خادمین

انحصار طلبی برای خدمت به اهل بیت!

سلام علیکم و رحمة الله.

یک مسئله ای که در مناسبتهای مذهبی و علی الخصوص محرم رخ می دهد این است که افراد زیادی برای خدمت به اهل بیت پا پیش می گذارند و برای برخی از این موارد خدمتی هم تقاضا خیلی بیشتر از عرضه است، مثل مداحی کردن. اینجا معمولاً در مساجد و تکایا روال به این شکل است که فرد یا افرادی این خدمت خاص را به گردن می گیرند و به دیگران هم اجازه نمی دهند که آن کار را به عهده بگیرند، و البته این کار گاهی باعث دلخوری افراد دیگری نیز می شود. مثلاً در یک هیئتی به من گفتند که یکی از مداحین از آنجایی که به او میکروفن نمی داده اند، از آن هیئت قهر کرده و به هیئت دیگری رفته است، یا من خودم وقتی در یک مسجدی بودم و می خواستم در چایی دادن کمک کنم، یه نفر به من گفت این کار مسئول خودش رو داره و الان اگر بیاد و ببینه به چایی دست زدی، ناراحت میشه(به تعبیر ایشون "سرت داد میزنه" ولی شاید ایشون پیاز داغشو زیاد کرده باشن!)

البته خب برخی خدمتها هم طرفدار زیادی ندارند که خارج از سؤال من هستند.

اینجا برای من سؤال پیش می آید: آیا رفتار این افراد برای خودشان انحصار ایجاد می کنند، صحیح است؟ آیا دلخور شدن کسانی که به آنها اجازه نمی دهند که آن خدمت خاص را بکنند، بجاست؟

خاطرات شما از زیارت امام رضا علیه السلام

شهادت امام رضا علیه السلام و پیره زنی
شهادت امام رئوف در خراسان رسم و مراسم خاصی برای هم استانیهای آقا داره و اون اینکه برای شهادت امام رضا علیه السلام از تمام شهر های اطراف پای پیاده راه میافتند و خودشون رو برای مراسم عزاداری به حرم مطهر میرسونند.
مشهدی ها هم برای اینکه در این عرض ارادت سهیم بشن و خستگی از دوش زائرین آقا بردارند ایستگاه های صلواتی در جاده میزنند و با چای و شیرینی و... از اونها استقبال میکنند.
بنده هم هروقت میتونستم به مشهد و به این ایستگاه ها میرفتم و از این معرفت عمیق مردم و عشق زلال اونها به امام رضای مهربان،استفاده میکردم.
یاحتی سفرهای دیگه که خیلی برام درس آموز و شیرین بود.
سرتون رو درد نیارم، خلاصه خاطراتی زیبا برای بنده خلق شد که خدمت شما عرض خواهم کرد.
البته انتظار دارم که شما هم از خاطرات سفر مشهدتون برای ما بگید.