توهین

اخیرا خبری منتشر شده که یکی از مداح های معروف در مراسمی برای یکی از مقامات کشور آرزوی مرگ کرده است.
صرفنظر از اینکه این خبر واقعیت است یا شایعه سوال این است که آیا چنین کاری توهین حساب میشود یا خیر؟
تعریف دقیق توهین چیست؟
حکم آرزوی مرگر مردن برای شخصی چیست؟
آیا آرزوی مرگ کردن با نفرین کردن یکی است یا فرق دارد؟

با سلام وعرض ادب واحترام

برخی از اقوام به بنده تهمت کلاهبرداری زده اند و این تهمت را حتی خودشان نیز باور کرده اند!!!

برایشان تمام مسائل که باعث سوء تفاهم شده را توضیح داده ام اما بر گفته خود بدون هیچ سند و مدرکی اصرار می ورزند...

آیا وظیفه صله رحم با این اشخاص بر عهده بنده هست؟

اگر بنده را به منزلشان راه ندهند چه کنم؟

درباره قسمت فقهی سوال ، کارشناس محترم انجمن احکام در تاپیک

[h=2]محدوده صله رحم (بررسی از جنبه فقهی) [/h]

زحمت کشیده و پاسخ داده اند:

حال در مورد بخش اخلاقی لطفا راهنمایی نمایید.

چگونه با ایشان ارتباط برقرار کنم؟

ایشان در مواجه با من فقط زبان به توهین و تکفیر باز می کنن!

در پناه حق تعالی

سلام
فرض کنید در خیابان به همراه ناموس خود در حال راه رفتن هستید و کسی به ناموس شما توهین میکند‌‌ ، مثلا فحش میدهد یا متلک می اندازد‌ ، در اینجا وظیفه چیست؟ ایا باید نادیده گرفت یا جایز است کاری انجام شود؟ چه کاری و تا چه حد؟ (فرض کنید دسترسی به حاکم شرع وجود نداشته باشد و نسبت به جان خود هم خوف خطر نباشد)
ممنون

بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلا.اولین سوالم هست که در این سایت مطرح میکنم.سوالم اینه آیا فوش دان و توهین به کسی که شیعه رو زیر سوال میبره گناه است؟اگه گناه هست باید حلالیت خواست؟مثلا توهین به عقیل هاشمی که شیعه رو زیر سوال میبره گناه هست؟
تولد امام حسین(ع) هم مبارک

با عرض سلام و احترام و آرزوی سالی پر برکت،
بنده سؤالاتی پیرامون توهین و اهانت دارم:
۱) اول اینکه ملاک و معیار توهین و اهانت دقیقاً چیست؟ چه نوع رفتار یا گفتاری توهینی محسوب می‌شود که در دین و اخلاق از آن نهی شده است؟
۲) اگر گفتن حرفی که حقیقت است (یا فرد حقیقت می‌پندارد) موجب توهین به دیگری شود آیا به خاطر اینکه حقیقت است گفتنش جائز است؟
۳) رفتار یا گفتار اهانت‌آمیز تنها در صحبت با مسلمانان یا مسلمانان مؤمن و متشرع مذموم است و با دیگران جائز؟
توضیح اینکه ما گاهی می‌بینیم افراد سخنانی به دیگری می‌گویند که عرفاً زشت و ناپسند است اما فرد گوینده می‌گوید «ملاکی شرعی برای توهین بودن این سخن نیست یا اگر توهین است می‌شود گفت چون شرعاً نهی نشده» یا «چون حقیقت است شرعاً گفتنش لازم هم هست؛ چرا که در روایاتی هست که مثلاً قولوا الحق ولو علی أنفسکم». گاهی نیز گفته می‌شود چون در قرآن (یا شاید روایات) برخی افراد با رفتارشان به حیوانات مثل حمار یا کلب تشبیه شده ما مجازیم که این تعابیر را دربارهٔ دیگران به کار ببریم.

چون در این موارد بحث کلی معمولاً کافی نیست و بیشتر در مصادیق است که اختلاف رخ می‌دهد ناگزیر مصداقی ذکر می‌کنم. مثلاً آیا صحیح است که ما به فردی که ظاهراً از دین دیگر است بر سر اختلاف عقیده بگوییم:

با سلام
آیا اهانت به خدایان دروغین اشکال دارد؟
مثلا به یکی از بت های مشرکان یا مثلا به معبود هندوها و یا مقدسات دیگر مذاهب شرق و جنوب شرق آسیا
با تشکر