زلزله

فلسفه نماز آيات خواندن زماني كه نه زلزله را حس كرديم نه ترسيديم .چيست؟

فلسفه و حکمت نماز آيات، تنها ترسيدن و وحشت از برخي پديده ها نيست. براي پديده هايي مانند کسوف و خسوف نماز آيات واجب شده است، در عين حال که مردم به طور معمول از آنها وحشت و ترسي ندارند يا حتي نماز هنگام زلزله مانند بادهاي سياه، مقيد به ترس نيست.
بنابراين، حکمت نماز آيات هر چند در برخي موارد شايد ترس مردم باشد که به واسطه نماز آيات به آرامش و امنيت خاطر برسند «الا بذکر الله تطمئن القلوب» (رعد، آيه 28). اما حکمت هاي ديگري نيز دارد.
از مجموعه رواياتي که درباره نماز آيات آمده است برداشت مي شود که بروز اين پديده ها که معمولا غير عادي و خارج از روند زندگي، انسان ها است، موقعيتي مناسب براي رو آوردن به خداوند و به ياد آوردن علت واقعي همه چيزها است. لذا در اين لحظه ها شايسته و لازم است که ايمان قلبي خود را در قالب عمل ريخته و با خواندن يکي از بهترين ذکرهاي خداي متعال؛ يعني نماز و نهادن پيشاني به آستان قدس پروردگار جهان، عقيده و اعتراف باطني خود را ابراز نماييم.
در روايتي پيامبر اکرم(ص) مي فرمايند: «خورشيد و ماه به خاطر مرگ يا زندگي کسي کسوف و خسوف نمي شوند. اين دو از نشانه هاي خداوند متعال مي باشند، هنگامي که خسوف و کسوف را مشاهده کرديد براي نماز خواندن به مساجد برويد» (وسايل الشيعه، ج 7، ص 492).
در روايت ديگري آمده است: «پديده هاي زلزله، کسوف، خسوف و بادهاي ترسناک از نشانه هاي قيامت است. پس هنگامي که يکي از اين پديده ها رخ داد، قيامت را به ياد آوريد و به مساجد آييد و در پيشگاه الهي تضرع نماييد».
افزون بر آن، نماز آيات مانعي براي پناه بردن برخي مردم به يک سلسله امور خرافي است. اسلام، با واجب کردن نماز آيات، به هنگام اين پديده ها مردم را از توجه به اوهام و خرافات بازداشته و افکار آنان را به نقطه اي که سرچشمه تمام حوادث گيتي است متوجه ساخته است، همچنان که حضرت ابراهيم از افول ماه و خورشيد، توحيد را نتيجه گرفت و فرمود: «اني وجهت وجهي للذي فطر السموات والارض حنيفا و ما انا من المشرکين» (انعام، آيه 79).
در واقع شايد نام گذاري نماز آيات (نماز نشانه ها) به همين دليل باشد که انسان با اين نماز اين پديده ها را نشانه اي از قدرت، عظمت و مالکيت خداوند براي همه چيز بداند.