عمل به آیات جهاد با مشرکین و کافران
ارسال شده توسط hosain.nor در چهارشنبه, ۱۳۹۸/۰۱/۰۷ - ۰۶:۴۲در قرآن آیات بسیار زیاد و متعددی در مورد جهاد و قتال با مشرکین و کافرین و تشویق مومنین به جهاد با آنان وجود دارد ، از طرفی می بینیم رسما این جهاد در زمان رسول خدا و حضرت علی و امام حسن و امام حسین علیهم السلام اتفاق افتاده است و بعد از آنها این جهاد دیگه به چشم نمی خورد ،تا تاریخ معاصر که تفکری در بین بعضی از مسلمانان سنی مذهب برای عمل به این آیات رواج پیدا کرده و به شکل های مختلف به زعم خودشان با کفار و مشرکین مبارزه مسلحانه می کنند و اتفاقا هم خیلی به این عمل خود اعتقاد راسخ دارند و کارشان با ظاهر قرآن و آیات متواتر در مورد ترغیب مومنین به جهاد با کفار و مشرکین جور در می آید.
سوال من این است که عمل به این آیات جهاد در قرآن در بین شیعیان چه جایگاهی دارد؟ موضع شیعیان در قبال این آیات در زمان غیبت حضرت حجت علیه السلام چیست؟
اگر جواب داده شود که باید به این آیات نیز همانند آیات دیگر در حد وسع عمل کرد ، این سوال پیش می آید که پس ما چرا هیچ نشانه ای از عمل به این آیات در زمان غیبت مخصوصا از جانب علمای شیعه مشاهده نمی کنیم؟
البته چند مورد کوچک از قیام مسلحانه مثل میرزا کوچک خان جنگلی یا گروه نواب صفوی و در این اواخر قیام امام خمینی آن هم به طور کاملا محدود مشاهده می کنیم ولی سوال مهم این است که بقیه علما چه کار کردند؟ و وقتی در زندگی نامه علما تفحص می کنیم می بینیم اکثرا در طول عمر خود حتی در مورد قیام مسلحانه و جهاد با کفار صحبت هم نکرده اند تا برسد به عمل( هرچند که هر روز هم در زیارت عاشورا می خوانند انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم).
و اگر جواب داده شود که در زمان غیبت که امام ظاهرا تشریف ندارند ما مکلف به جهاد با کفار و مشرکین نیستیم ، جای بسی تعجب است که الان حدود 1200 سال است که قسمت اعظم دستورات قرآن معطل و بلا استفاده مانده و این خیلی عجیب است و شبهه غلط بودن این پاسخ در ذهن متبادر می شود.
بسیار سپاسگذارم.