کاربر مهمان خوش آمدید
سلام.
وقتی فلاسفه و علما می گویند خداوند خیر محض است چرا عکس العملی به نوشتن تقدیر بد و شقاوت در لوح محفوظ نشان نمی دهد و پشیمان نمی شود ( علاوه بر اینکه با اختیار آدمی تقدیر رقم بخورد ) ؟
سلام
می خواستم . بدانم خدا از خلق انسانها ی که سراسر عمرشان را در نکبت و بدبختی و فلاکت همراه دزد و رنج یا بیماریهای جسمانی و ذهنی یا فقر مطلق سپری می کنند !
چیست !!!!!!!!
سرنوشت محتوم این انسانها ی بی نوا را کی رقم زد خدا یا انسان !
اگر بخواهیم بگوئم
انسان پس فلسفه تقدیر و مقدرات چه مبنایی دارد!!!!!!!
این همه سفارش برای دعا کردن در شب های قدر برای مقدرات خوب بر چه اساس است !
با تشکر
یکی از دلایل ( شاید هم دلیل اصلی ) آمدن انسان روی زمین و زندگی در این دنیا آزمایش شدن انسان است. و این زندگی سعادت و شقاوت اخروی انسان را تعیین می کند.
حال با توجه به اینکه انسان می توانست در بیشمار موقعیت احتمالی قرار بگیرد . مثلا در زمانهای مختلف و مکانهای مختلف تاریخی . بخصوص جاهایی و زمانهایی که اسلام نبوده. مثلا در یک قبیله در آمریکای جنوبی در بین جنگل های آمازون که به خدایان جنگل اعتقاد داشتن مثلا. معیار سنجش عمل افراد چه میتواند باشد . من که در عصر حاضر هستم با آن بومی قبیله نشین چطور مقایسه می شوم. شاید اگر من در موقعیت دیگری بودم مثلا در یک خانواده مذهبی تر آدم بهتری می شدم و شخصیت دیگری داشتم . اگه هم بگیم خدا خودش می دونه تو این موقعیت های مختلف چکار میکردی . آمدن ما در یک موقعیت کاملا بی معنی می شود . امیدوارم منظورم رو فهمیده باشید.
با این اوصاف عدالت خدا چطور برقرار می شود !؟