بیهوده

هدر دادن عُمر با کارهای بیهوده

[="Times New Roman"][="Black"]سلام و عرض احترام خدمت کارشناس محترم.

مدتیه دارم به این مسئله فکر میکنم که واقعا چرا ما انسان ها اینقدر وقتمونو صرف کارهای بیهوده و بی فایده ای که واقعا هیییییچیییییی ندارند میکنیم.
حالا باز اگر عمر و وقت خودمون باشه حسابمون با خداست و به خودمون آسیب زدیم.
ولی گاهی اوقات برخی بخاطر غرور ، تکبر ، دنیا طلبی ، خودشون که وقت بیهوده هدر میدن هیچ ، دیگران رو هم با خودشون همراه میکنن ، و اصلا مکتبی راه میندازن برای تربیت چنین کسانی.
مثلا طرف همایش میزاره ، تمام نخبگان ( :ghash: ) و هنرمندان سینما رو دعوت میکنه ، کلی هزینه میکنه ، برای چی؟

مجری: دوستان اینجا دور هم جمع شدیم تا فیلم "ببعی عاشق می شود" رو بعد از پانزده سال با حضور افتخاری خود ببعی در کنار هم تماشا کنیم. و به بررسی سکانسی بپردازیم که ببعی ده تا پشگل انداخت.
بعد نشون میده خود ببعی از وسط ردیف اول بلند میشه با پشم های کمی سفید شده ( بالاخره سنش رفته بالا ) رو به جمعیت دست تکون میده و با جعبه ای در دست میره روی سن .
ببعی: بسیار خوشحالم که در جمع شما عزیزان حضور دارم ، قبل از تماشای فیلم یک سوپرایز واستون دارم.
در این لحظه ببعی دست میکنه توی جعبه ای که همراهشه و ده تا پشگل در میاره پرت میکنه سمت جمعیت و میگه اینا پشگل های پانزده سال پیش سکانس معروف فیلم "ببعی عاشق می شود" است.
و جمعیت سر و دست میشکنن برای به یادگار بردن پشگل های معروف ببعی.

ببینید ، یک نفر میاد یه عده رو جمع میکنه ، و علم بیهوده تولید میکنه و به تجزیه و تحلیل هیچ و پوچ می پردازه
و عمر مردم رو به بازی میگیره ، خدا می دونه اینها واسه چند نفر الگو هستند و چند نفر به اینها نگاه میکنند و دچار انحراف میشن.
جای دیگری میشینن سه ساعت مسابقات فوتبال رو تجزیه و تحلیل میکنن
که فلانی عجب سانتری کرد. عجب استقامتی داره. فلان بازیکن نود دقیقه ای نیست ، فلانی یک نیمه بیشتر نمی تونه بازی کنه. این اداها یعنی چی.
والا ما توی بچگی از صبح تا شب توی کوچه پس کوچه های اهواز با پای برهنه روی آسفالت داغ می دویدیم ، شیرجه میرفتیم ، کف پاهامون تاول میزد
انگار نه انگار باز میرفتیم فوتبال بازی میکردیم. نه پنتهاوس داشتیم ، نه ساعت بیست و چهار میلیونی ، نه موبایل چهل میلیونی ، نه پزشک اختصاصی ، نه متخصص تغذیه.
تازه بقیه که پوست کلفت تر بودن به ما میگفتن بچه سوسول .
بعد آقایان میشینن علم و قانون تولید میکنن وقت مردم رو تلف میکنن ، رشته تحصیلی تولید میکنن
واحد درسی تولید میکنن ، تخصص تولید میکنن. شرکت تولید میکنن. دریغ از اینکه سر سوزنی توی مملکت مفید باشند
اصل حرف من اینه که کارهایی که بازیگران ، خواننده ها ، فوتبالیست ها و صدا و سیما و خیلی های دیگه انجام میدن
اصلااااااا کارهای سخت و پیچیده ای نیستند و این همه قر و فر ندارند.
آدم هرچی قانون بیشتر واسه خودش بزاره بیشتر برای خودش آشفتگی ذهنی ایجاد میکنه و فاصله اش رو با هدفش بیشتر میکنه.
دیگه توی بهترین خونه ، بهترین امکانات ، بهترین ماشین ، کمترین دغدغه فکری نشستن و یه فیلم بازی کردن یه دوتا پاس و یه شوت که اینقدر داستان نداره.
اگر جای آقای مکارم باشن که توی سن 91 سالگی این همه کار علمی مفید میکنه چکار میکنن.
من کسب علم رو خیلی دوست دارم ، ولی امان از "علم بی فایده"
توی دانشگاه هم همین بازی ها رو داریم
در رشته ی خودم نرم افزار یه سری چیزهایی آموزش میدن که هیچ ربطی به نرم افزار نداره ، تازه همونم درست آموزش نمیدن. و واحد هایی که پاس میکنی هیچ بازار کاری نداره.
همین سایت های خبری خودمون رو ببینید.
روی تمام جزییات زندگی بازیگران و فوتبالیست ها و خواننده ها زوم میکنند.
فلانی ماشین خرید ، فلانی پدر شد ، فلانی تیشرت پوشید ، فلانی موهاشو رنگ کرد ، فلانی با مانتوی قرمز دیده شد و گفت من پرسپولیسی نیستم.
توروخدا اینا خبرن؟ اینا اتلاف وقت نیست؟ مردم رو به بازی گرفتن نیست؟

از نظر من کار مفید یعنی کار حلالی که توی اون بتونی گره ای از گره های زندگی مردم رو باز کنی و خیری به دیگران برسونی.
1- آیا با ارزش جلوه دادن کارهای بیهوده گناه هست؟
2- چگونه می توان مردم رو بیدار کرد که از دنبال کردن زندگی شخصیت های معروف و بی فایده دست بردارند و تلاش کنند برای خودشون کسی بشن؟

3- اگر حدیثی روایتی درباره موضوع تاپیک دارید بگید ممنون میشم.
[/][/]

درخواست حدیث در مورد علم بیهوده

سلام
حدیث و یا ایه ای از قران نیاز دارم در مورد علم بیهوده که قبلا هم دیدم اما الان هر چه قدر میگردم نمیتونم پیدا کنم!!میخواستم بدونم ایا میتونین در این باره کمکم کنید؟
ممنون