زن در عرفان

زن و عرفان از دیدگاه حضرت آیت الله جوادی آملی


زن و عرفان از دیدگاه حضرت آیت الله جوادی آملی




در اين مقاله از اين مطلب بحث میشود كه آيا زنان میتوانند همانند مردان وارد دنياى عرفان شوند و در عرفان نظرى به معارف عرفانى دست يابند و در عرفان عملى به سير و سلوك بپردازند و به كمال عرفانى يعنى ولايت دست يابند و به عبارت ديگر آيا زنان مانند مردان مى‏توانند با سلوك عرفانى به عالی‏ترين مراتب كمال يعنى انسان كامل شدن نايل شوند يا خير؟

براى پاسخ به اين سؤال در آغاز به تعريف عرفان نظرى و عملى اشاره كرده و سپس ديدگاه برخى عارفان را در رابطه با

زنان در سلوك عرفانى بازگو نموده و پس از آن به مبانى امكان سلوك عرفانى براى زنان پرداخته مى‏شود.

عرفان در لغت به معناى شناخت و شناسايى است و

در اصطلاح روش و طريقه ويژه ‏اى است كه براى دست‏يابى و شناسايى حقايق هستى و پيوند ارتباط انسان با حقيقت بر شهود و اشراق و وصول و ايجاد با حقيقت تكيه مى‏كند و نيل به اين مراتب را نه از طريق استدلال و برهان و فكر، بلكه از راه تهذيب نفس و قطع علايق از دنيا و امور دنيوى و توجه كامل به امور روحانى معنوى و در رأس همه توجه كامل به مبدأ و حقيقت هستى میداند.


عرفان خود بر دو نوع است عرفان نظرى و عرفان عملى‏

زن در عرفان

با عرض سلام
ممكنه كسي به درجه فنا در راه خدا برسه ولي به بعضي از احكام بي تفاوت باشه يا بعضي از ارزشهاي اسلامي را نپذيره مثلا بي احترامي مولوي و بعضي عرفا به زن و علاوه بر ان اينكه زن را مايه فساد و...ميدونند

کارشناس بحث : سمیع