خداشناسی

سلام. متن زیر یک نقد به برهان علت و معلول است همانطور که مشاهده می کنید خیلی ساده و روان به این برهان انتقاد کرده ، از مسئول پاسخگویی به سوالات عقایده خواهشمندم به صورت ساده و روان ، اشکالات این نقد را مشخص کند.

برهانی که خود را نقض میکند
برهان علت و معلول اول از این فرض میکند که هر چیزی معلول چیز دیگری است ولی آنگاه با بیان اینکه خداوند همان علت اول است خود را نقض میکند. هم می گوید که معلولی بدون علت وجود ندارد و هم مدعی است که یک علت بدون معلول (یعنی خدا) در کار است. برهان یاد شده این پرسش را بر می انگیزد (و علت خدا چیست)؟
چه بسا در مقام اعتراض گفته شود منظور این نیست که هر چیزی علتی دارد ، منظور این است که هر چیزی به استثنای خداوند دارای علتی است ، ولی این حرف وضع را بهتر نمی کند ، اگر بناست سلسله ی علتها و معلولها در جایی به فرجام رسد ، چرا باید در خدا متوقف شود؟ مگر خلاف ممکنات است که این سلسله در جایی قبلتر، با پیدایش خود جهان پایان رسد؟

نمیتوان آن را برهان نامید
برهان علت اول فرض را بر این می گذارد که ممکن نیست سلسله ی علتها و معلول ها از ناحیه ی علت به صورت آنچه اصطلاحا تسلسل نامیده می شود تا بی نهایت امتداد پیدا کند. برهان علت و معلول قبول می کند که علت اولی وجود داشته و همه چیزهای دیگر را به وجود آورده.
اگر همین را برای آینده استفاده می کردیم فرض میکردیم که معلولی واپسین وجود دارد که علت هیچ چیزی بعد از خودش نیست. ولی با این که تصورش حقیقتا دشوار است ، به نظر معقول می رسد که امتداد سلسله علتها و معلولها را تا بی نهایت بدانیم.
درست به همین وجه که بزرگترین عدد وجود ندارد زیرا به عدد قبلی می توانیم یک واحد بیفزاییم.

سلام
من خیلی دوست دارم خود واقعیمو بشناسم معمولا میگن برای اینکه خودتو بشناسی اول باید خدا رو بشناسی اما من واقعانمیدونم چجوری باید خدا رو بشناسم؟ قران میخونم واسم مبهمه لطفا راهی پیشنهاد کنید اگه کتابی هست یه کتابی ک زیاد فلسفی نباشه و قابل فهم باشه بگید ممنون

با سلام جوانی (پسر) هستم 32-33 ساله اما هنوز به خاطر گناهان زیاد عمری در خواب غفلت به سر میبرم راستش نماز دست پاشکسته میخونم و روزه هم میگیرم اما بدون معرفت وشناخته هیچ شناختی نسبت به خدا ندارم یعنی هنوز نتونستم بعد از عمری هنوز خودم را پیدا کنم تا بتونم خدا را پیدا کنم . گاهی خدا را تو ذهنم شاید یه کسی که جایی هست تجسم میکنم لطف کنید بگید چه جور میشود خدا را با معرفت وشناخت عبادت کرد تا اینجوری مثل من در جا نزنم و نتونم یه نماز با حضور قلب بخوانم یعنی فقط نماز میخونم که فقط خونده باشم ولی هیچ پرواز روح در این نمازها نمیبینم به نظر شما باید این نمازهای بدون حضور قلب را ادا کنم چون اگر نمازهامون قبول نشه اعمال دیگه هم رد میشه راهنماییم کنید تا بتونم یه کم نمازهام رنگ وبوی خدایی بگیره با تشکر

سلام. می دانیم که نمی توان خدا را بدون تشخص در نظر گرفت. این تشخص با ذات خدا چه نسبتی دارد؟ عین ذات است؟ منفک از ذات است؟ زائد به ذات است؟...

با سلام.

عقل انسان کوچک است و نمیتوان به همه مسائل احاطه داشت، و این بدیهی است که اگر عقل و قوه عقل انسان بزرگتر آفریده می شد قدرت تحلیل انسان هم بالاتر می رفت.

اگر عقل انسانها بزرگتر بود حقایق را بهتر می توانستند درک کنند و خدا را بهتر می شناختند.

شاید اگر عقل انسانها بزرگتر بود خیلی ها راه صحیح را بهتر پیدا میکردند

شاید خیلی از اشتباهات انجام نمی شد.

شاید علم بیشتری میتواستند کسب کنند....

مگر ما آفریده نشدیم که خدا را بشناسیم و عبادت کنیم؟ پس چرا خداوند عقل ما را بزرگتر نیافرید؟

این مورد از جانب دوستی از بنده سوال شده؛ اگر فردی بعد از تفکر و تعقل در مساله ی توحید به این نتیجه رسید که نمیتواند وجود خدا را بپذیرد و بقیه عمر خود را با همین تفکر سپری نمود، با توجه به اینکه تمام تلاش خود را در شناخت خدا کرده بوده، بر اساس تعالیم اسلامی چه سرانجامی در انتظار او خواهد بود؟

سلام

در صورت امکان لطفا توضیح بدید چرا خداوند وجود دارد؟

نکته: پرسش درباره اثبات وجود خداوند نیست، بلکه سوال درباره هدفمندی وجود است. هدف از وجود داشتن خداوند چیست؟ آیا خداوند صرفا "وجود دارد"، بدون علت و هدف؟ و اگر وجود داشتن خداوند هدفی دارد، آیا خداوند محدود به این هدف است؟

با تشکر

امام صادق علیه السلام در مناظره با یک زندیق سوالی می پرسند که آن فرد پاسخی برای آن ندارد
سوال امام: تو مصنوع هستی یا نه؟
آن شخص می گوید من مصنوع یا ساخته شده نیستم
امام می پرسند: بگو بدانم اگر مصنوع بودی چگونه می بودی؟
و آن شخص از پاسخ باز می ماند حتما خیلی از شما دوستان این مناظره را خوانده اید
اگر شما جای آن شخص بودید چه پاسخی به این سوال می دادید؟
آیا دست به دامان نظریه ی تکامل یا انتخاب طبیعی می شوید یا از فیزیک کوانتم و غیره یاری می جویید؟
من این سوال را از چند نفر پرسیدم که بیشتر به نظریه ی تکامل روی آورده اند مثلا یکی از آنها به من گفت
من مخلوق نیستم چون در اثر تکامل به وجود آمده ام و با یک مجسمه یا انسان مصنوعی تفاوت ماهوی دارم و مقایسه من با مصنوعات بشری عاقلانه و علمی نیست به هر حال خواستم این موضوع را مطرح کنم تا از نظرات دیگران آگاهی پیدا کنم
درود...