روایت

پرسش پیرامون حدیث «ما اوذی نبی»

بسم الله الرحمن الرحیم

رسول اکرم :sallallah:فرمودند :
ما اوذی نبی بمثل ما اوذیتُ

هیچ پیامبری به اندازة من اذیت نشد.
بحارالانوار، ج 39، ص 56.

همانطور که در تاریخ و در قران کریم و احادیث امده پیامبران به طرق مختلف مورد ازار بودند از ناحیه جهال و دشمنان
پیامبرانی چون یحیی علیه السلام که سر بریده شدند
مثل موسی علیه السلام که قومش در مقابل چشمانش بت پرست شدند
مثل پیامبر بنی اسرائیل که او را در تنه درخت با اره به دو نیم کردند
مثل پیامبرانی که زنده زنده پوست او را کندند
و بسیار از پیامبران دیگر و رنج و عذابهای فراوانی که قلم از بیان آنها شرم دارد
سئوال بنده این است که کلام فوق که حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند چیست؟ایشان دقیقا چه ازار عظیمی دیدند که هیچ پیامبری ندید؟
چه چیز ایشان را آنچنان ازرده خاطر کرد که چنین فرمودند؟
چه رنجی بر ایشان جاری شد که بر هیچ یک از یکصد و بیست و سه هزار پیامبر واقع نشد؟
والسلام علی من اتبع الهدی

آیا این دعا سند دارد و معتبر است؟

سلام و خسته نباشید
میخواستم بدونم آیا این دعا موثق هست؟ و اگر دارای سند موثق و قابل تکیه هست چگونه باید خوانده شود چون طرز خواندن خیلی مهم هست در کدام کتاب می توان یافت تا بصورت صحیح خوانده شود؟
ممنون

نقل قول:
سید بن طاووس(قدس سره) گوید:این دعا را در کتاب کهنه ای یافتم که تاریخ کتابت آن، زیاده از دویست سال پیش بود.

نقل قول:
جبرئیل(ع) به خدمت پیامبر (ص) آمد و با او بود میکائیل و اسرافیل (ع)و گفتند: یا رسول الله به درستی که خدای تعالی تو و امت تو را در دنیا و آخرت به این نام های کرامت نموده است،خوشا به حال تو و امت تو.
اگر کسی را خدای عزوجل توفیق دهد تا این دعا را بخواند به درستی که این دعای بزرگ و جلیل القدری است و این دعا گنجی از گنجهای عرش است و در این دعا همه نام های پروردگار جل جلاله داخل است که خدای تعالی به برکت آنها خلق نموده است همه خلایق و اهل آسمانها و زمین ها و بهشت و دوزخ و آفتاب و ماه و ستاره ها کوهها را و آنچه را که در بیابان و در دریا از چهارپایان وحشرات و جانوران وحشی ودرختان باشد و آنچه در دریاها باشداز مخلوقات و عجائبی که نمیداند آنها را به غیر از آن که ایشان را خلق نموده است.
پس ملائکه گفتند: این دعا را به احدی یاد مده،مگر به خوبان از امت خود،چون در حکم و علم خدا،جاری شده است،که خدای متعال حاجت آن را که این دعا را یک مرتبه بخواند،مستجاب گرداند و این دعا به دعای مبارک مشهور است.

سیدبن طاووس(قدس سره) در پایان دعا میگوید: این دعا از جمله دعاهایی است که من در یک امر مهمی به خاطرم رسید که بخوانم و اثر اجابتش را تجربه نمایم، چون خواندم، قسم به خدا که تعجیل اجابت را دیدم و آنچه از خدا می خواستم، در خواب به من الهام شد که برآورده می شود حاجتم، پس چنان شد که در خواب دیده بودم.

متن دعا

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِی إِذَا ذُكِرْتَ بِهِ تَزَعْزَعَتْ مِنْهُ السَّمَاوَاتُ وَ انْشَقَّتْ مِنْهُ الْأَرَضُونَ وَ تَقَطَّعَتْ مِنْهُ

السَّحَابُ وَ تَصَدَّعَتْ مِنْهُ الْجِبَالُ وَ جَرَتْ مِنْهُ الرِّیَاحُ وَ انْتَقَصَتْ مِنْهُ الْبِحَارُ وَ اضْطَرَبَتْ مِنْهُ الْأَمْوَاجُ وَ غَارَتْ مِنْهُ

النُّفُوسُ وَ وَجِلَتْ مِنْهُ الْقُلُوبُ وَ زَلَّتْ مِنْهُ الْأَقْدَامُ وَ صَمَّتْ مِنْهُ الْآذَانُ وَ شَخَصَتْ مِنْهُ الْأَبْصَارُ وَ خَشَعَتْ مِنْهُ

الْأَصْوَاتُ وَ خَضَعَتْ لَهُ الرِّقَابُ وَ قَامَتْ لَهُ الْأَرْوَاحُ وَ سَجَدَتْ لَهُ الْمَلَائِكَةُ وَ سَجَّتْ لَهُ وَ ارْتَعَدَتْ لَهُ الْفَرَائِصُ وَ

اهْتَزَّ لَهُ الْعَرْشُ وَ دَانَتْ لَهُ الْخَلَائِقُ وَ بِالاسْمِ الَّذِی وُضِعَ عَلَى الْجَنَّةِ فَأُزْلِفَتْ وَ عَلَى الْجَحِیمِ فَسُعِّرَتْ وَ عَلَى

النَّارِ فَتَوَقَّدَتْ وَ عَلَى السَّمَاءِ فَاسْتَقَلَّتْ وَ قَامَتْ بِلَا عَمَدٍ وَ لَا سَنَدٍ وَ عَلَى النُّجُومِ فَتَزَیَّنَتْ وَ عَلَى الشَّمْسِ

فَأَشْرَقَتْ وَ عَلَى الْقَمَرِ فَأَنَارَ وَ أَضَاءَ وَ عَلَى الْأَرْضِ فَاسْتَقَرَّتْ وَ عَلَى الْجِبَالِ فَأَرْسَتْ وَ عَلَى الرِّیَاحِ فَذَرَتْ وَ

عَلَى السَّحَابِ فَأَمْطَرَتْ وَ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَسَبَّحَتْ وَ عَلَى الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ فَأَجَابَتْ وَ عَلَى الطَّیْرِ وَ النَّمْلِ

فَتَكَلَّمَتْ وَ عَلَى اللَّیْلِ فَأَظْلَمَ وَ عَلَى النَّهَارِ فَاسْتَنَارَ وَ عَلَى كُلِّ شَیْ‏ءٍ فَسَبَّحَ وَ بِالاسْمِ الَّذِی اسْتَقَرَّتْ بِهِ

الْأَرَضُونَ عَلَى قَرَارِهَا وَ الْجِبَالُ عَلَى أَمَاكِنِهَا وَ الْبِحَارُ عَلَى حُدُودِهَا وَ الْأَشْجَارُ عَلَى عُرُوقِهَا وَ النُّجُومُ عَلَى

مَجَارِیهَا وَ السَّمَاوَاتُ عَلَى بِنَائِهَا وَ حَمَلَتِ الْمَلَائِكَةُ عَرْشَ الرَّحْمَنِ بِقُدْرَةِ رَبِّهَا وَ بِالاسْمِ الْقُدُّوسِ الْقَدِیمِ

الْمُتَقَدِّمِ الْمُخْتَارِ الْجَبَّارِ الْمُتَكَبِّرِ الْكَبِیرِ الْمُتَعَظِّمِ الْعَزِیزِ الْمُهَیْمِنِ الْمَلِكِ الْمُقْتَدِرِ الْقَدِیرِ الْقَادِرِ الْحَمِیدِ الْمَجِیدِ

الصَّمَدِ الْمُتَوَحِّدِ الْمُتَفَرِّدِ الْكَبِیرِ الْمُتَعَظِّمِ الْمُتَعَالِ وَ بِالاسْمِ الْمَخْزُونِ الْمَكْنُونِ فِی عِلْمِهِ الْمُحِیطِ بِعَرْشِهِ

الطَّاهِرِ الْمُطَهَّرِ الْمُبَارَكِ الْقُدُّوسِ السَّلَامِ الْمُؤْمِنِ الْمُهَیْمِنِ الْعَزِیزِ الْجَبَّارِ الْمُتَكَبِّرِ الْخَالِقِ الْبَارِئِ الْمُصَوِّرِ الْأَوَّلِ

الْآخِرِ الظَّاهِرِ الْبَاطِنِ الْكَائِنِ قَبْلَ كُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ الْمُكَوِّنِ لِكُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ الْكَائِنِ بَعْدَ فَنَاءِ كُلِّ شَیْ‏ءٍ لَمْ یَزَلْ وَ لَا

یَزَالُ وَ لَا یَفْنَى وَ لَا یَتَغَیَّرُ نُورٌ فِی نُورٍ وَ نُورٌ عَلَى نُورٍ وَ نُورٌ فَوْقَ كُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ یُضِی‏ءُ بِهِ كُلُّ نُورٍ وَ بِالاسْمِ الَّذِی

سَمَّى بِهِ نَفْسَهُ وَ اسْتَوَى بِهِ عَلَى الْعَرْشِ فَاسْتَقَرَّ بِهِ عَلَى كُرْسِیِّهِ وَ خَلَقَ بِهِ مَلَائِكَتَهُ وَ سَمَاوَاتِهِ وَ أَرْضَهُ وَ

جَنَّتَهُ وَ نَارَهُ وَ ابْتَدَعَ بِهِ خَلْقَهُ وَاحِداً أَحَداً فَرْداً صَمَداً كَبِیراً مُتَكَبِّراً عَظِیماً مُتَعَظِّماً عَزِیزاً مَلِیكاً مُقْتَدِراً قُدُّوساً

مُتَقَدِّساً لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ وَ بِالاسْمِ الَّذِی لَمْ یَكْتُبْهُ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ صَدَقَ الصَّادِقُونَ وَ

كَذَبَ الْكَاذِبُونَ وَ بِالاسْمِ الَّذِی هُوَ مَكْتُوبٌ فِی رَاحَةِ مَلَكِ الْمَوْتِ الَّذِی إِذَا نَظَرَتْ إِلَیْهِ الْأَرْوَاحُ تَطَایَرَتْ وَ بِالاسْمِ

الَّذِی هُوَ مَكْتُوبٌ عَلَى سُرَادِقِ عَرْشِهِ مِنْ نُورِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ بِالاسْمِ الْمَكْتُوبِ فِی

سُرَادِقِ الْمَجْدِ وَ بِالاسْمِ الْمَكْتُوبِ فِی سُرَادِقِ الْبَهَاءِ وَ بِالاسْمِ الْمَكْتُوبِ فِی سُرَادِقِ الْعَظَمَةِ وَ بِالاسْمِ

الْمَكْتُوبِ فِی سُرَادِقِ الْجَلَالِ وَ بِالاسْمِ الْمَكْتُوبِ فِی سُرَادِقِ‏ الْعِزِّ وَ بِالاسْمِ الْمَكْتُوبِ فِی سُرَادِقِ الْجَمَالِ

الْخَالِقِ الْبَاعِثِ النَّصِیرِ رَبِّ الْمَلَائِكَةِ الثَّمَانِیَةِ وَ رَبِّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ وَ بِالاسْمِ الْأَكْبَرِ الْأَكْبَرِ وَ بِالاسْمِ الْأَعْظَمِ

الْأَعْظَمِ الْمُحِیطِ بِمَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ بِالاسْمِ الَّذِی أَشْرَقَتْ بِهِ الشَّمْسُ وَ أَضَاءَ بِهِ الْقَمَرُ وَ سُجِّرَتْ

بِهِ الْبِحَارُ وَ نُصِبَتْ بِهِ الْجِبَالُ وَ بِالاسْمِ الَّذِی قَامَ بِهِ الْعَرْشُ وَ الْكُرْسِیُّ وَ بِالْأَسْمَاءِ الْمُقَدَّسَاتِ الْمَخْزُونَاتِ

الْمَكْنُونَاتِ فِی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَهُ وَ بِالاسْمِ الَّذِی كُتِبَ عَلَى وَرَقِ الزَّیْتُونِ فَأُلْقِیَ بِهِ فِی النَّارِ فَلَمْ یَحْتَرِقْ وَ

بِالاسْمِ الَّذِی مَشَى بِهِ الْخَضِرُ عَلَى الْمَاءِ فَلَمْ یَبْتَلَّ قَدَمَاهُ وَ بِالاسْمِ الَّذِی تُفَتَّحُ بِهِ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَ بِهِ یُفْرَقُ

كُلُّ أَمْرٍ حَكِیمٍ وَ بِالاسْمِ الَّذِی ضَرَبَ بِهِ مُوسَى بِعَصَاهُ الْبَحْرَ فَانْفَلَقَ فَكانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ وَ بِالاسْمِ

الَّذِی كَانَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ یُحْیِی بِهِ الْمَوْتَى وَ یُبْرِئُ بِهِ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِی یَدْعُو بِهَا

جَبْرَائِیلُ وَ إِسْرَافِیلُ وَ مِیكَائِیلُ وَ عِزْرَائِیلُ وَ حَمَلَةُ الْعَرْشِ وَ الْكَرُوبِیُّونَ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ الرُّوحَانِیُّونَ

الصَّافُّونَ الْمُسَبِّحُونَ وَ بِأَسْمَائِهِ الَّتِی لَا تَنْسَى وَ بِوَجْهِهِ الَّذِی لَا یَبْلَى وَ بِنُورِهِ الَّذِی لَا یُطْفَى وَ بِعِزَّتِهِ الَّتِی

لَا تُرَامُ وَ بِقُدْرَتِهِ الَّتِی لَا تُضَامُ وَ بِمُلْكِهِ الَّذِی لَا یَزُولُ وَ بِسُلْطَانِهِ الَّذِی لَا یَتَغَیَّرُ وَ بِالْعَرْشِ الَّذِی لَا یَتَحَرَّكُ وَ

بِالْكُرْسِیِّ الَّذِی لَا یَزُولُ وَ بِالْعَیْنِ الَّتِی لَا تَنَامُ وَ بِالْیَقْظَانِ الَّذِی لَا یَسْهُو وَ بِالْحَیِّ الَّذِی لَا یَمُوتُ وَ بِالْقَیُّومِ

الَّذِی لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ وَ بِالاسْمِ الَّذِی تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَوَاتُ وَ الْأَرَضُونَ بِأَطْرَافِهَا وَ الْبِحَارُ بِأَمْوَاجِهَا وَ

الْحِیتَانُ فِی بِحَارِهَا وَ الْأَشْجَارُ بِأَغْصَانِهَا وَ النُّجُومُ بِزِینَتِهَا وَ الْوُحُوشُ فِی قِفَارِهَا وَ الطُّیُورُ فِی أَوْكَارِهَا وَ

النَّحْلُ فِی أَحْجَارِهَا وَ النَّمْلُ فِی مَسَاكِنِهَا وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ فِی أَفْلَاكِهِمَا وَ كُلُّ شَیْ‏ءٍ یُسَبِّحُ بِحَمْدِ رَبِّهِ

فَسُبْحَانَهُ یُمِیتُ الْخَلَائِقَ وَ لَا یَمُوتُ مَا أَبْیَنَ نُورَهُ وَ أَكْرَمَ وَجْهَهُ وَ أَجَلَّ ذِكْرَهُ وَ أَقْدَسَ قُدْسَهُ وَ أَحْمَدَ حَمْدَهُ وَ

أَنْفَذَ أَمْرَهُ وَ أَقْدَرَ قُدْرَتَهُ عَلَى مَا یَشَاءُ وَ أَنْجَزَ وَعْدَهُ تَعَالَى عَمَّا یَقُولُ الظَّالِمُونَ عُلُوّاً كَبِیراً لَیْسَ لَهُ شَبِیهٌ وَ

لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِینَ (أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ‏) وَ بِالاسْمِ الَّذِی قَرَّبَ بِهِ

مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَتَّى جَاوَزَ سِدْرَةَ الْمُنْتَهَى فَكَانَ مِنْهُ كَقَابِ قَوْسَیْنِ‏ أَوْ أَدْنى‏ وَ بِالاسْمِ الَّذِی

جَعَلَ النَّارَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ بَرْداً وَ سَلَاماً وَ وَهَبَ لَهُ مِنْ رَحْمَتِهِ إِسْحَاقَ وَ بِرَحْمَتِهِ الَّذِی أُوتِیَ بِهَا یَعْقُوبُ

الْقَمِیصَ فَ أَلْقاهُ عَلى‏ وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیراً وَ بِالاسْمِ الَّذِی یُنْشِئُ السَّحابَ الثِّقالَ. وَ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ

الْمَلائِكَةُ مِنْ خِیفَتِهِ وَ بِالاسْمِ الَّذِی كُشِفَ بِهِ ضُرُّ أَیُّوبَ وَ اسْتَجَابَ بِهِ لِیُونُسَ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ

وَ بِالاسْمِ الَّذِی وَهَبَ لِزَكَرِیَّا یَحْیَى نَبِیّاً عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ أَنْعَمَ عَلَى عَبْدِهِ عِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذْ

عَلَّمَهُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ جَعَلَهُ نَبِیّاً مُبَارَكاً مِنَ الصَّالِحِینَ وَ بِالاسْمِ الَّذِی دَعَاكَ بِهِ جَبْرَائِیلُ فِی الْمُقَرَّبِینَ وَ

دَعَاكَ بِهِ مِیكَائِیلُ وَ إِسْرَافِیلُ عَلَیْهِمَا السَّلَامُ فَاسْتَجَبْتَ لَهُمْ وَ كُنْتَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ قَرِیباً مُجِیباً وَ بِاسْمِكَ

الْمَكْتُوبِ فِی اللَّوْحِ الْمَحْفُوظِ وَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ فِی الْبَیْتِ الْمَعْمُورِ وَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ فِی لِوَاءِ الْحَمْدِ

الَّذِی أَعْطَیْتَهُ نَبِیَّكَ مُحَمَّداً صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ وَعَدْتَهُ الْحَوْضَ وَ الشَّفَاعَةَ وَ الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ وَ

بِاسْمِكَ الَّذِی فِی الْحِجَابِ عِنْدَكَ لَا یُضَامُ الْحِجَابُ عَرْشَكَ وَ بِاسْمِكَ الَّذِی تَطْوِی بِهِ السَّمَاوَاتِ كَطَیِّ

السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ وَ بِاسْمِكَ الَّذِی تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِكَ وَ تَعْفُو عَنِ السَّیِّئَاتِ وَ بِوَجْهِكَ الْكَرِیمِ أَكْرَمِ الْوُجُوهِ وَ

بِمَا تَوَارَتْ بِهِ الْحُجُبُ مِنْ نُورِكَ وَ بِمَا اسْتَقَلَّ بِهِ الْعَرْشُ مِنْ بَهَائِكَ یَا إِلَهَ مُحَمَّدٍ وَ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ وَ

إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ یُوسُفَ وَ الْأَسْبَاطِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِمْ یَا رَبِّ جَبْرَائِیلَ وَ مِیكَائِیلَ وَ إِسْرَافِیلَ وَ عِزْرَائِیلَ وَ رَبَّ

النَّبِیِّینَ وَ الْمُرْسَلِینَ وَ مُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْفُرْقَانِ الْعَظِیمِ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ سَمَّیْتَ بِهِ

نَفْسَكَ (نَفْسَكَ بِهِ‏) أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِی كِتَابٍ مِنْ كُتُبِكَ أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِی عِلْمِ الْغَیْبِ

عِنْدَكَ یَا وَهَّابَ الْعَطَایَا یَا فَكَّاكَ الرِّقَابِ مِنَ النَّارِ وَ طَارِدَ الْعُسْرِ مِنَ الْعَسِیرِ كُنْ شَفِیعِی إِلَیْكَ إِذْ كُنْتَ دَلِیلِی

عَلَیْكَ وَ بِالاسْمِ الَّذِی یُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَ یُبْطِلَ الْباطِلَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ وَ بِالاسْمِ الَّذِی یُسَبِّحُ‏ الرَّعْدُ

بِحَمْدِهِ وَ الْمَلائِكَةُ مِنْ خِیفَتِهِ وَ بِاسْمِكَ الْمَكْتُوبِ عَلَى أَجْنِحَةِ الْكَرُوبِیِّینَ وَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِی تُحْیِی بِهَا الْعِظامَ

وَ هِیَ رَمِیمٌ وَ بِاسْمِكَ الَّذِی دَعَاكَ بِهِ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ وَ بِأَسْمَائِكَ الْمَكْتُوبَاتِ عَلَى عَصَا مُوسَى وَ بِاسْمِكَ

الَّذِی تَكَلَّمَ بِهِ مُوسَى عَلَیْهِ السَّلَامُ عَلَى سَحَرَةِ مِصْرَ فَأَوْحَیْتَ إِلَیْهِ لا تَخَفْ إِنَّكَ أَنْتَ الْأَعْلى‏ وَ بِأَسْمَائِكَ

الْمَنْقُوشَات عَلَى خَاتَمِ سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ عَلَیْهِ السَّلَامُ الَّتِی مَلَكَ بِهَا الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ وَ الشَّیَاطِینَ وَ أَذَلَّ بِهَا

إِبْلِیسَ وَ جُنُودَهُ وَ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِی نَجَا بِهَا إِبْرَاهِیمُ عَلَیْهِ السَّلَامُ مِنْ نَارِ نُمْرُودَ وَ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِی رُفِعَ بِهَا إِدْرِیسُ

مَكاناً عَلِیًّا وَ بِالْأَسْمَاءِ الْمَكْتُوبَاتِ عَلَى جَبْهَةِ إِسْرَافِیلَ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ بِالْأَسْمَاءِ الْمَكْتُوبَاتِ عَلَى دَارِ قُدْسِهِ وَ

بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ دَعَا اللَّهَ بِهِ نَبِیٌّ مُرْسَلٌ أَوْ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ أَوْ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ وَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ

فِی شَیْ‏ءٍ مِنْ كُتُبِهِ وَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ مَخْزُونٌ فِی عِلْمِهِ وَ بِأَسْمَائِهِ الْمَكْتُوبَاتِ فِی اللَّوْحِ الْمَحْفُوظِ وَ بِالاسْمِ

الَّذِی خَلَقَ بِهِ جِبِلَّاتِ الْخَلْقِ كُلِّهِمْ وَ بِاسْمِ اللَّهِ الْأَكْبَرِ الْكَبِیرِ الْأَجَلِّ الْجَلِیلِ الْأَعَزِّ الْعَزِیزِ الْأَعْظَمِ الْعَظِیمِ وَ

بِأَسْمَائِهِ كُلِّهَا الَّتِی إِذَا ذُكِرَ بِهَا ذَلَّتْ فَرَائِصُ مَلَائِكَتِهِ وَ سَمَائِهِ وَ أَرْضِهِ وَ جَنَّتِهِ وَ نَارِهِ وَ بِاسْمِهِ الْأَعْظَمِ الَّذِی

عَلَّمَهُ آدَمَ فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ صَلَّى اللَّهُ وَ مَلَائِكَتُهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَلَى جَمِیعِ أَنْبِیَاءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ اللَّهُمَّ

فَبِحُرْمَةِ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ وَ بِحُرْمَةِ تَفْسِیرِهَا فَإِنَّهُ لَا یَعْلَمُ تَفْسِیرَهَا غَیْرُكَ أَنْ تَسْتَجِیبَ دُعَائِی وَ ارْحَمْ تَضَرُّعِی وَ

أَدْخِلْنِی فِی عِبادِكَ الصَّالِحِینَ وَ آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ مَا بَیْنَهُمَا مَغْفِرَةً وَ رَحْمَةً وَ قِنا

عَذابَ النَّارِ وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّكَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ وَ تَرَى الْمَلائِكَةَ حَافِّینَ مِنْ حَوْلِ

الْعَرْشِ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَ قِیلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ‏

اجرای سخنان و دستورات ولی فقیه در زندگی تا چه حدی لازم است؟

*** به نظر شما اجرای سخنان و دستورات ولی فقیه در زندگی تا چه حدی لازم است ؟

کوباندن حدیث نامعتبر به دیوار

سلام. ببخشید یک حدیثی هست با این محتوی که اگر حدیثی دیدیم که با قرآن و سنت نخوند , اون حدیثو بکوبیم به دیوار. حدیث رو با سندش میخاستم بی زحمت Smile

فاجعه تلخ 21 تیر 1367

بسم الله الرحمن الرحیم


فاجعه تلخ 21 تیر 1367 و روایتی از مقاومت عشایر و روستاییان دهلران

به گزارش ایلام فردا،روزهای آخر جنگ بود، رژیم بعث عراق باری دیگر حملات خود رااز سر گرفته بود و غاصبانه بر سرزمین‌مان می‌تاخت؛ یکی از همین تاخت و تازها، فاجعه تلخ 21 تیرماه 1367 بود که تا 25 تیر همین ماه ادامه داشت؛ در این حادثه، دشمن از زمین و هوا به منطقه مرزی از جمله «دهلران» آتش می‌ریخت؛ اگرچه صدامیون با بالگرد و تانک‌هایش مردم بی‌گناه را مورد هجوم قرار دادند، اما باری دیگر دست الهی در یاری مردم مظلوم، دیده شد و رزمندگان بومی و غیربومی به کمک مردم عشایر منطقه با سلاح‌های سبک و سرد در مقابل دشمن ایستادند و آنها را از سرزمین‌مان بیرون راندند.

جعفر نظری از رزمندگان بومی منطقه که در این حادثه حضور داشت، طی گفت‌وگویی با خبرنگار ما این واقعه را شرح داد.


مردمی که هشت سال مناطق جنگی را ترک نکردند

دهلران از توابع استان ایلام است که در منتهی الیه جنوب شرقی این استان با استان خوزستان همجوار است و به نوعی از نظر بافت اجتماعی و اقلیمی و نیز نقطه‌نظرات نظامی به عنوان منطقه جنوب محسوب می‌شود. در سمت غرب این شهر مرزی، شهر مرزی مهران واقع است که تنها به وسیله یک جاده مواصلاتی که حدوداً 100 کیلومتر فاصله دارد به همدیگر متصل شده‌اند. این جاده در واقع آخرین جاده مرزی در دوران دفاع مقدس است که به صورت یک خط پدافندی مابین این دو شهر قرار گرفته است.
با شروع جنگ تحمیلی در سال 1359 مردم این دو شهر مرزی کاملاً تخلیه کرده و به صورت آواره‌های جنگی در منطقه عقبه در اردوگاه‌های جنگ‌زده سکونت گرفتند. در این میان اکثریت مردم جنگ‌زده دهلران بعد از آوارگی از شهر دهلران در مسیر جاده مواصلاتی دهلران به مهران، در میان اردوگاه‌های جنگ‌زده که در دل کوه‌ها و دره‌ها و یا روستاهای متروکه بر سر چشمه‌های آب اسکان گرفتند و در واقع منطقه عملیاتی را ترک نکردند

.

خرابه‌های شهر دهلران بعد از حملات هوایی رژیم صدام

علاوه بر اینکه جوانان آنها در خطوط مقدم مشغول دفاع از نظام اسلامی بودند، خانواده‌های آنها در بطن جنگ و در بعضی از اردوگاه‌ها و روستاها شاید از رزمندگان اسلام نیز جلوتر خط پدافندی را ایجاد کرده‌ بودند. این مردمان که در مناطق هاویان، بیشه‌دراز، سنگر نادر قیر آب، ویله، مازعبدلی، دول منیری، جابرانصار، حاضر میل، تم تم آب، گیسری سکونت گرفته بودند، ضمن اینکه خط مقدم جبهه بودند و موجب دلگرمی رزمندگان اسلام می‌شدند. از هیچ امکاناتی حتی برق و روشنایی و آب لوله‌کشی، ‌بهداشت و درمان بهره‌مند نبودند و از سال 1359 تا آخرین لحظات جنگ تحمیلی در ایجاد این خط پدافندی و دفاع از کیان اسلامی در اثر بمباران‌های هوایی،‌ گلوله‌باران‌ها، حملات زمینی دشمن و حضور در عملیات‌های گسترده و چریکی و نبرد با ضدانقلاب هدایت شده توسط رژیم بعثی تعداد زیادی از فرزندان و پدران و مادران آنها به شهادت رسیده و یا به دست دشمن بعث به اسارت برده شدند.



چادرهای جنگ‌زدگان دهلران در جنگ

علاوه بر این، روستائیان و جنگ‌زدگان مرزنشین تعداد زیادی از یگان‌های ارتش جمهوری اسلامی، سپاه و نیروهای مردمی محور عملیاتی چنگوله تا فکه را عهده‌دار بودند.


دعا برای رفع اضطراب

انجمن: 

مدتی است که دچار اضطراب شدید هستم. به طوری که انجام امور روزمره برایم سخت شده است. در احادیث و روایات برای رفع اضطراب چه آمده است؟ چه دعایی بخونم؟

بوسیدن دست امام خمینی(ره) و بوسیدن دست شاه/ آیا واقعا چیزی عوض شده است + پاسخ

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا رسول الله(ص)




السلام علیک یا امیرالمومنین (ع)

السلام علیکم یا اهل بیت نبوه (ع)

السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)

================================

با سلام و عرض ادب و احترام خدمت کارشناسان عزیز و کاربران محترم


مدتی است جریان ضد انقلاب کلیپی را در فضای مجازی منتشر کرده و شبهه پراکنی می کنند،هرچند قبلا پاسخ این خزعبلات را داده ایم...اما گفتیم تا در انجمن گفتگوی دینی نیز مطرح کنیم تا پاسخ را عزیزانی که ندیده اند مشاهده کنند.

موضوع کلیپی است تحت عنوان

"آیا واقعا چیزی عوض شده؟قضاوت با شما"

داخل این کلیپ ابتدا کلیپی از مراسم بوسه زنی به دست شاه ملعون پخش شده است و سپس کلیپی از مراسمی در حضور امام خمینی(ره) پخش شده است که در این مراسم عده ای از حاضران به دست این سید بزرگوار و عالم دینی و حاکم شرع بوسه می زنند

سازنده کلیپ از این طریق طرح شبهه کرده است که چون زمان

شاه مراسم بوسه زنی بود!! زمان امام (ره) هم عده ای رفته اند دست امام را بوسیده اند....چیزی عوض نشده است.

شکی نیست کسانی که اقدام به ساختن این شبهات می کنند شعور مردم ایران را بسیار پائین فرض کرده اند و انتظار دارند با یک چنین قیاسی مردم ذهنشان مشغول شود...

اما پاسخ :

اولین نکته:

بوسیدن دست دیگران در اسلام ممنوع می باشد،چنانچه امام رضا علیه السلام می فرمایند:

لا يُقبّل الرجل يد الرجل ؛ فإنه قبلة يده كالصلاة له

كسي دست كسي را بوسه نكند ؛ زيرا كه بوسيدن دست او همانند نماز گذاردن در برابر وي است.

مجلسي, محمد باقر، بيروت, نشر مؤسسة الوفا, چاپ دوّم, 1403 هـ , ش، ج75, ص345.

تا این جا متوجه شدیم که چرا علما از این رفتار نهی می کنند و جامعه را بیدار می کنند

دومین نکته :

اما بوسیدن دست پدر و مادر،سادات،علما در اسلام اشکالی ندارد و حتی توصیه شده است.

برای نمونه امام صادق علیه السلام می فرمایند:

لا يُقبّل رأسُ أحد و لا يداه ؛ إلا رسول الله أو من اُريد به رسول الله


سر و دست كسي را نبايد بوسيد به جز رسول خدا ص, يا كسي كه با بوسيدن سر و دست او رسول خدا ـ صلّي عليه و آله ـ قصد شود




كليني, محمد بن يعقوب، اصول كافي, نشر دارالكتب الاسلاميه, چاپ چهارم, 1365 هـ , ق، ج2, ص185.


لذا همان طوری که در روایت مشاهده کردید گفته شده بود سر و دست کسی را نباید بوسید ، اما بعد از آن یک حکم استثنایی آمد:

به جز رسول خدا ص , يا كسي كه با بوسيدن سر و دست او رسول خدا ـ صلّي عليه و آله ـ قصد شود

سادات فرزندان رسول خدا(ص) هستند

علما و پیشوایان دینی وارثان دین و محافظان دین اند

ولی فقیه حاکم شرع است و مشروعیتش را از حکم خدا و کلام معصوم می گیرد،چرا که امام صادق علیه السلام می فرمایند:

"رد و انکار حکم حاکم اسلامی رد و انکار ماست و رد و انکار ما رد بر خداست که حد شرک برخداست"

(کلینی ؛الکافی،ج1،ص67،ح10).






در نتیجه بوسیدن دست سید،عالم دین و مخصوصا ولی فقیه هیچ اشکالی ندارد،زیرا با بوسیدن سر و دست آنها بوسیدن سر و دست رسول خدا (ص) قصد می شود

حضرت امام خمینی(ره) هم سید بود.....هم فقیه دینی که ولی فقیه زمان خویش نیز بودند....لذا بوسیدن دست ایشان هیچ اشکالی ندارد


ولی شاه ملعون نه سید بود و نه عالم دینی و نه هم حاکم اسلامی،بلکه عمله دست دشمن و خائن و یک جنایت کار بود.



نکات دیگر:

اگر به کلیپ دقت کرده باشید،

* بوسیدن دست حضرت امام (ره) اجباری نیست...بلکه از روی میل قلبی عده ای دست آقا را می بوسند اما بوسیدن دست شاه از روی اجبار است و تکبر و غرور در صورت شاه دیده می شود...

کلیپی را هم تحت این عنوان ساخته ام، داخل آن هم متن شبهه و هم پاسخ موجود است،دوستان می توانند استفاده کنند:


آیا واقعا چیزی عوض شده؟ قیاس مغرضانه بوسه! +پاسخ علمی


[FLV]http://hw5.asset.aparat.com/aparat-video/26f9cae200e5947d1dd7b449caf0aa6a2218914-360p__20076.mp4[/FLV]

http://www.aparat.com/v/V06Ky

در پایان از خداوند متعال سلامتی و ظهور امام زمان (عج) و توفیق طاعت وبندگی و سلامتی رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه ای و شادی روح پدر ایران حضرت امام خمینی (ره) و گام برداشتن در خط ولایت فقیه وجسارت دفاع از ولایت مطلقه فقیه را خواستارم.....


اعتقاد لفظ مقدسی است،در به کار بردنش دقت کنید،اعتقاد آن چیزی است که برایش جان بدهی .......آیا حاضری برای اعتقادت جانت را تقدیم کنی؟


آیا احادیث معصومین علیهم السلام هم مثل قرآن دارای بطن هستند؟

انجمن: 

با سلام

سوالاتی درباره احادیث معصومین علیهم السلام برام پیش اومده که اینجا مطرح میکنم :

1) آیا احادیث اهل بیت علیهم السلام مانند قرآن دارای چندین بطن و وجه است ( هفتاد بطن مانند قرآن مجید ) ؟ و نیاز به تفسیر و تاویل دارد ؟ و دارای معانی ظاهری و باطنی است ؟

2) برای پی بردن به حقیقت و تفسیر و تاویل آیات قرآن باید به اهل بیت علیهم السلام و احادیث و روایات ایشان مراجعه کنیم چرا که بر اساس آیه « و ما یعلم تاویله الا الله و الراسخون فی العلم » آل عمران ، 7 / هیچ کس جز خدا و راسخان در علم ( اهل بیت علیهم السلام) تاویل و تفسیر و معنای حقیقی آیات

قرآن را نمیداند ، حال اگر احادیث اهل بیت هم چند وجهی و نیاز به تفسیر داشته باشند و دارای معانی ظاهری و باطنی باشند ، چه کسی باید این احادیث را تفسیر کند ؟ و معنای حقیقی آنها را کشف نماید ؟ اهل بیت خود در این زمینه چه فرموده اند ؟

اگر کسی جز معصوم بخواهد احادیث را هم مانند قرآن تفسیر به رای کند که جز گمراهی چیز دیگری نصیب نخواهد شد ! ( مانند جماعت مخالفین که بزرگترین مفسرین و مفصل ترین کتب تفسیری قرآن را در اختیار دارند ولی جز گمراهی بهره ای نداشته و ندارند ! )

هم نظر ها متفاوت است و هم برخی مقاصد شوم ! مثلا هر کسی حتی عالم و فقیه میتواند به خاطر مقاصد دنیوی و گرایشات مادی احادیث را به نفع خود یا دیگری تفسیر کند و علاوه بر خود سبب گمراهی سایرین گردد ، و یا اینکه چون نظرات هر کس متفاوت است درک و فهم او از حدیث هم موجب پیدایش عقاید مختلف در بین علما میشود و این خود مشکل بزرگتریست .

3) آیا احادیث اهل بیت را باید با احادیث اهل بیت جمع کرد و حدیث را با حدیث تفسیر نمود ؟ آیا اهل بیت علیهم السلام در این زمینه سخنی فرموده اند ؟

با تشکر ...

درخواست بررسی منابع و اعتبار سه حدیث از معصومین علیهم السلام و پاسخگویی به دو تناقض

سلام

درخواست گذاشتن منابع و بررسی سندی سه حدیث زیرا را از شما بزرگواران دارم ... تشکر ...

1) امام باقر علیه السلام فرمودند : کل ما لم تخرج من هذا البیت فهو باطل ؛ هر آنچه از این خانه خارج نشود باطل است .

2) امام صادق علیه السلام فرمودند : هر علمی که از این خانه خارج نشود باطل است .

3) امام صادق علیه السلام فرمودند : فضائل ما اهل بیت را هم از جماعت عامه نگیرید .

در صورت صحت و اعتبار سه روایت بالا ، آیا این روایات با حدیث امیرالمومنین علی علیه السلام مبنی بر اینکه : « نگاه نکنید چه کسی سخن میگوید ، بلکه نگاه کنید که چه میگوید و سخن چیست . » تناقض ندارد ؟

در سه حدیث بالا ، ائمه هدی علیهم السلام به گوینده سخن و بابی که از آن علم و هر چیز دیگری خارج شود اهمیت داده و فرموده اند اگر از ما اهل بیت نباشد باطل است ولی در کلام حضرت امیر به گوینده سخن اهمیت داده نشده و به ماهیت و محتوای سخن اهمیت داده شده است .

و یا جای دیگه اومده : « علم را فرا بگیرید ولو از مشرک ! » اینکه دیگه کلا متناقضه !!!

اگر توضیحات کامل ارائه فرمائید خیلی خیلی ممنون میشم !

سپاس

درخواست منبع روایت؛ حضرت علی (ع) و قضیه خلع اشعث و مظلومیت امام

انجمن: 

به نام خدای مهدی (عج)

سلام و عرض ادب و احترام

اگر ممکن است منبع این روایت را اعلام بفرمایید ....

عبرت تاریخ :
« اشعث بن قیس کندی » پس از افشای فسادش در آذربایجان با اقتدار مولا امیرمؤمنان علیه السلام برکنار و به کوفه فرخوانده شد ولی وقتی طبل جنگ نواخته شد قوم بزرگ « کنده » به دلیل رفتار تند امیرمؤمنان علیه السلام با اشعث از جنگ سرباز زدند و چون احتمال داشت در سفر جنگی یاران حضرت علیه السلام و خالی شدن کوفه کودتا کنند و نبودشان در جنگ هم خللی ایجاد می کرد حضرت شخصاً به در خانه اشعث ملعون رفت و منت استاندار اختلاس گرش را کشید ٬ اشعث هم قبول نکرد و حضرت تمام روز پرچم بخشی از سپاه را درب منزلش نصب کرد تا وی رضایت داد و ...
اوج مظلومیّت آنجاست که « جعده» دختر همین اشعث همسر فررند برومند امام شد تا قاتلش هم شود ؛ آقازاده اش محمد اشعث هم یکی از قاتلان کربلاست و ...
میبینیم امام علی (ع) اینچنینن مجبور شد اشعث را برای مصلحت نظامش در بالاترین سطح نگهدارد !