حقّ کرامت انسان

حقوق بشر اسلامی

[=&quot]به نمونه‏هايي از موارد حقوق بشر که از لابه‏لاي قرآن و سنت استفاده مي‏شود، اشاره مي‏کنيم[/][=&quot]:[/]

[=&quot]1- حق حيات و زندگي، هديه خداوند است و اين حق براي تمامي انسان‏ها تضمين شده است و همه دولت‏ها و جمعيت‏ها و افراد مکلّف به حمايت و دفاع از آن در مقابل هر گونه تجاوز و تعدّي‏اند[/][=&quot].[/]

[=&quot]2-[/][=&quot] [/][=&quot]هر انساني حقّ بهداشت و برخورداري از خدمات اجتماعي از طرف جامعه و دولت را دارد، و دولت بايد حقّ هر انساني را در داشتن يک زندگي با کرامت که کفايت او و اشخاص تحت کفالت او را کند، تضمين نمايد[/][=&quot].[/]

[=&quot]3-در جنگ‏ها و نزاع‏هاي مسلّحانه، کشتن کساني که در جنگ و نزاع شرکت نکرده‏اند؛ مانند کهنسالان و زنان و کودکان و نيز مجروحان و بيماران جايز نيست. و اسيران حق دارند که اطعام شوند و مسکن و پوشاک به آنان داده شود. و تکه تکه کردن کشته شدگان حرام است. و تبادل اسيران و ملاقات خانواده‏هايي که موقعيت‏هاي جنگي آنان را از يکديگر جدا کرده، به مقتضاي احکام شرع جايز است[/][=&quot].[/]

[=&quot]4-بدون جهت شرعي، گرفتن و بازداشت انسان يا مقيّد ساختن آزادي او يا تبعيد، يا کيفر دادن او جايز نيست، و هيچ کس را نمي‏توان شکنجه بدني يا رواني يا هر نوع آزارهايي که موجب ذلّت و خواري اوست، نمود. و جايز نيست هيچ يک از افراد انسان را مورد آزمايش‏هاي طبّي و علمي قرار داد، مگر با رضايت خود او، مشروط بر اين‏که سلامت و زندگي او مورد خطر قرار نگيرد[/][=&quot].[/]

[=&quot]5-هر انساني حق دارد که در محيط سالم و پاکيزه زندگي کند و بر جامعه و دولت تکليف است که محيط زيست را از هر گونه آلودگي‏هاي مضر به زندگي انسان پاک سازد؛ خواه محيط شهري و خواه محيطهاي خارج از شهرها که آلودگي آن‏ها به محيط آبادي‏هاي مورد استفاده انسان‏ها ضرر مي‏رساند و همچنين اعم از درياها و فضاهايي که با زندگي انسان‏ها در ارتباط مي‏باشند[/][=&quot].[/]

[=&quot]6-[/][=&quot] کرامت، حقّي است که براي همه انسان‏ها تضمين شده است. همه افراد بشر اعضاي يک خانواده‏اند و بندگي خدا و فرزند بودن همه براي حضرت آدم‏عليه السلام آنان را با يکديگر متحد ساخته است، و همه مردم در کرامت ذاتي که خداوند سبحان به همه آنان عطا فرموده و نيز در اصل تکليف و مسئوليّت فطري با يکديگر مساوي‏اند، مگر کساني که اين کرامت را از روي اختيار و به سبب ارتکاب جنايت يا خيانت يا اشاعه فساد، از خويشتن سلب نمايند. و نيز کساني که به خدا شرک ورزيده يا او را انکار کنند؛ زيرا انکار بديهي‏ترين و کامل‏ترين موجودات که ملاک همه ارزش‏ها بوده و آغاز و انجام همه هستي به اختيار اوست، در حقيقت خيانت به خويشتن است. و در صورتي که شخصيت او تأثيرگذار در جامعه است به ديگر مردم نيز خيانت نموده است. در نتيجه، چنين شخصي کرامت خويش را با اختيار خود زيرپا گذاشته است، مگر اين‏که از نظر فکري [/][=&quot]و وجداني مستضعف باشد[/]