رابطه،دوستی دختر و پسر

یکی این مطلبو تعریف کرد و نظریاتی!!!! رو داد:
راستش خوب یادم هست یک روز داشتیم با استادی از کلاس بیرون می آمدیم نزدیکهای عصر بود ... خلوت بود...که دیدم حراست دانشگاه پسر و دختری را گرفته بود... پسر التماس میکرد و دختر سراسر بغض ... راستش پسر را میشناختم... ما را که با استاد ناظر بر اتفاق دیدند خجالت کشیدند ، سعی کردم حواس خودمان و استاد را به جای دیگر پرت کنم اما استاد پوزخندی زد و جمله ای گفت که شاید دلیل نوشتن این مطلب همان یک چند جمله است.
استاد گفت: فکر میکنند اگر نگذارند این ها در دانشگاه با هم حرف بزنند و تحقیرشان کنند می توانند انها را کمک کنند یا اصلاح!!! اما برعکس اینها از شما حراست نمی کنند از بکارت دانشگاه نگهبانی می کنند و شما را به وادی شهوت و خلوت هدایت میکنند!!!
گفت و گفت و تا رسید به اینجای حرفش که گفت:
اگر بگذارند اینها در یک جای امن مثل دانشگاه در مقابل دید همه با هم صحبتی کنند به فرهنگ هم صحبتی و کنترل احساس عادت میکنند.. مطمئن باش کارشان به خلوت نمی کشد و کافی نت و کافی شاپ و مسیج شبانه و ...
چون کافیست فقط یکبار خودشان بخواهند جای امنی پیدا کنند ، بدور از تهمت و تحقیر چشمان دیگران دیگر همه چیز غریضی پیش میرود......
اینها انسانند و سراسر نیاز!!! دانشجونید و سراسر کنجکاوی و دنبال هم صحبتی!!! خودشان بهتر از هرکسی خوب وبد را می دانند اما ترس از جامعه ی دارند که وصله ناجور میخواند وقتی دو غیر همجنس را باهم می بینند حتی در دانشگاه ...
پس یادمان باشد بعضی چیزها را ....
با هم دوست باشیم اما فقط دوست... تا کسی معنیش نکند هر طور دلش خواست
دوست بودنی بدون گفتن و بودن آبجی و داداش و حاجی و حاجیه و نفس و جوجو و پیشی و هزار کوفت زهر مار دیگر
و یادمان نرود اگر کسی کسی را دوست داشته باشد از راهش اقدام میکند نه از بی راهش!!!

از اساتید خواهش می کنم شرح کاملی و مستدلی(با توجه به دلایل عقلی و همچنین نظرات علما) بر این مطالب بنویسند و موارد انحرافی آن را مشخص کنید تا به اون کسی که حرفو زده برسونم(بنده میدانم مساله مشکل دار است اما چون تخصصم نیست آن را شرح نمی دهم)
با تشکر