زود رنج

چگونه حساسیت و زود رنجی را برای تحقق تزکیه نفس کنار بگذارم؟

باسلام خدمت کارشناسان محترم.
من دوست دارم که تا قبل از اینکه دوره جوانی ام طی شود تهذیب نفس وخود سازی را بطور کامل وسریع انجام دهم
اما در حال حاضر که درحال کشیدن ریاضت های نفسانی هستم امری مرا بسیار نگران کرده است و ان این است که من بسیار زودرنج وحساس هستم وهر چقدر سعی میکنم این رذیله اخلاقی بسار بزرگ را از خود دور کنم نمیتوانم...
من چند وقت است که سخنرانی های استاد پناهیان را گوش میدهم ولی نکته ای در سخنرانی ایشان وجود داشت که مرا وادار به تفکر کرد ایشان میگفتند که "انسان دیندار باید مشکل خود را با رنج حل کند چون اگر این کار را نکرد بالاخره یکجا کم می اورد ودر امتحان الهی شکست میخورد" همچنین ایشان گفتند که "خداوند انسان متدین را تا لحظه اخر تحت امتحانات سخت الهی قرار میدهد تا ببیند که به درجه اخر تسلیم رسیده است یا خیر" ولی من ادمی هستم که با اینکه در بسیاری از زمینه های دینی قوی هستم ولی دربرخورد با مردم بسیار حساس هستم واگر کسی میخواست به من بی احترامی یا بی ادبی کند زود ناراحت میشم و در ذهن خود تصور میکنم که درحال انتقام گیری از او هستم هرچقدر با خود میگویم که این ازمایشی از سوی خداوند است قانع نمیشوم.......
چیکاااااارررر کنم میترسم از این دنیا بروم وعاقبت بخیر نشوم یا پروردگار در همین زمینه از من امتحانی بگیرد ومن مردود شوم ونتوانم از یاران خاص امام زمانم باشم.

من فردی زود رنج ام، چه راهکاری پیشنهاد می کنید؟

با نام و یاد دوست

سلام

یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود

لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان با حفظ امانت جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم سایت در این تاپیک درج می شود:

نقل قول:

سلام
استاد من زود رنجم.خیلیا بهم گفتن زود رنجم. البته همه رو قبول ندارم. گفتن از کارشناسا بخواه تاراهکار بدن تحملتو بالا ببری.
البته کم و بیش هم تو خونه مشکل داریم (تعاملی مثبت بین اعضای خانواده نداریم)
اینا باعث شده تحملم کمتر بشه. و خیلیا تو سایت میگن زود رنجم.
راهکاری برای حل مشکل میخواستم.
لطفا کمک کنید.

با تشکر

در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید :Gol: