راه به دست آوردن محبت خداوند(لطائف سلوک)
ارسال شده توسط استاد در جمعه, ۱۳۹۲/۰۱/۰۹ - ۱۵:۰۲[="Tahoma"][="Navy"]بسم الله الرحمن الرحیم
بدان كه طريق تحصيل محبّت و تقويت آن و بعد از آن مستعدّ رؤيت و ملاقات شدن، آن است كه تحصيل معرفت بنمايد و آن را تقويت دهد و اين حاصل مىشود به پاكيزه ساختن دل از اشتغلات دنيا و علاقههاى آن و به پناه بردن به خداى عزّ وجلّ به ذكر و فكر و بيرون كردن محبّت غير خدا را از دل، زيرا كه دل مانند ظرفى است كه مثلاً وسعت سركه نداشته باشد مادام كه آب داشته باشد و خداى عزّ وجلّ دو دل در جوف بندهاى قرار نداده و كمال محبّت در آن است كه به تمامىِ دل خدا را دوست داشته باشد و مادام كه به غير خدا پردازد موضعى از دل او به غير خدا مشغول خواهد بود، پس به قدر آنچه به غير خدا مشغول مىشود، محبّت خدا از دل كم مىشود. مگر آنكه التفات به غير خدا از آن حيثيّت باشد كه مصنوع خدا و فعلى از افعال او و مظهرى از مظاهر اَسماى اوست . و اشاره به اين انفراد و مجرّد بودن شده است آنچه در قرآن مجيد است: «قُلِ اَللّٰهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ»يعنى بگو خدا و هرچه غير اوست واگذار.
و اين به غلبۀ شوق مىشود. و آن عبارت است از طلب كمال وضوح در چيزى كه نوع وضوحى داشته باشد و نظر داشتن به باقى آنچه از مطلوب حاصل نشده باشد، زيرا كه شوق تعلّق به چيزى مىگيرد كه از راهى ادراك آن شده باشد و از راهى ادراك نشده باشد و حصول آن يا به نوع وضوح و يا به انتظار باقى مطلوب مىباشد. و هيچ يك از اين دو نهايتى نمىدارد. زيرا كه مراتب وضوح غير متناهى است و همچنين زيادتى آنچه از براى بنده باقى مانده از جمال و جلال خدا پايانى ندارد، بلكه با حصول اصل وصال شوقى نيز مىيابد كه لذيذ مىباشد و المى در آن ظاهر نمىشود، پس شوق هرگز آرميده نمىشود و خصوصاً از كسى كه بالاتر از آنچه يافته مراتب بىشمار تصوّر كند، در قرآن مجيد وارد شده: «نُورُهُمْ يَسْعىٰ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمٰانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنٰا أَتْمِمْ لَنٰا نُورَنٰا»یعنى مؤمنان در قيامت نور ايشان ظاهر خواهد شد در پيش رو و در جانب راست و خواهند گفت: خداوندا! تمام گردان از براى ما نور ما را.[/][/]