امام خمینی

سال‌ها بعد برای انجام معالجه به انگلستان رفتم؛ با دو جوان دانشجو که صحبت مى‏‌کردیم، عنوان مى‏‌کردند که ما با پیام امام خمینى(ره) به گورباچف، مسلمان شدیم و نامه حضرت امام(ره) را از نظر جامعه‏‌شناسى براى پایان‏ نامه خود انتخاب کرده بودند. واقعیت این است که این مرد، مرد خدایى است.

به‌مناسبت سالروز تشكیل شورای انقلاب به فرمان حضرت امام خمینی رحمه‌الله پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR خاطره‌ای از حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از جلسه سازماندهی مسئولیت‌ها در شورای انقلاب را منتشر می‌كند. این بیانات مربوط به سال ۱۳۶۸/۰۵/۱۸ است:

هنگامى كه قرار بود امام(ره) تشريف بياورند و ما در دانشگاه تهران تحصن داشتيم، جمعى از رفقاى نزديكى كه با هم كار مى‌كرديم و همه‌شان در طول مدت انقلاب، نام و نشانهايى پيدا كردند و بعضى از آنها هم به شهادت رسيدند - مثل شهيد بهشتى، شهيد مطهرى، شهيد باهنر، برادر عزيزمان آقاى هاشمى، مرحوم ربانى شيرازى، مرحوم ربانى املشى - با هم مى‌نشستيم و در مورد قضاياى گوناگون مشورت مى‌كرديم. گفتيم كه امام، دو سه روز ديگر يا مثلاً فردا وارد تهران مى‌شوند و ما آمادگى لازم را نداريم. بياييم سازماندهى كنيم كه وقتى ايشان آمدند و مراجعات زياد شد و كارها از همه طرف به اين‌جا ارجاع گرديد، معطل نمانيم. صحبت دولت هم در ميان نبود.
ما عضو شوراى انقلاب بوديم و بعضى هم در آن وقت، اين موضوع را نمى‌دانستند و حتّى بعضى از رفقا - مثل مرحوم ربانى شيرازى يا مرحوم ربانى املشى - نمى‌دانستند كه ما چند نفر، عضو شوراى انقلاب هم هستيم. ما با هم كار مى‌كرديم و صحبتِ دولت هم در ميان نبود؛ صحبتِ همان بيت امام بود كه وقتى ايشان وارد مى‌شوند، مسؤوليتهايى پيش خواهد آمد. گفتيم بنشينيم براى اين موضوع، يك سازماندهى بكنيم. ساعتى را در عصر يك روز معيّن كرديم و رفتيم در اطاقى نشستيم. صحبت از تقسيم مسؤوليتها شد و در آن‌جا گفتم كه مسؤوليت من اين باشد كه چاى بدهم! همه تعجب كردند. يعنى چه؟ چاى؟ گفتم: بله، من چاى درست كردن را خوب بلدم. با گفتن اين پيشنهاد، جلسه حالى پيدا كرد. مى‌شود آدم بگويد كه مثلاً قسمت دفتر مراجعات، به عهده‌ى من باشد. تنافس و تعارض كه نيست. ما مى‌خواهيم اين مجموعه را با همديگر اداره كنيم؛ هر جايش هم كه قرار گرفتيم، اگر توانستيم كارِ آن‌جا را انجام بدهيم، خوب است.
اين، روحيه‌ى من بوده است. البته، آن حرفى كه در آن‌جا زدم، مى‌دانستم كه كسى من را براى چاى ريختن معيّن نخواهد كرد و نمى‌گذارند كه من در آن‌جا بنشينم و چاى بريزم؛ اما واقعاً اگر كار به اين‌جا مى‌رسيد كه بگويند درست كردن چاى به عهده‌ى شماست، مى‌رفتم عبايم را كنار مى‌گذاشتم و آستينهايم را بالا مى‌زدم و چاى درست مى‌كردم. اين پيشنهاد، نه تنها براى اين بود كه چيزى گفته باشم؛ واقعاً براى اين كار آماده بودم.

بیانات در مراسم توديع كاركنان نهاد رياست جمهورى‌ ۱۳۶۸/۰۵/۱۸

بهره اول روحانيت و مرزباني فكري از دين
امروز سوم اسفند ماه سالروز انتشار پيام امام خميني درباره روحانيت است كه به « منشور روحانيت » معروف گرديد. به اين مناسبت نگاهي داريم به محورهاي اين پيام مهم و تاريخي .
در تاريخ 3 اسفند 1367 هجري شمسي ـ مصادف با 15 رجب 1409 هجري قمري ـ يكي از پيام هاي بزرگ و تاريخي حضرت امام خميني صادر گرديد.
مخاطبان اين پيام مراجع فقها علما و انديشمندان طلاب و ائمه جمعه و جماعت بودند و البته اكنون نيز هستند. موضوع اصلي و محوري اين پيام تاريخي نماياندن جايگاه رفيع روحانيت تبيين نقش بنيادين فقها و علماي فرزانه و مسئول و آگاه به زمان تشريح تلاش هاي رنجزا و مجاهدت هاي طاقت فرسا و عبور از گردنه هاي صعب و نفس گير و مرارت بار حوادث و رخدادهاي تاريخي مي باشد.
محور همه ي مجاهدت هاي وقفه ناپذير عالمان انديشمند و متعهد اسلامي در طول تاريخ « مرزباني از دين » است . اهميت اين مسئوليت و فعاليت مستمر از آنجا ناشي مي شود كه در تعيين جايگاه و تبيين نقش « زيرساخت »
همه تلاش ها و مجاهدت ها به شمار مي رود. يعني اگر مرزباني فكري از دين توسط فقها و علما به ظهور و عينيت درنيايد هيچ جلوه اي از فرهنگ و تفكر و معارف اسلامي در ابعاد اجتماعي سياسي حكومتي اقتصادي علمي فرهنگي اخلاقي تربيتي و عبادي مجال و فرصت بروز و تحقق پيدا نمي كنند و اصولا دين باوري و دينداري در همه جنبه ها و جلوه هاي خود رو به ضعف تدريجي و اضمحلال نهايي خواهند رفت .
اولين موضوعي كه امام خميني در متن پيام خويش مطرح مي نمايند مرزباني فكري از دين مي باشد و همين جاست كه مي توان به اين نتيجه گيري رسيد كه آن پيشواي الهي به دليل جايگاه و نقش حياتي و بنيادين فقها و علماي اسلام در مرزباني از دين اولين موضوع پيام تاريخي خويش را شرح و تبيين اين نقش محوري و مبنايي قرار داده است .
حضرت امام خميني در متن پيام تاريخي خويش به روحانيت اين گونه مسئوليت عالمان آگاه و سخت كوش را در مرزباني فكري و اعتقادي از دين نمايان مي نمايند :
« درود بر حاملان امانت وحي ... سلام بر آنان كه تا كشف حقيقت تفقه به پيش تاختند و براي قوم و ملت خود منذران صادقي شدند كه بند بند حديث صداقتشان را قطرات خون و قطعات پاره پاره پيكرشان گواهي كرده است ....
ترديدي نيست كه حوزه هاي علميه و علماي متعهد در طول تاريخ اسلام و تشيع مهم ترين پايگاه محكم اسلام در برابر حملات و انحرافات و كجروي ها بوده اند. علماي بزرگ اسلام در همه عمر خود تلاش نموده اند تا مسائل حلال و حرام الهي را بدون دخل و تصرف ترويج نمايند.
اگر فقهاي عزيز نبودند معلوم نبود امروز چه علومي به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بيت ـ عليهم السلام ـ به خورد توده ها داده بودند. جمع آوري و نگهداري علوم قرآن و اسلام و آثار و احاديث پيامبر بزرگوار و سنت و سيره معصومين ـ عليهم السلام ـ و ثبت و تبويب (1 ) و تنقيح (2 ) آنان در شرايطي كه امكانات بسيار كم بوده و سلاطين و ستمگران در محو آثار رسالت همه امكانات خود را به كار مي گرفتند كار آساني نبوده است كه بحمدالله امروز نتيجه آن زحمات را در آثار و كتب با بركتي همچون « كتب اربعه » (3 ) و كتاب هاي ديگر متقدمين و متاخرين از فقه و فلسفه رياضيات و نجوم و اصول و كلام و حديث و رجال تفسير و ادب و عرفان و لغت و تمامي رشته هاي متنوع علوم مشاهده مي كنيم . اگر ما نام اين همه زحمت و مرارت را جهاد في سبيل الله نگذاريم چه بايد بگذاريم.» (4 )
حضرت امام خميني در اين بخش از پيام خويش جايگاه مرزباني فكري روحانيت را مي نماياند و ما بايد برمبناي اين ديدگاه هاي ژرف پشتوانه هاي ديني و روايي اين رهنمودهاي امام خميني را براي نسل جوان امروز مطرح و تبيين نمائيم و اين يك ضرورت بزرگ به شمار مي رود. اين ضرورت آنگاه بيشتر رخ مي نماياند كه وقتي برخي از جريان هاي فكري و اعتقادي را ـ كه البته با نام دين فعاليت مي كنند و در واقع تيشه بر ريشه دين مي زنند ـ به تامل بگذاريم درمي يابيم كه اين خناسان فتنه گر شديدترين حملات را عليه روحانيت تدارك ديده و در پرتو اين تهاجم همه جانبه به نفي جايگاه علماي دين در مرزباني فكري جامعه پرداخته و تمام مستندات ديني و واقعيت هاي تاريخي را به ديده اغماض نگريسته و در نهايت توطئه استعماري اسلام منهاي روحانيت و ضرورت خلع يد از اين مرزبانان دين را مطرح كرده اند.
حضرت امام جعفر صادق (ع ) در تبيين مرزباني فكري علماي دين چنين مي فرمايد : علما شيعتنا مرابطون في الثغر الذي يلي ابليس و عفاريته يمنعونهم عن الخروج علي ضعفا شيعتنا و عن ان يتسلط عليهم ابليس و شيعته النواصب . الافمن انتصب لذلك من شيعتنا كان افضل ممن جاهد الروم و.... الف الف مره لانه يدفع عن اديان محبينا و ذلك يدفع عن ابدانهم »
« علماي شيعه مرزداران مرزهايي هستند كه ابليس و عفريت هاي او بر آنها حمله مي كنند عالمان ديني ابليس را از هجوم بر ناتوانان شيعه بازمي دارند و از چيره شدن ابليس و پيروان دشمنخوي او بر ايشان جلوگيري مي كنند. آگاه باشيد هر كس از شيعه ما خود را به اين مرزداري برگمارد مقامش از كساني كه با روميان جهاد كردند.... هزار هزار بار بالاتر است به آن جهت كه اين مرزدار از دين دوستان ما دفاع مي كند در صورتي كه آنان از بدن ايشان دفاع مي كنند . » (5 )
اين روايت شريف تبيين گر جايگاه روحانيت شيعه و مقام و مسئوليت خطير و پر فراز و فرود « مرزباني فكري از دين » مي باشد.
اين مرزباني داراي چند جلوه و جنبه است . جنبه اول مقابله با ابليس و لشگريانش كه با ترفندها و نيرنگ هايشان ناتوانان فكري جامعه را نشانه مي روند تا از طريق وسوسه ها و تحريك ها آنان را در دام اعتقادات و مباني فكري مغشوش و التقاطي كه توسط جريان هاي فكري غرب گرا و سكولاريستي و شرق گرا و ماترياليستي گرفتار سازند و از تفكر زلال اسلامي بازدارند. اين جريان هاي فكري باطل در هر زمان با عنوان و ظاهر و اسم و نشان هاي خاص و در قالب و شيوه هاي متفاوت سر برمي آورند و در ميان افراد جامعه انحراف فكري و اعتقادي ايجاد مي نمايند.
جنبه دوم اين مرزباني فكري شرح و تبيين جلوه هاي مختلف فرهنگ اسلامي براي توده هاي مردم به ويژه نسل جوان جامعه مي باشد. اين شرح و تبيين ها هستند كه شناخت و بينش و آگاهي به وجود مي آورند و با ايجاد پشتوانه هاي مستحكم اعتقادي و فكري آنان را در برابر تهاجم دشمنان اسلام از هر تزلزل و ضعف مصون مي دارند.
جنبه سوم اين مرزباني پرورش هاي اخلاقي و دروني برمبناي تفكر اصيل اسلامي و مسدود كردن مجاري نفوذ هواها و هوس ها و جلوگيري از به دام افتادن ها و ملعبه دست واقع شدن ها و در نهايت از دين خدا خارج شدن و به جبهه كفر و نفاق درآمدن است .
جنبه چهارم اين مرزباني آگاهي بخشي هاي سياسي و تبيين سياست اصيل اسلامي و تفاوت آن با سياست هاي رايج و ماكياوليستي دنياي ظلم و جور مي باشد. دشمن شناسي و ايجاد شناخت و بينش درباره روش هاي استعمار در نفوذ و سيطره و ضربه زدن نيز در همين جنبه از مرزباني توجيه مي شود.
امام جعفر صادق (ع ) مقام مرزباني فكري از دين خدا توسط عالمان متعهد شيعه را « هزار هزار » بار بالاتر از مجاهدان صدر اسلام در نبرد با روميان مي دانند و سپس توضيح مي دهند كه علت اصلي اين رجحان و برتري با فاصله بسيار طولاني را بايد در نوع فعاليت اين عالمان و تفاوت آن با مجاهده جهادگران دانست كه اينان با مرزباني فكري و اعتقادي و پذيرش همه رنج و مرارت هاي آن از « دين مردم » دفاع مي كنند و آنان با جهاد و پيكار خود از « بدن مردم » دفاع مي نمايند. اينان مانع مي شوند از جانب دشمنان آسيب و زيان به اعتقادات و مباني دين مردم وارد آيد و انحراف اعتقادي و در پي آن انحطاط اخلاقي در آنان پديد آيد كه اگر اين وظيفه و مسئوليت حياتي به خوبي انجام نپذيرد اساس دين مضمحل و نابود مي شود و آنان يعني جهادگران سعي مي كنند با جهاد خود مانع آسيب و زيان دشمنان و ضربه زدن به ابدان مردم گردند.
در نگاه ژرف فرهنگ جامع و غني اسلامي ارزش و منزلت مسئوليت بزرگ مرزباني فكري علماي اسلام حتي از خون شهيدان نيز برتر و بالاتر مي باشد چنان كه در متون فرهنگ اسلامي آمده است : « مدادالعلما افضل من دماالشهدا » « مركب قلم علماي دين از خون شهيدان افضل و برتر است . »
اين برتري و افضليت به آن دليل است كه قلم علما و انديشمندان اسلامي است كه تبيين كننده تعاليم ژرف و رهايي بخش اسلام از جمله جهاد في سبيل الله مي باشد و نيز همين قلم ها و آثار تراوش شده از آنهاست كه « شهيدپرور » هستند و طبيعي است كه بايد بر خون شهيدان برتري يابند.
حضرت امام خميني در پيام به روحانيت به اين اثربخشي و برتري و رجحان مركب قلم عالمان دين بر خون شهيدان اينگونه تصريح دارند : « از مجاهدات علمي و فرهنگي آنان كه به حق از جهاتي افضل از دما شهيدان است كه بگذريم آنان در هر عصري از اعصار براي دفاع از مقدسات ديني و ميهني خود مرارت ها و تلخي هايي متحمل شده اند و همواره با تحمل اسارت ها و تبعيدها زندان ها و اذيت و آزارها و زخم زبان ها شهداي گرانقدري را به پيشگاه مقدس حق تقديم نموده اند . » (6 )
در اين رهنمود امام خميني دقت روا داريم . امام علاوه بر اين كه به موضوع افضل و برتر بودن مركب قلم علماي اسلام بر خون شهيدان تصريح دارند به اين نكته نيز اشاره مي كنند كه اين مرزداران بزرگ عقيده و ايمان همواره در طول تاريخ در راه دفاع از فرهنگ و معارف اسلامي و مقدسات مردم مرارت ها تحمل كرده اند و زخم زبان ها و آزار و اذيت ها و زندان و تبعيد و شهادت را با جان و دل خريده اند و شهداي گرانقدري را به پيشگاه خداوند تقديم كرده اند. يعني علماي مرزبان و امانت دار وحي الهي اگرچه داراي تلاش و مجاهدت هاي فكري و علمي و قلمي ارزشمند و سرنوشت ساز مي باشند كه بر خون شهيدان برتري دارد لكن در دفاع از تعاليم اسلام و مقدسات مردم نيز در خون خويش غوطه ور شده و شهيدان فراوان به دين مبين حق تقديم كرده اند.
در روايت شريف ديگري كه به تبيين مرزباني فكري علماي دين مي پردازد بسيار دقيق شويم . پيامبر اكرم (ص ) مي فرمايد : « برتري عالم بر عابد هفتاد درجه است و فاصله ميان هر دو درجه به اندازه هفتاد سال دويدن است . و اين به آن سبب است كه شيطان بدعت ها را براي مردم فراهم مي كند و عالم ديني آنها را مي بيند و از آنها جلوگيري مي كند در صورتي كه عابد همواره به عبادت خود مشغول است و متوجه بدعت ها نمي شود و آنها را نمي شناسد . » (7 )
اين روايت شريف يكي از بزرگ ترين و حساس ترين مسئوليت هاي علماي دين را در مرزباني اعتقادي و فكري معرفي مي نمايد و آن مبارزه با بدعت در دين است .
« بدعت » مفاسد اعتقادي و اجتماعي است كه فاسقان به نام دين در دين وارد مي كنند و آن را دين مي شمارند و با اهداف و مقاصد ناپاك فكري سياسي اقتصادي به تبليغ و نشر آن مي پردازند و به مرور سياهي لشكرهايي از مردم به وجود مي آورند و هر روز فتنه اي ايجاد مي كنند و انحراف فكري و انحطاط اخلاقي در سطح جامعه به ويژه در ميان جوانان به وجود مي آورند.
بدعت گزاري در دين به هيچ عصر و زماني محدود نمي شود و هميشه بوده و هست و خواهد بود.
هم اينك برخي از بدعت ها كه توسط مكتب هاي اعتقادي و فكري وابسته به قدرت هاي استكباري به ويژه آمريكا و انگليس در سطح جامعه ترويج مي شود سابقه اي ديرينه دارند و برخي از آنها پديده جديد و نو ظهور مي باشند.
صوفي گري كه عبارت است از برگرفتن برخي از تعاليم عرفاني اسلام و آميختن آن با مفاهيم عرفاني باطل كه تامين كننده مطامع و منافع قدرت هاي استعماري مي باشد و در واقع آنچه از اسلام انتخاب شده براي ظاهرسازي و فريبكاري و پوسته اي قشري و ظاهري از دين است و نه اصل و اساس آن از بدعت هاي ديرينه مي باشد و سابقه تاريخي طولاني دارد.
خرافه هايي كه در مدايح و مراثي وارد شده و همواره عزاداري اصيل اسلامي را به بيراهه افكنده و از آثار ارزشمند اجتماعي و سياسي آن كاسته است از جمله بدعت هاي ديرينه است .
ادعاي نيابت امام زمان و در مرحله بعدي ادعاي مهدويت و بالاتر از آن ادعاي نبوت بدعتي است كه سابقه تاريخي طولاني دارد و در ايران و ساير كشورهاي اسلامي به صورت بهائيت و وهابيت و توسط روسيه و انگليس ايجاد گرديد و امروز بيشتر در حمايت همه جانبه و بي دريغ آمريكا ادامه حيات مي دهند.
ادعاهاي ارتباط با ائمه اطهار(ع ) كه توسط عناصر آلت دست غرب و آمريكا در گوشه و كنار جامعه و كشور در حال رشد و ترويج است نيز از بدعت هاي ديرينه است .
عرفان هاي غربي و آمريكايي كه همه چيز از جمله استفاده از موادمخدر و آزادي هاي مطلق جنسي و پرستش اقطاب و رهبران به اصطلاح عرفاني در آن ها آزاد است از بدعت هاي نوظهور مي باشد.

اينك مشخص مي گردد كه چرا جايگاه مرزباني فكري علماي اسلام بسيار رفيع مي باشد و نقش آنان بسي ارزشمند و والاست . و نيز نمايان مي گردد كه چرا امام خميني اعلام مي كنند كه فقها و علماي اسلام حاملان امانت وحي الهي هستند و اگر تلاش ها و مجاهدت هاي رنجزا و مرارت بارشان به عينيت درنمي آمد معلوم نبود كه امروز چه علومي به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بيت به خورد توده ها داده بودند.
همچنين علت اين كه امام خميني اين تلاش ها را « جهاد في سبيل الله » نام مي گذارند و نيز آثار فكري و قلمي عالمان فكور و آزادانديش را از خون شهيدان برتر و افضل مي دانند آشكار مي گردد.
امروز با توجه به رشد و گسترش شگفت انگيز رسانه هاي جهاني و تسريع و تسهيل در ايجاد ارتباط جريان هاي فكري غرب گرا با نسل جوان اهميت و حساسيت مسئوليت مرزباني فكري روحانيت از دين مضاعف گرديده است و حوزه هاي علميه و عالمان جامع نگر و فرهيخته و آگاه به زمان و مسئول و متعهد در برابر خداوند متعال بايد با تشكيل هسته ها و مراكز بزرگ پژوهش و مطالعه و تحقيق در مسلك هاي فكري گوناگون و ايجاد پيوند و تعامل همه جانبه با جوانان و دانشجويان به تبيين و تشريح مباني نظري و عملي و آفات و آسيب ها و آثار خطرناك اين جريان هاي باطل و گمراهي زا بپردازند و از طرفي ديگر به ايجاد پشتوانه هاي مستحكم معرفتي و شناخت هاي اصيل و جامع ديني در آنان اهتمام ورزند و در كنار اين دو وظيفه فرصت هاي كافي براي طرح پرسش هاي آنان را فراهم آورند و با سعه صدر به پاسخگويي بپردازند.
ــــــــــــــــــــــــــــ
پاورقي :
1 ـ تبويب : فصل بندي و جدا كردن ابواب كتب
2 ـ تنقيح : تصحيح جملات و رعايت رسايي آن ويرايش
3 ـ كتب اربعه : كتاب هاي چهارگانه و معتبر احاديث فقهي شامل : التهذيب الاستبصار من لا يحضره الفقيه الكافي .
4 ـ صحيفه امام موسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني جلد 21 ص 274 و 275
5 ـ الحياه ج 2 ص 498
6 ـ صحيفه امام ج 21 ص 275
7 ـ الحياه ج 2 ص 467
محور همه مجاهدت هاي وقفه ناپذير عالمان انديشمند و متعهد اسلامي در طول تاريخ « مرزباني از دين » است . اهميت اين مسئوليت و فعاليت مستمر از آنجا ناشي مي شود كه در تعيين جايگاه و تبيين نقش «زيرساخت» همه تلاش ها و مجاهدت ها به شمار مي رود. يعني اگر مرزباني فكري از دين توسط فقها و علما به ظهور و عينيت در نيايد هيچ جلوه اي از فرهنگ و تفكر اسلامي مجال و فرصت بروز و تحقق پيدا نمي كنند و اصولا دين باوري و دينداري در همه جنبه ها و جلوه هاي خود رو به ضعف تدريجي و اضمحلال نهايي خواهند رفت .

حضرت امام خميني :
از مجاهدت هاي علمي و فرهنگي علماي اسلام كه به حق از جهاتي افضل از دما شهيدان است كه بگذريم آنان در هر عصري از اعصار براي دفاع از مقدسات ديني و ميهني خود مرارت ها و تلخي هايي متحمل شده اند و همواره با تحمل اسارت ها و تبعيدها زندان ها و اذيت و آزارها و زخم زبان ها شهداي گرانقدري را به پيشگاه مقدس حق تقديم نموده اند .
« بدعت » ها كه مسئوليت مبارزه با آنها بر دوش فقها و علماي اسلام سنگيني مي كند مفاسد اعتقادي و اجتماعي هستند كه فاسقان به نام دين در دين وارد مي كنند و آن را دين مي شمارند و با اهداف و مقاصد ناپاك فكري سياسي اقتصادي به تبليغ و نشر آن مي پردازند و به مرور سياهي لشكرهايي از مردم به وجود مي آورند و هر روز فتنه اي ايجاد مي كنند و انحراف فكري و انحطاط اخلاقي در سطح جامعه به ويژه در ميان جوانان به وجود مي آورند .
مقابله با جريان هاي التقاطي غرب گرا و سكولاريستي و شرق گرا و ماترياليستي شرح و تبيين جلوه هاي مختلف فرهنگ اسلامي و ايجاد پشتوانه هاي مستحكم اعتقادي و فكري در برابر تهاجم فرهنگي دشمنان اسلام مسدود كردن مجاري نفوذ هواها و هوس ها و جلوگيري از به دام افتادن ها و ملعبه دست واقع شدن ها و در نهايت به جبهه كفر و نفاق درآمدن ها آگاهي بخشي هاي سياسي و تبيين سياست اصيل اسلامي و تفاوت آن با سياست هاي رايج و ماكياوليستي دنياي ظلم و جور جنبه هاي چهارگانه مرزباني فكري روحانيت از دين خدا به شمار مي روند .

منبع:www.imam-khomeini.com

آن چیزی که انسان را به ضیافتگاه خدا راه میدهد، این است که غیر خدا را کنار بگذارد...

head
[CENTER]ღღღ تولید اختصاصی اسک دین ღღღ

[/CENTER]

:roz: دانلود با کیفیت عالی با حجم 1.89 مگابایت :roz:
:goleroz: دانلود با کیفیت عادی با حجم 860 کیلوبایت :goleroz:

«تردیدى نیست که حوزه‏هاى علمیه و علماى متعهد در طول تاریخ اسلام و تشیع مهمترین پایگاه محکم اسلام در برابر حملات و انحرافات و کجرویها بوده‏اند. علماى بزرگ اسلام در همه عمر خود تلاش نموده‏اند تا مسائل حلال و حرام الهى را بدون دخل و تصرف ترویج نمایند ..

اگر فقهاى عزیز نبودند، معلوم نبود امروز چه علومى به عنوان علوم قرآن و اسلام و اهل بیت- علیهم السلام- به خورد توده‏ها داده بودند. جمع آورى و نگهدارى علوم قرآن و اسلام و آثار و احادیث پیامبر بزرگوار و سنت و سیره معصومین- علیهم السلام- و ثبت و تبویب و تنقیح آنان در شرایطى که امکانات بسیار کم بوده است و سلاطین و ستمگران در محو آثار رسالت همه امکانات خود را به کار مى‏گرفتند، کار آسانى نبوده است که بحمداللَّه امروز نتیجه آن زحمات را در آثار و کتب با برکتى همچون «کتب اربعه» و کتابهاى دیگر متقدمین و متأخرین از فقه و فلسفه، ریاضیات و نجوم و اصول وکلام و حدیث و رجال، تفسیر و ادب و عرفان و لغت و تمامى رشته‏هاى متنوع علوم مشاهده مى‏کنیم. اگر ما نام اینهمه زحمت و مرارت را جهاد فى سبیل اللَّه نگذاریم، چه باید بگذاریم؟
در بُعد خدمات علمى حوزه‏هاى علمیه سخن بسیار است که ذکر آن در این مختصر نمى‏گنجد. بحمداللَّه حوزه‏ها از نظر منابع و شیوه‏هاى بحث و اجتهاد، غنى و داراى ابتکار است. تصور نمى‏کنم براى بررسى عمیق همه جانبه علوم اسلامى طریقه‏اى مناسبتر از شیوه علماى سلف یافت شود. تاریخ بیش از هزار ساله تحقیق و تتبع علماى راستین اسلام گواه بر ادعاى ما در راه بارور ساختن نهال مقدس اسلام است.»

«یاد گرفتن زبان خارجى، کفر و فلسفه و عرفان، گناه و شرک بشمار مى‏رفت. در مدرسه فیضیه فرزند خردسالم، مرحوم مصطفى از کوزه‏اى آب نوشید، کوزه را آب کشیدند، چرا که من فلسفه مى‏گفتم. تردیدى ندارم اگر همین روند ادامه مى‏یافت، وضع روحانیت و حوزه‏ها، وضع کلیساهاى قرون وسطى‏ مى‏شد که خداوند بر مسلمین و روحانیت منت نهاد و کیان و مجد واقعى حوزه‏ها را حفظ نمود ..

علماى دین باور در همین حوزه‏ها تربیت شدند و صفوف خویش را از دیگران جدا کردند. قیام بزرگ اسلامى‏مان نشأت گرفته از همین بارقه است. البته هنوز حوزه‏ها به هر دو تفکر آمیخته‏اند.»

سلام

این تاپیک رو واسه این زدم که دلنوشته یا خاطره ای از رحلت امام دارین توش بنویسین .

تا یادمون نره اون مرد کی بود ، چطوری زندگی کرد و چطور رحلت کرد .

و یادمون نره که چقدر برامون عزیز بود .