد شد و
همان طور که پیامبر گفته اند وسط بهشت از ان من و اهل بیتم است خوب اگر به پیامبر هم این چنین علمی داده نمی شد محال بود بتواند به ان جایگاه برسد.
خواهش مندم از روی تعصب جواب ندهید و عاقلانه و با فکر و اندیشه جواب دهید و نگویید که انها از بشر نیستند و ...
چون در قران هم امده رسولانی از جنس خودتان بر انگیختیم و..... و
همچنین این دادن علم و به واسطه ی ان به بالاترین کمال رسیدن یعنی نوعی پارتی بازی خداوند با پیامبران.
با تشکر