سلام علیکم.
روایتی خوندم که شیعه ای با سنی بحث میکرد دلشو به شیعه جلب کرد.
آخرین بار که رفت پیشش تا باز صحبت کنه فهمید که طرف فوت شده. طرف ناراحت شد که خدایا کم مونده بود شیعه اش کنم چرا قبل از شیعه شدن مرد.ظاهرا شب میاد تو خوابش که من در عالم برزخ دارم آموزش میبینم شیعه بودن رو.
سوالم اینه اگر این روایت درست باشه چطوریه که آدم در برزخ شیعه گری رو یاد بگیره.
اولا مگه یاد گرفتن مخصوص این دنیا نیست؟ و بعد از مرگ نباید بهمون فرصت داشته باشه؟
دوما یاد میگیره که چیکار کنه؟ یاد گرفتن مگه برای این نیست که در این دنیا خوب باشیم و توشه آخرت جمع کنه. و حالا که طرف مرده به چه کارش میاد!
سوما آیا حتی بعد از قیامت هم میشه یاد گرفت؟ من همیشه به این فکر میکنم که اگر بهشتی بودیم در بهشت چیکار خواهیم کرد. نمیشه که تا ابد هزاران سال میلیون ها سال میلیارد ها سال با حوریان بهشتی باشیم و سیب بزنیم بر بدن و از رودخانه شیر بخوریم و عبادت کنیم. کار دیگه ای نمیکنیم؟ زندگیمون همین خواهد شد کلا؟ یا تصور من غلطه که اینارو کم میدونم؟!
یا حق