تعقل و دین

سلام در برخی آیات قرآن به پیامبر خطاب شده جز آنان که ایمان آورده اند حرف تورا قبول نمیکنند و همچنین آورده شده قوم های پیشین (فکر کنم ثمود و عاد)دلایل رسولان را دیدند ولی در شک بودند که عاقبت هلاک شدند و‌ در دسته دیگر از آیات سفارش به تعقل شده سوال: چرا شرط عاقل بودن و پذیرش دلایل حقانیت خدا و پیامبران... از سوی کتاب قرآن.. ابتدا ایمان آوردن است؟ به نظر بنده یه نوعی از مغالطه و تناقض اینجا رخ داده چطور میشه از طرفی نباید کورکورانه از چیزی پیروی کرد و باید اهل تعقل بود ولی وقتی نوبت به خود خدا و قرآن میرسه ابتدا باید پذیرفت و ایمان آورد ..بعد سراغ دلایل رفت؟! خب وقتی چیزی رو آدمی قلبا پذیرفت دیگر چه نیاز به دلیل است؟ دلیل هم نباشد آدمی توجیه میکند عقل همونجایی میره که دل میره تناقض اینجاست که از نظر منطقی نمیشه به مخاطبمون بگیم تعقل کن تا به چیزی که میگم برسی اگر نرسیدی تعقل نکردی یا بگیم اول باید بپذیری تا بفهمی اگه نپذیری نمیفهمی نتیجه چنین خطابه ای میشه که از روی احتیاط و ترس از ضرر حرف گوینده را بپذیریم و این گونه گرویدن به چیزی خلاف منطق و تعقل است و موافق با خرافه پرستی منتظر پاسخ شما هستم تشکر