روایات لعن

لعن و نفرین در سیره معصومین(ع)

سلام من برام این سوال ایجاد شده که ائمه اطهار و معصومین نفرین کردنشان بر  اساس چه چیزی بوده و در چه مواقعی لب به نفرین میگشودند؟ به جز مواقعی که مورد ظلم شدید قرار میگرفتند مثل واقعه عاشورا ، چه شرایط دیگری باعث میشد که آنان کسی را نفرین کنند؟ اصلا آیا در شرایطی که ظلم و ستم تا حد اتفاقات روز عاشورا و  یا ستم حاکمان ظالم نبوده آیا موارد دیگری هم بوده که موجب شود آنان لب به نفرین باز کنند؟ مثلا ماآدم های عادی در مواقعی پیش میاید که چیزی خلاف میلمان است مثلا آلودگی صوتی اذیتمان میکند و مثلا بعضی ها ممکن است بگویند: بر مردم  آزار لعنت. یا کسی حقی از ما ضایع میکند میگیم خدا لعنتش کنه یا شاهدیم عده ای کارهایی انجام میدهند که باعث ضربه زدن به اسلام میشود ...( البته میدونم نفرین اگر نا حق باشد عواقب جالبی ندارد منظورم مواقعی است که انسان حق نفرین کردن دارد و با در نظر گرفتن انصاف و عدالت ممکن است کسیرا نفرین کند نه بیشتر از حق او که ظلمی صورت بگیره) آیا ائمه هم مواقعی بوده که از بدی و گناه افرادی ناراحت شوند و آن ها را نفرین کنند؟  آنها هم چیزهایی بوده  غیر از ظلم حاکمان ظالم که ناراحتشان کند  .  ممکن بوده از افراد امت هم در بعضی مواقع ناراحتی پیدا کنند و این ناراحتی ها باعث شود آنان را نفرین کنند؟
موضوعات مشابه: