شهید گمنام

ミسبکـبالان عاشـق ミتاپیک جامع اطلاع رسانی شهدای تفحص شده " بازگشت پیکرهای مطهر 175 غواص شهید


آی شهدا منم ببرید...•ıllı•تشییع پیکر 133 شهید تفحص شده در ایام فاطمیه•ıllı•

آی شهدا منم ببرید!!!

دلم گرفته شهیدان مرا مرا ببرید

مرا ز غربت این خاک تا خدا ببرید

مرا که خسته ترینم کسی نمی خواهد

کرم نموده دلم را مگر شما ببرید...





==================================================



تشییع 13شهید در اربعین حسینی 1389



روی شانه ی غیرت یاد جبهه ها مانده ست

مرگمان اگر دیدید پرچمی رها مانده ست

رفته اند اما نه! کوله بارشان باقی ست

بر زمین نمی ماند ، شانه های ما مانده ست

همزمان با اربعین سالار شهیدان پیکرهای مطهر 11 شهید گمنام به همراه دو تن از شهیدان شناسایی شده جبهه‌های نبرد در 7 استان کشور با حضور مردم فهیم و انقلابی، تشییع و به خاک سپرده خواهند شد.

بنابر اظهارات بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، این شهدا مربوط به عملیات‌های الفجر6، والفجر3، بیت‌المقدس، مسلم بن‌عقیل(ع)، کربلای 6 و امام علی(ع) هستند که به ترتیب در مناطق عملیاتی چیلات، مهران - قلاویزان، عین منصور، نهرخوین، سومار و چزابه کشف شده‌اند.


11 شهید گمنام با درخواست عموم مردم و مسئولین در:
استان تهران در «شهرک امام خمینی (ره)» حکیمیه و «قرارگاه نبی اکرم(ص)» (بزرگراه نیایش)


استان بوشهر در شهرستان جم
استان فارس در «دانشکده فنی شهید باهنر» و«شهرستان فراشبند»
استان خوزستان در شهرستان دزفول «کوی سازمانی پایگاه وحدتی»
استان کرمان در «شهرستان انار»
استان مازندران در شهرستان قائمشهر «حوزه علمیه کوتنا»
استان سیستان و بلوچستان در شهرستان زاهدان «دانشگاه سیستان و بلوچستان» و همچنین 2 شهید شناسایی شده نیز در شهرستان‌های سیرجان و کهنوج استان کرمان تشییع و به خاک سپرده خواهند شد.
بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس در پایان با دعوت از مردم شهید پرور شهرهای یادشده به ویژه دانشجویان و جوانان درخواست کرد با شرکت گسترده خود در مراسم تشییع شهدا، بار دیگر با امام امت و شهیدان سرافراز تجدید پیمان کنند.

منبع : تبیان


هنر مردان خدا ... گذشتن از سیم خار دار نفس


شب عملیات بود.آنقدر حجم آتش سنگین بود

که آسمان مثل روز روشن شده بود…

با ۹۰ نفر نیرو پشت سیم خاردارها گیر کرده بودیم…

دوشکای دشمن هم داشت همه رو درو می کرد…

وقت برای بازکردن سیم خاردارها نبود…

فرمانده از جا بلند شد :

«مگر من فرمانده شما نیستم؟

مگر اطاعت از فرمانده مثل اطاعت از امام واجب نیست؟»

این را گفت و خودش را انداخت روی سیم خاردار…

رو کرد به بچه ها:«این خط باید بشکند

تا نفر آخرتان باید از روی من رد بشود…

فهمیدید؟این یک دستور است.»

معبر باز شد اما فردا صبح

هر چقدر تلاش کردیم

نتوانستیم گوشت و پوستش را از سیم خاردارها جدا کنیم...:Sham:
منبع:hshohada.ir

"سنگ قبر شکسته" ₪ آی قصه قصه قصه * نون و پنیر و پسته ...

انجمن: 

آی قــصــــه قــصــــه قــصــــه *نــــون و پنیـــــــر و پسـتـــــه

یــــک زن قـــد خـمـیــــــــــده * روی زمیـــــــن نشـسـتــــــه

یــــک زن قـــد خــمیــــــــــده * یـــــــــک زن دلشــکسـتـــــه

کـــه چــادرش خــاکیـــــــه * روی زمیـــــــن نــشسـتـــــه

:Gol:

دست میذاره رو زانــــــــوش * زانـــــوشــــو هی میمالــــه

تندتند میـگه یا علــــــــــــی * درد میــــــکشـــــه مینالــــه

شـکسـتــــه و تـکیـــــــــــده * صــــورت خیــس و گلفـــــام

دست میکشه روی قبــــــــر*قبـــــــر شهیـــــــد گمنـــــام

:Gol:

آب میـــــریـــزه روی قبــــــــر *با دستـــــــــای ضعیـفــــش

قبـرو مـیشــــــــوره و بـعــــد* دست میکنه تـــو کیفـــــش

از تـــــو کـیفش یـه جـعبــــه *خــــرما میـــــاره بیـــــــــرون

میـــــــذاره روی اون قبــــــــر* بــهش میگه مادرجـــــــون

:Gol:

به قربـــون بـی کسیـــــــــت *چـــــــــرا مــــــادر نـــــداری؟

پنج شنبـــــــه هـا بــــه روی*پــای کــــی سر میــــذاری؟

بابات کجاســـت عزیــــــزم؟ *بــــــــــــرادرت خـــــــواهرت؟

حــرفــــی بزن عــزیــــــــــزم *منــــــم جـــــــای مـــــــادرت

:Gol:

نیـــگا نــکن کــــه پیـــــــــرم * نیــــــگا نــــــکن مریضــــــــم

تو هم عین بچّــــه مــــــــی* راســـــت می گــــــم عزیزم

تو هم عین بچّــــه مــــــــی* بچـــــــــه بــــــی نشونــــــم

همون که رفت و با خـــــــود* بــــــــرده گرمــــــی خونـــــم

میـــــــزنه زیــــــر گریـــــــــــه *ســـــرش رو تکون میـــــــده

درمیـــــــاره یــه عکســــــی*از کیفش نشــــــون میــــده

:Gol:

عکســـــو میبوسـه و بــــــعد* میــــــــذاره روی ســـــرش

عکـــــــس بچـه خوبــــــــش* عــــکس علــــــــــی اکبرش

تو هم عین بچّــــه مــــــــی * بچـــــــــه بــــــی نشونــــــم

هــــمــون که رفـــــت و با خـــود * برد گرمـــــی خونـــــه ام

همون که آخرین بــــــــــــــار* وقتــــــی که ترکـــــم می کـرد

نذاشت بـــرم دنبالـــــــــــش *گفت که مامان تــو برگـــــرد

:Gol:

بــــــــــرو کنــــــــــــــار بـابـا * نمــــــی تونــــــه راه بیـــــاد

من خودم دارم میـــــــــــــرم * اونــــــه که تو رو مـــی خواد

گریه ش یهــــو بند میــــــــاد* فکـــــــر میکنــــه و با مکـــث

بغض میــــکنه دوبـــــــــــــاره* خیـــره میشه به اون عکس

:Gol:

دلــم رضــــــا نمـــــــــــی داد*ولـــــــــی بـــــه خـــاطـر اون

دیگه پی اش نـــــرفتــــــــــــم* گفتـــــــم برو مــــــادرجــــون

صورت مـــــن رو بوســــــــــید * بـــــرگشتـــــش و دویــــدش

لبخنـــد زدم زورکـــــــــــــــــی *ســـــــر کــــــوچه رسیــدش

:Gol:

تحملـــــــم تـموم شــــــــــــــد *بــــــه دنبالـــــــش دویــــــدم

ولـــــــــی دیــگه بچـــــــــــه مو* ندیـــــــــــدم و ندیـــــــــــــدم

وقتــــــی رسیدم خونــــــــــــــه* بــابــای پیــــــــــرمــــــــردش

یواشــی زیــــــــر پتــــــــــــــــــو* داشتـــــش گریه میــکردش!

:Gol:

چه شبــــــــــها که به یــــــادش*با گریـــــــــه خوابم می بــرد

باباش چقــــــــدر زورکــــــــــــی *بغضشــــو فرو مـــی خــورد

لـبخنـــــــــدهای زورکــــــــــــــی* اون بغض هــــــای پیرمــــــرد

کارشـــــــو آخــرش کـــــــــــــــرد* مــرد خونـــــم سکتـــه کــــرد

:Gol:

الهـــــــــــــی که بمیـــــــــــــــرم* چشماش به در سفید شــد

آخر نفهمیـــــــــد علـــــــــــــــی* اسیــــــــره یا شهیــــد شـــد

ســــــــــــــــرت رو درد آوردم؟ *بگـــــــم بــــــازم یا بســـــــه؟

آخ الهـــــــــی بمیــــــــــــــــــرم* سنگــــــت چـــــرا شکستـــه؟

:Gol:

عـــــــــیب نـــداره مــــــــــــادرم *یــه کار نـــــــــــــو دستمــــــــــه

دنـــدون رو جیـــــــگر بــــــــذار* سرویســـــــه نــو عروســــــــــه

دختـــــــــر عـــــــذرا پیــــــــــره *تمــــــــــوم بشه ، یه پولـــــــی

دســــــت منــــــو میگیــــــــره* یـــــه سنگ قبر خوشـــــــــــگل

:Gol:

خــــــــودم بـــرات میــــــــــارم*یه کمــی طاقــــــــت بیـــــــــار

با فاطمـــــــــــه میــــامــــــــــــو *رو قبـــــــــر تـــــــو میـــــــذارم

گفتم راستـــــــی فاطـــــــــــمه * رفتـــــــــه به خونـــــه بخـــــت

خیلـــــــــی خونــدم توگوشش*راضــی شدش خیلی سخت

:Gol:

اون نامـــــزدعلـــــــــــــی بــــود *همیـــــــــن علــــــــی اکبــرم

عینهـــــــو دختـــــــــرم بــــــــود *صـــــــدام میـکرد مـــــــــادرم

راستــــــــــــی تو زن گرفتـــــی؟*یا که هنـــــــــوز نامـــــــزدی؟

کاشکی مــــــادرت مـیگفـــــــت *هیچ وقت بهش قـول نـــــدی

:Gol:

راستــــــــی یادم رفت بگـــــــم*از دختــــــــــــرم بهــــــــــــاره

اونم شـــــوهر کرد و رفــــــــــت * شوهرشـــــــو دوســــت داره

خواســـــــتگارکه زیاد داشـــــت* ولـــــی جـــــواب نمــــی داد

میگفت عروســی باشــــــــــــه * وقتــــــــی داداشــــــم بیــاد

:Gol:

بـــــــــــــرای ازدواجـــــــــــــــش * داشتـــش خیلی دیر میشد

به پــــای باباش و مــــــــــــــــن * اونــــــم داشت اسیر میشد

همسنگــــــــر علــــــــــی بـــود * دامــــــــاد و میـــــــــگم ننــه

بــــرای مــــــن از علــــــــــــــی* یــــــــه حرفهایـــــــی میزنـه

:Gol:

میــــــــــگه شــــب حـمله بــود *تــــــــو خیبــــر و تو مجنــون

میــــــــــون تیـــــر و تـــرکــــــش*تــــــــو اون گلولــــــــه بارون

یــــــــه ترکــــــــــش خمپـــــــاره *خــورده تـــــــوی گردنــــــش

دیگه تــــــــــو اون شلوغـــــــــی *بچـــــــــــه ها ندیدنـــــــــش

:Gol:

همه اش چــــرا تو حرفـــــــــــام *یاد علــــــــی می افتــــــــم

کجا بودیــــــــــــم عزیــــــــــــــزم * دختـــــرمــــــــو می گفتـــــــم

کنــــــــار ســـــــــفره عقـــــــــــد* وقتــــــــی اونو نشــــونـــدن

یادم نمیره هــــــــــیچ وقـــــــــت * وقتـــــــی خطبـــه رو خوندن

:Gol:

وقتــــــــــی که گفتــــــــن عروس * رفتـــــــــــه که گل بچینـــــــه

با گریــــــــه گفت که رفتــــــــــــه* داداششـــــــــــو ببینــــــــــه

دوبـــــــــــاره و ســــــــــــه بــاره*جلـــــــــوی چشـــــم دامـاد

تمــــــام جبهـــــه رو گشـــــــت * گریـــــــه کرد و جـــــواب داد

:Gol:

رویـــــــــــم سیــاه مـــــــــــادرم* ســــــــــــــــرت رو درد آوردم

آخ آخ ، راستــــــــــــی ببینــــم *قـــــــــرص قلبمـــــو خــوردم

بغضــی کـرد و دستــــــــــــــای* لرزونـــــــــو کرد تو کیفــــش

دســـتـــــــــای پینــه بستـــش * اون دستــــــــای ضعیفـــش

:Gol:

دست هایــی که جــــــــــا داره * آدم بــــــــــراش جـــــون بده

اون دستـــــای ضعیفـــــــــــــش * کـــــــه عرشـــو تکــون میده

اون دستـــــــای ضعیفــــــــــــی* کــــــــه پرشـــــــده ز پینـــــه

اون دستــــــای ضعیفــــــــــــی * کـــــــــــه مـــــــرد آفرینــــــــه

:Gol:

دســـــت گذاشت رو زانـــوش* همـــــون کوه عشق و صبـــر

با یاعلــــــــــــــــــی بلند شـــد * بلنــــد شــــــد از روی قبــــر

گفت دیـــــگه بــاید بــــــــــــرم* قرص هامــــــــو نخـــــــوردم

حـــــلال بکـــــــن عزیــــــــــــزم* ســــــــــــــــرت رو درد آوردم

:Gol:

بازم مــــــــــــــیام کنـــــــــــارت * عزیزکـــــــــم شنیـــــــــدی؟

تــــــو هم عین بچه مـــــــــــی * بـــــــــوی اکبــــــرو میــــدی

هــــــــی اشــــــــکهای پیــرزن * زصورتـــــــــش میچکیـــــــد

دور شــــــــد از ســــــر قبــــــــر*ســــــــر قبــــــــر اون شهید

:Gol:

شهیدی که سکتـــه کــــــــــرد* بـــابـــای پیرمــــــــــــــردش

خواهر اون وقت عقــــــــــــــد * همـــــــه ش گریه میکردش

اون که تا حــــالا غیـــــــــــر از * فاطمــــه مــادر نداشـــــــت

تیرخــــــورده بود گردنـــــــــش * روی تنـــــش سر نداشــــت

:Gol:

دستـــــهای اون شهیــــــــــد* بــــه پشــت مــــادرش بـود

مـــــادر نفهمیــــــــــــد که اون * علــــــــی اکبـــرش بــــــود

مـــــادرو همراهــــــــــــی کرد* گفــــــــت که مهربونــــــــم

غصـــه نـــــخور مـــــــــــــادرم * تمامشــــــو مـــی دونـــــم

:Gol:

آی قــصـــه قــصـــه قــصـــه * نــــون و پنیـــــــر و پسـتــــه

خواهــــــری که با گریـــــــــــه* ســــــــر سفره نشستـــــه

یــــــک زن قـــد خمیـــــــــــده *ســــنگ قبــــر شکستـــــه

گریــــــــه هـــای پیرمــــــــــرد* بگـــــــــم بازم یا بســـــــــه؟

مزار شهید گمنام زیر آب + عکس

انجمن: 

مزار شهید گمنام در کف حوض مقابل حسینیه شهید همت دوکوهه



توی گوگل خیلی گشتم تا مطلبی درباره این عکس پیدا کنم ولی در همه سایتها چیزی به جز این عکس نبود دوستان اگر مطلبی درباره این عکس دارند بگند :Gig:

مادری که فرزند گمنامش را شناخت

«معراج شهدا» شلوغ بود. سالن پر بود. جمعیت کم بود، ولى آنچه بیشتر به چشم مى آمد، تابوت هاى چوبى پیچیده در پرچم سه رنگ جمهورى اسلامى بودند.
هر ساعت، خانواده اى مى آمد. پدرى و مادرى، برادرى و خواهرى، آرام مى گریستند، ولى صدایشان مى آمد. از بدو ورود به سالن، سراسیمه مقواهاى نصب شده روى تابوت ها را مى خواندند و گمشده خویش را مى جستند

خانواده اى وارد شد، مادرى و پدرى. برادرهاى شهید هم بودند. تابوت را که در ردیف بالایى، رو به سقف بود، پایین آوردند. همه بى تاب بودند. بخصوص مادر. تابوت که بر زمین نشست، صلواتى فرستاده شد و پس از پرچم، درِ چوبى کنده شد. گریه ها شدت گرفت. صداها بلندتر شد. هق هق ها به ناله تبدیل شدند. ولى مادر، آرام و ساکت بندهاى کفن کوچک را که به جثه اى درهم پیچیده و کوچک مى ماند، همچون کودکى در قنداقه اى سفید، باز کرد. چیزى نبود جز چند تکه استخوان زرد شده، زردى به رنگ خاک. جمجمه اى نیز در کنار پیکر بود. با چشمانى که هنوز مى نگریستند.
مادر مبهوت بود. برادرها، او را «برادر» خطاب مى کردند و مى گریستند; پدر نیز او را به نام پسرش صدا مى زد، ولى مادر همچنان، با چشمانش، میان استخوان ها را مى کاوید، لحظه اى سر بلند کرد و رو به مسئولین معراج شهدا که در کنارش بودند، گفت: «این پسر من نیست!» چرا؟ مگر پلاک ندارد؟ چگونه مى گویى پسرت نیست. سر پایین انداخت و شروع کرد به جستن میان استخوان ها; تکه پاره اى از شلوار بسیجى به دستش آمد. او را که در دست گرفت، خطاب به بقیه گفت: «این تکه لباس، جیب سمت راست شلوار پسر من است که میان استخوان هایش بوده، و این راز پسر من است. هنگامى که عازم جبهه بود، تکه اى کش سفید و پهن داخل جیب سمت راست شلوار او دوختم. ناخواسته این کار را کردم، شاید دلم مى گفت که سال ها باید به دنبال او بگردم. حالا این تکه پارچه خونین، جیب شلوار است. اگر همان گونه که خود مى دانم، کش مورد نظر داخل آن باشد، پسرم است، و گرنه، که هیچ!»
همه نگاه ها مضطرب بود. نگران به دستان مادر مى نگریستند. مادر صلواتى فرستاد و جیب شلوار را به داخل برگرداند. تکه اى قهوه اى رنگ شده خودنمایی کرد، خودش بود. مادر ذوق زده شد. چشمان پاکش از اشک لبریز بودند، برگشت رو به پدر و گفت: «خودشه... پسرم... این همان کشى است که با همین دست هاى خودم دوختم.»

دستانش مى لرزیدند. به دستانش نگاه مى کرد و به استخوان هاى پسر، دست هایى که سال ها پیش از این، ظاهراً ناخواسته، کارى انجام دادند که پس از 10 سال فرزند به دامان مادر باز مى گشت

ناگفته‌هایی از کهف الشهدای ولنجک + تصاویر

انجمن: 


وقتی می‌خواستیم برای نخستین سالگرد تدفین شهدا مراسم بگیریم، به دنبال جمله‌ای برای سردر غار می‌گشتیم. یکی از دوستان جمله‌ای که شهید آوینی انگار برای همین زمان گفته بود را پیشنهاد کرد؛ «تقدیر حقیقی جهان در کف مردانی است که پروای نام ندارند. آنان از گمنامی خویش کهفی ساخته‌اند و در آن آرمیده‌اند. کهفی که آنان را از تطاول دهر مصون داشته است.»

به گزارش برنا، «واذا اعتزلتموهم و ما یعبدون الا الله فاوا الی الکهف ینشرلکم ربکم من رحمته و یهی لکم من امرکم مرفقا.» و به آنها گفتیم هنگامی که از ایشان و آنچه جز خدای یکتا می‌پرستیدند دوری جستید، باید در غار پنهان شوید تا پروردگارتان از رحمت خود بر شما ارزانی دارد و اسباب کار شما را مهیا سازد. (سوره کهف آیه 16)


این آیه برای اصحاب کهف نازل شده است. آنها که از ظلم و ستم زمانه خود به تنگ آمده بودند و خداوند آنها را به سوی غار هدایت کرد. ماجرای اصحاب کهف یکی از شگفت انگیزترین داستان‌های قرآن است.

در همین نزدیکی و در تهران عده‌ای از بی مهری مردمان شهر به غار پناه بردند. در تیرماه سال 86 پنج شهید گمنام از شر بخل و کینه عده‌ای که اجازه دفن آنها در محدوده در نظر گرفته شده را ندادند به غار پناه بردند و دوباره ماجرای اصحاب غار تکرار شد.


شروع ماجرا
در سال 86 عده‌ای از جوانان مومن خیابان ولنجک با هماهنگی بنیاد حفظ و نشر آثار دفاع مقدس تصمیم می‌گیرند در مکانی که قبلا در نظر گرفته‌اند، 5 شهید گمنام را دفن کنند. برای اینکه زمین را از آلودگی‌ها پاکسازی کنند، برنامه چله خوانی زیارت عاشورا را برپا می‌کنند. برخی از اهالی محل از کار تعجب می‌کنند و پیگیر موضوع می‌شوند.

برخی وقتی متوجه ماجرا می‌شوند به خاکسپاری شهدا اعتراض می‌کنند، ولی جوانان بر کار خود اصرار می‌کنند. این کشمکش‌ها به حدی می‌رسد که سردار باقرزاده (رییس بنیاد حفظ و نشر آثار دفاع مقدس) نیز وارد ماجرا می‌شود.

با هماهنگی سردار باقرزاده اهالی معترض به تدفین شهدا و جوانان در حسینیه محل جلسه‌ای را برگزار می‌کنند. گفت و شنودهای نتیجه‌ای به دست نمی‌دهد. در نهایت سردار باقرزاده به قرآن متوسل می‌شود و آیه 16 سوره کهف در مقابل چشمانش پدیدار می‌شود.

با پرس وجو به غاری مخروبه می‌رسند که مربوط به موسسه زلزله نگاری بوده و در بالای خیابان البرز 2 قرار داشته است. انگار همه چیز جور شده بود. غار و اصحاب غار آماده بودند تا در آنجا آرام بگیرند.