انسان ها

با سلام و عرض ادب انسان در این دنیا مادی وقت محدودی دارد هر روز 24 ساعت و 365 روز در سال و اگر میانگین محاسبه کنیم 80 سال عمر کند که میشود 42,048,000 دقیقه در طول زمان زندگی خود که خب معلوم است که در این زمان محدود میتواند به اندازه ای پیشرفت کند و وقتی زمان تمام میشود او به اندازه ای پیشرفت کرده است اگر در این مدت عمر خود تمام تلاش خود را بکند یعنی حداکثر تلاش خود را بکند در نهایت به نقطه ای دست پیدا میکند ( تمام کار هایی را که باید انجام دهد انجام دهد و تا اخرین لحظه ای که میتواند سعی و تلاش در راه مثبت و مفید کند ) این نقطه حداکثری پیشرفت انسان   حالا سمت دیگر ماجرا که این انسان میتوانست هیچ تلاشی نکند یا بدتر از ان در سمت مخالف پیش روی کند و یعنی فقط به خود ضرر برساند ( مانند کسی که به شرط بندی عادت کرده ... ) و وقتی این انسان روز های اخر عمرش را سپری میکند یک حیوان به تمام معنا شده است ، او تمام گناه هایی را که میتوانسته انجام داده و دیگر جایی برای انسانیت خود باقی نگذاشته است این نقطه حداکثری پسرفت انسان   انسان بین این دو نقطه اختیار دارد ؟ بالاخره زمان محدودی دارد و تا یک حدی میتواند پست شود و به خاطر همین زمان محدود تا یک حدی میتواند پیشرفت کند  تا اینجا را که قبول داریم ؟ همان طور که میگویند انسان میتواند از فرشته ها برتر باشد و هم میتواند از حیوانات پست تر باشد از طرفی هم بهشت و جهنم نتیجه اعمال خود انسان است .     اگر تا اینجا درست است ، خواهش میکنم به سوال زیر پاسخ دهید : چه کسی این محدوده (پیشرفت و پسرفت) را برای انسان تعیین میکند ؟؟؟  

اعتقادی:وقتی بنده ای توفیق گناه صغیره پیدا نکردگناه کبیره می کندچراخدااهل معامله نیست یک گناه صغیره یک آتش مختصردرجهنم. بهترازعذاب کبیر نیست

با عرض سلام و تشکر از سایت خوب مفیدتون؛
آقای دکتر رائفی پور در یک سخنرانی گفتن شرایط فعلی ما در دنیا با انتخاب خودمون بوده. یعنی ما قبل از اینکه به دنیا بیایم خودمون انتخاب کردیم که از کدوم پدر و مادر، در کدوم کشور و... به دنیا بیایم. با این مقدمه چند سوال برام بوجود اومده که ممنون میشم پاسخ بدین؛
1- آیا به طور جزئی تر اینکه در دنیا دختر باشیم یا پسر، نژادمون چی باشه و مسلمان و شیعه بودنمون هم به پیشنهاد خودمون بوده؟
2- دیگه چه چیزهایی رو خودمون انتخاب کردیم؟
3- خانمی رو می شناسم که جزء افراد به اصطلاح عادی و طبیعی جامعه است اما از لحاظ هوش و عقل و فهم در درجه پایینی قرار داره، مادرش معتاده و... آیا داشتن چنین مادری به خواست خودش بوده؟ اینکه از میزان درک و شعورش گفتم برای اینه که در وجودش دیده نمیشه در عالم قبلی هم اینقدر بزرگوار بوده باشه که حاضر شده چنین مادری رو ولو برای رشد و تکامل شخصیت خودش برگزیده باشه!
4- آیا انتخاب فرزند هم در اون عالم وجود داشته؟
5- با این حساب اصولا چرا برخی از انسان ها والدین یا اولاد خوبی برای خودشون انتخاب نکردن؟
6- غیرمسلمانان و قبل از اونها خواهران و برادران اهل سنت به چه دلیل انتخاب دین و مذهبشون با ما فرق داشته؟