ترک گناه

سلام
دلم اشوبه
من 4 سال پیش یه گناهی کردم که به خاطرش کلی گریه کردم به درگاه خدا، خیلی سختم بود که خدا ازم راضی نباشه، کلی گریه، نماز، دعا که بتونم دوباره خدارو از خودم راضی کنم،
اما همون روزا گناهی که کردم دائم جلو چشمام بود، هردفعه یادم می افتاد احساس میکردم همه کارام بیهوده س، حس میکردم هنوزم از خدا خیلی دورم
همین افکار تو دلم یه بلوایی به پا کرده بود که دوباره امسال همون گناهو انجام دادم (میگم گناه فکرتون نره به چیزای بد، رابطه با نامحرم منظورمه، البته نه رابطه ی نامشروع، دوستی.)
اینبار دیگه از خودم متنفر شدم
میترسم
بازم اومدم به درگاه خدا، میگم خدا من خیلی سریش تر از این حرفام، هزار بارم برم بازم میام دم در خونه ت
اما میترسم از آینده م، میترسم که تاوتنشو تو همسر آینده م بدم، تو بچه هام
روزی هزار بار از خدا میخام که بهم قدرت بده بچه های خوبی تربیت کنم که تو راه تو باشن خدا
اما بازم دلم اروم نمیشه
نور نمیبینم
گاهی از ته دل ارزو میکنم کاش یکی از طرف خدا بیاد بهم بگه خدا ازت راضیه دلت اروم باشه
آخ آقا کجایی......
این دل آشوبی من نشون از چیه؟ من به رحمت خدا امید دارم، نگین که از ناامیدیه و اینا، دلم آروم نیست، نمیدونم چطوری میتونم گذشته مو پاک کنم، چطوری میتونم جبران کنم، چطوری میتونم حداقل خودم از خودم راضی باشم
شما بهم بگین:geryeh:

وقتی ما گناه رو خوب میبینیم چه طوری میتونیم اونو ترک کنیم؟مثلا نگاه حرام قمار و....

یکی داشت میگفت که یه چند نفر تو یه بازی شرکت میکنن هر کسی یه مقداری پول میده بعد برنده
همه پول ها رو برمیداره من بهش گفتم این قماره ولی اون گفت چرا؟وقتی همه راضین دیگه چرا حرامه؟
الان اینجا طرف دلیل اینکه اون کار رو خوب میبینه راضی بودن همه افراد هست تو اینجور مواقع که ما گناه رو زیبا و خوب میبینیم چه طوری میتونیم ترکش کنیم؟ در صورتی که فطرتمون بی اختیار به سمت خوبی ها و چیزایی که لذت بخشه میره؟

مثلا یکی که از دیدن تصاویر مستهجن تو اینترنت لذت میبره چه طوری میتونه ترکش کنه؟ در صورتی که بی اختیار داره به اون نزدیک میشه و براش لذت بخشه ؟

یا مثلا وقتی تو این جامعه میبینیم همه دارن با فحش دادن و بد دهنی میخندن چه طوری میتونن ترکش کنن؟

کودک که بودم میخواستم دنیا را تغییر دهم

کمی که بزرگتر شدم گفتم دنیا که بزرگ است کشورم را تغییر می دهم

نوجوان که شدم دیدم کشور هم بزرگ است و با خود گفتم شهرم را تغییر میدهم

کمی که گذشت دیدم شهر را هم نمی توان تغییر داد با خود گفتم خانواده ام را تغییر می دهم

جوان که شدم فهمیدم که نمی شود چنین کارهایی کرد و باید اول خودم را تغییر دهم

چرا که علی (ع) فرمودند:
"من نصب نفسه للناس اماما فلیبدأ بتعلیم نفسه قبل تعلیم غیره"

"هر کس بخواهد برای دیگران الگو و راهنما و پیشوا باشد ابتدا باید به تعلیم و تربیت خویش همت گمارد"

برای همین بود که شروع کردم به تلاش در راستای تغییر خود...

اول فکر می کردم که کار آسانی باشد...
بارها و بارها تلاش کردم خودم را تغییر دهم و نشد ...
بارها و بارها توبه کردم و نشد...
بارها و بارها با خود گفتم دیگر این کار را انجام نمی دهم و نشد ...
بارها و بارها با خود گفتم دیگر این عادت را ترک می کنم و نشد ...

دیدم این کار هم واقعا کاری بس دشوار و غیر ممکن است

به این ترتیب مدتی بود که بدون ایجاد هیچ تغییر مثبتی در خود، درجا می زدم و از این بابت بی نهایت ناراحت بودم.

اما خدای من...
وای بر من...
اکنون مدتی است که احساس می کنم رفته رفته در من تغییری منفی ایجاد می شود و روز به روز از تو دور تر شده و پست تر می شوم

دیگر برایم قابل تحمل نیست

از بس توبه کرده و به سرعت توبه ام را شکسته ام که دیگر رویم نمی شود به ساحت مقدست رجوع کنم و توبه کنم و احساس می کنم که خودم و نعوذ بالله شما را مسخره کرده ام.

و اگر نبود این فرموده ات که:
"صد بار اگر توبه شکستی بازآ کاین درگه ما درگه نومیدی نیست"
حتما الان جنایتکاری حرفه ای بودم!

از دوستان عزیزم تقاضای کمک و دعای خیر دارم
لطفا راهنمایی ام کنید

کارشناس بحث : بصیر