قرآن و دیدگاه آن در مورد نگاه به گذشته
ارسال شده توسط under taker در شنبه, ۱۳۹۲/۰۲/۲۸ - ۱۱:۰۶چند سوال برای بنده پیش آمده که امیدورام کارشناسان بزرگوار و سایر کابران عزیز بنده را در یافتن پاسخ آنها یاری کنند.
قرآن کریم در آیات 134 و 141 سوره مبارکه بقره چنین می فرماید :
" تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ "
"
آن جماعت را روزگار به سر آمد دستاورد آنان براى آنان و دستاورد شما براى شماست و از آنچه آنان می كرده اند شما بازخواست نخواهيد شد " ترجمه فولادوند" آنها امتي بودند كه درگذشتند، اعمال آنها مربوط به خودشان بود و اعمال شما نيز مربوط به خود شما است، و هيچگاه مسئول اعمال آنها نخواهيد بود " ترجمه آیت الله مکارم شیرازی
با توجه به این آیه شریفه سوالات زیر مطرح است :
1) در این آیه خداوند به چه مفهومی اشاره دارد ؟ آیا این خبر قرآن می تواند حاوی دستوراتی در مورد تحقیق در گذشته باشد ؟
2) طبق این آیه حکم تحقیق در گذشته چیست ؟ حکم تحقیق در وضعیت افراد و یا صدور رای در مورد آنان و اعمالشان چطور ؟
3) منظور از اینکه اعمال آنها برای خودشان است و اعمال شما برای خودتان چیست ؟ آیا بیان نمی کند که مطرح کردن حال اقوام گذشته ( صرف نظر از جنبه عبرت پذیری از آن ) نفعی برای ما ندارد ؟ اینکه ما اعمال افراد را بیاوریم و مورد بررسی قرار داده و حکم بطلان یا حق بودن بر آن بزنیم آیا طبق این آیه بدون فایده نمی باشد ؟
4) به طور کلی نظر قرآن در مورد تحقیق در گذشته چیست ؟ قرآن چه نظری در مورد رد اعمال یک گروه و حق دانستن اعمال گروه دیگر توسط ما انسان ها دارد ؟
با تشکر فروان