انبیا ،ائمه .عصمت ،

جایگاه معصومیت پیامبر اکرم (ص) در قران

در قران مانند پیامبران گذشته پیامبر اسلام را بارها ستایش میکند ولی همچون انبیاء گذشته ایشان را مطلقا مبرا از خطا ندانسته و عالم مطلق نمی داند که در زیر ایات مربوطه بیان میشود :
ایات مربوط به قبل از رسالت
«...و تو را گم کرده نیافت و هدایت کرد ......»
(ضحی/۶تا۱۱)
«ایا ما تو را شرح صدر عطا نکردیم و بار سنگین گناه را از تو دور نساختیم در صورتی که بارسنگین ممک بود پشت تورا گران دارد ..»
(شرح/۱تا۶)
ایات مربوط به دوران رسالت
«ای رسول خدا تو را ببخشد چرا پیش از انکه دروغ گو از راست گو بر تو معلوم شود به انان اجازه دادی ...»
(توبه /۴۳و۴۴ )
«پس هرگاه از وسوسه شیطان بر تو رنج و فسادی رسد به خدا پناه بر...»
(فصلت/۳۶)
توبیخ به خاطر گرفتن فدیه
(انفال /۶۷تا۷۰)
«ما قران را مکرر بر تو قرائت میکنیم تا تو فراموش نکنی »
(الاعلی/۶)
«ای رسول ما تو را به فتحی اشکار در عالم فیروز می گردانیم تا از گناه گذشته و اینده تو در گذریم .»
(فتح/۲)
«ای رسول ...خدا را به بزرگی یاد کن و لباس از هر عیب و الایش پاکیزه دار و از نا پاکی به کلی دوری گزین ...»
(مدثر/۱تا۷)
«بگو من مالک نفع و ضرر خویش نیستم مگرانچه خدا برمن خواسته و اگر من از غیب خبر داشتم بر خیر و نفع خویش همیشه می افزودم و هیچ گاه زیان نمی دیدم »
(اعراف/۱۸۸)
«اگر ما میخواستیم حقیقت را به وحی بر تو اشکار می ساختیم تا به باطن انها از سیمایشان پی برده ودر طی سخن کاملا بشناسی »
(محمد/۳۰)