تحصیل٬پزشکی٬حوزه علمیه

سلام من یه دختر ۲۰سالم علاقه خیلی زیادی به رشته پزشکی دارم . فکر گرفتن تیغ جراحی به وجدم میاره یا دیدن یه عکس اجزای داخلی بدن انسان باعث میشه ذوق کنم و کنجکاو بشم .دوساله بخاطرش پشت کنکور نشستم درصورتی که پارسال می تونستم خیلی راحت قبول بشم یه وسواس فکری باعث شده از درسم عقب بمونم . من دوست دارم پزشکی بشم که هم از لحاظ دینی و هم سلامتی بدن به مردم کمک میکنه. ولی همش فکر میکنم« نکنه در آینده خودم آدم بدی بشم نکنه از خدا دور بشم پس باید برم حوزه علمیه تا دینم رو حفظ کنم » ولی علاقه ی من خوندن علوم پزشکیه اصلا وقتی فکر میکنم ازش دست بکشم باعث میشه ساعت ها افسردگی بگیرم . هی با خودم میگم«تو آدم بدی هستی که نمی تونی بخاطر خدا ازش دست بکشی» . من پزشکی رو هم برای رضای خدا می خوام.نمی گم از پول بدم میاد ولی حقیقت اینه که پول توی این مسئله آخرین اولویتمه و کمترین اهمیت رو داره . بازم نمی تونم تصمیم بگیرم کدوم بهتره؟ با کدومشون خدا ازم راضی تره؟ یا این که اصلا این که چطور میتونم هم زمان با پزشکی دینم رو تقویت کنم و از راهم منحرف نشم و یه پزشک بشم که مبلغ دینه ؟ یه موضوع دیگه هم این که من ترسای متعددی دارم مثلا ترس از اتوبوس که به زور تونستم خودم رو راضی کنم تا مشهد برم ولی به محض این که سوار شدم ترسم از بین رفت نمیدونم این هم میتونه شبیه همون باشه یا نه . لطفا کمکم کنید و بگید کدوم راه بهتره نمی دونم چقدر سوال عاقلانه ایه ولی من بخاطرش آرامش ندارم حتی قرص قلب مصرف می کنم همه ترس هام هم از پارسال و هم زمان با این موضوع شروع شد.