زن و عرفان از دیدگاه آیت الله جوادی آملی

زن و عرفان از دیدگاه حضرت آیت الله جوادی آملی


زن و عرفان از دیدگاه حضرت آیت الله جوادی آملی




در اين مقاله از اين مطلب بحث میشود كه آيا زنان میتوانند همانند مردان وارد دنياى عرفان شوند و در عرفان نظرى به معارف عرفانى دست يابند و در عرفان عملى به سير و سلوك بپردازند و به كمال عرفانى يعنى ولايت دست يابند و به عبارت ديگر آيا زنان مانند مردان مى‏توانند با سلوك عرفانى به عالی‏ترين مراتب كمال يعنى انسان كامل شدن نايل شوند يا خير؟

براى پاسخ به اين سؤال در آغاز به تعريف عرفان نظرى و عملى اشاره كرده و سپس ديدگاه برخى عارفان را در رابطه با

زنان در سلوك عرفانى بازگو نموده و پس از آن به مبانى امكان سلوك عرفانى براى زنان پرداخته مى‏شود.

عرفان در لغت به معناى شناخت و شناسايى است و

در اصطلاح روش و طريقه ويژه ‏اى است كه براى دست‏يابى و شناسايى حقايق هستى و پيوند ارتباط انسان با حقيقت بر شهود و اشراق و وصول و ايجاد با حقيقت تكيه مى‏كند و نيل به اين مراتب را نه از طريق استدلال و برهان و فكر، بلكه از راه تهذيب نفس و قطع علايق از دنيا و امور دنيوى و توجه كامل به امور روحانى معنوى و در رأس همه توجه كامل به مبدأ و حقيقت هستى میداند.


عرفان خود بر دو نوع است عرفان نظرى و عرفان عملى‏