امام حسین

۩۞۩۩۞۩ معجزات سيّد الشهداء (ع ) بعد از شهادت ۩۞۩۩۞۩

با سلام خدمت همه بزرگواران
به مناسبت ایام محرم

تصمیم گرفتم داستانهایی از معجزات امام حسین (ع) را بعد از شهادتشان را در این تایپیک بگذارم
امیدوارم همانطور که این داستانها در من اثر گذاشت
شما بزرگواران را هم تحت تاثیر قرار دهد
امیدوارم که من را همراهی کنید

:Sham::Sham::Sham::Sham::Sham::Sham:

یا حسین



یا حسین


یا حسین

:Sham::Sham::Sham::Sham::Sham::Sham:

منبع :
کتاب کرامات الحسینیه (ع)
نوشته على مير خلف زاده




شما چی یاد گرفتین ؟ از عاشورا و ....

با سلام وصلوات بر محمد وآل پاکش

اینهم ثمره معامله با خدا !!!!!!!!!!!!!

درسها وعبرتهای محرم زیاد است اما بنظر من ازبزرگترین مطالب عاشورا درس معرفت حق تعالی از هر نظر است (جمال و جلال) و این مورد است که ارزش خداوند چقدر است ؟ چرا امام (ع) همه هستیش را برای چنین خدایی داد؟

جواب : چون خدای متعال بی نهایت است از هر نظر و بقول امروزیها آخر همه چیز است : آخر قدرت وکرامت ، آخر سخاوت ومروت وآخر لذت وآخر انتقام و عذاب و.....پس معامله با چنین خدایی هم ثمره خدایی وبی نهایتی دارد بزبان ساده تر امام حسین (ع) همه هستیش را با رضا و رغبت برای خداوند متعال داد و مابه ازای این معامله هم خود خداست .... عاقلان را اشارتی کافیست .

وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (قرآن کریم)

خدایی که اگر شما یکقدم بطرف او بروید او ده قدم بطرف شما می آید وبنص قرآن 10 برابر پاداش عمل خیرتان را میدهد .

بنابراین صدور خوارق عادات و کرامات از ناحیه امام حسین علیه السلام واصحاب وفادارش هیچ تعجبی ندارد.و بقول بعضی خواص ،مقام ابا عبدالله علیه السلام در این جهان چندان مشخص نیست بلکه امام حسین (ع) در آن جهان خدایی میکند.

خوب حالا شما بگید که چه درسی از حوادث کربلا گرفتید ؟

محمل حضرت زینب(س)و قمه زنی

راوی داستان به محمل زدن سر حضرت زینب(س) که دست اویز قمه زنی شده است فردی است به نام مسلم جصاص .

او ماجرا را این گونه نفل می کند:

.....دیدم که اسرای عاشورا در کجاوه بودند وقتی یزیدیان سر بریده امام حسین(ع) را بالای نیزه بردند

حضرت زینب (ع) با مشاهده این صحنه و از فرط ناراحتی سر خود را به چوبه محمل کوبید و خون از زیر مقنعه ایشان جاری شد.

برسی داستان:

اولا این داستان از نظر سند به شدت ضعیف است این مطلب برگرفته از کتاب نورالعین فی مشهد الحسین(ع) که نویسنده ان مشخص نیست

و تنها برخی ان را به ابراهیم ابن محمد نیشابوری اسفراینی نسبت داده اند که شخصی اشعری مذهب و و شافعی مسلک بود

مرحوم شیخ عباس قمی صاحب منتهی الامال در این زمینه می نویسد نسبت سر شکستن به حضرت زینب(س) بعید است

چون ایشان عقیله بنی هاشم و صاحب مقام رضا وتسلیم است -شیخ عباس قمی منتهی الامال ج1 ص 75-

وی سپس با استناد به کتابهای معتبر تاریخی اثبات می کند که اسرای کربلا را بر ناقه های عریان و و بی جهاز نشانده بودند

و اصلا محمل در کار نبود تا ان حضرت سرش را به ان بکوبد

ثانیا این گونه رفتار ها مورد نهی حضرات معصومین است

بخصوص امام حسین(ع) مصیبت دیدگان کربلا را از چنین اعمالی نهی کرده بودند

اگر امام حسین(ع) خواهرشان را قسم و حتی تذکر داده بودند که مبادا شیطان صبر از کفت برباید -علامه مجلسی بحار الانوار ج45 ص2و ج3 ص 392-

با این فرض چگونه ممکن است حضرت زینب(س) اقدام به شکستن سر خود کند ؟!

ایشان که از اولیاء خاص الهی هستند و ممکن نیست بر خلاف تذکر امام خویش عملی را مرتکب شده باشند.

ثالثا اکر برفرض صحت داستان حضرت زینب(س) در ان وضع بحرانی که سر برادر بر نیزه می بیند سر خود را بر محمل می زند

واین حاکی از شدت تاثر و اندوه ان حضرت است و این دلیل بر جواز این کار در شرایط عادی نیست

موید این مطلب ان که نه در مورد حضرت(س) زینب و نه سایر زنان حرم نقل نشده که در سالگرد عاشورا به اعمالی مثل ان اقدام کنند

علاوه بر ان هیچ دستور یا توصیه ای به سر شکستن در عزای سالار شهیدن از امام سجا(ع) و یا دیگر ایمه وجود ندارد

هرچند ائمه اطهار به امر عزا و کریه و ندبه برای پدر خویش همت والایی داشتند

●ღ● مولودی و سرود ولادت امام حسین علیه السلام ●ღ●

[="darkgreen"][="magenta"]دانلود فایل صوتی میلاد امام حسین علیه السلام
سید مهدی میر داماد
[/]

اگه این دل مبتلاته حق داره به والله
اگه این سر خاک پاته حق داره به والله

آخه ارباب مایی می خوامت یه دنیا
خداییش باصفایی می خوامت به والله

حسین حسین آقام آقام حسین[/]

کتابهای مناسبتی (ویژه اربعین حسینی)

انجمن: 

[="blue"]به مناسبت اربعین سید وسالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام
کتابهایی ویژه همراه و رایانه ساخته ودر اختیار دوستداران قرار می دهیم
منتظر باشید.[/]

امام خمینی (ره) و عزاداری سیدالشهدا (ع)

امام خمینی و عزاداری سیدالشهدا(ع)

محبت و معرفت



امام خميني (ره) از دوران نوجواني با اطاعت از احکام الهي به تزکيه و تصفيه درون و تحصيل مقامات معنوي روي آورد و در همين دوران، عطر پارسايي‌اش در فضاي جان مشتاقان مکارم پيچيد. سحرخيزي، تهجد و راز و نياز به درگاه حي بي‌نياز حالاتي است که امام خميني (ره) از همان آوان جواني بدان اهتمام داشت. حب خداوند، که به صورت فطري در عمق جانش وجود داشت،‌ دلش را روشن گردانيد و چون به ايمان و معرفت و اخلاص خويش افزود، اين محبت ملکوتي در وجودش فزونتر گرديده، چون چشمه‌اي جوشيد و او را از ياد غيرخدا پاک ساخت.
بدين ترتيب، جذب پاکيها شد و پيوندي مستحکم با خاندان عصمت و طهارت برقرار کرد. اين پيوند مقدس به تدريج به عشقي جاودان تبديل شد. او ديگر سراپا محبت و شيفتگي شده بود. هرکجا روايتي از امام (ره) به ميان مي‌آمد و يا نام راوي احاديث اهل‌بيت (ع) را مي‌شنيد، احترام مي‌نهاد و تجليل مي‌کرد، و در مورد امامان (ع) مي‌فرمود:« سلام الله عليهم اجمعين.» عشق به خاندان عصمت و طهارت سبب شد تا براي دفاع از حريم آنان کتاب کشف اسرار را در سنين جواني به رشته تحرير درآورد و براي زيارت خانه خدا و کربلاي امام حسين (ع) کتابهايش را بفروشد. بارها اتفاق مي‌افتاد که امام از حالات و سيره اهل بيت (ع) مطالبي نقل مي‌فرمود تا مسايل اسلامي به صورت خشک عرضه نگردد و روح معنوي شاگرد تکامل داده شود.

صداي يا حسين (ع) اشک بر ديدگانش جاري مي‌ساخت. و با آنکه در مصايب شکيبا بود و حتي براي شهادت فرزند ارشدش حاج آقا مصطفي اشک نمي‌ريخت، در محافل ذکر اهل بيت (ع)‌ چون عبارت السلام عليک يا اباعبدالله را مي‌شنيد قطرات اشک از ديدگانش فرو مي‌چکيد. در ماجراي ارتحال فرزندش، هرکس وارد خانه امام در نجف مي‌گرديد بي‌اختيار اشک مي‌ريخت، اما او چون کوهي استوار بود و به هيچ وجه آثار شکست، اندوه و تالم در سيمايش هويدا نشد. يکي از ذاکران حسيني گفت:«اين حالت امام خطرناک است. بايد کاري کرد تا ايشان نيز بگريد. نبايد اجازه بدهيم بغض امام در درونش منفجر شود. سپس به مناسبت، روضه حضرت علي‌اکبر (ع) را خواند. امام سر بر زمين نهاد و گريست. يکي از يارانش درباره مجالس روضه‌خواني وي چنين مي‌گويد : آن زماني که امام در ايران به سر مي‌برد، سه روز فاطميه (اول، دوم، و سوم جمادي الثاني) روضه داشت. در نجف که بود، سه شب احيا را هم اضافه کرد.

روضه خوان که روضه مي‌خواند، امام همينطور دستمال دستش بود و گريه مي‌کرد. گاهي هم در کربلا در دسته‌هاي سينه زني و عزاداري شرکت مي‌کرد و يا در نجف سوگواران حسيني خدمتش مي‌آمدند و امام هم به آنان اظهار لطف و محبت مي‌کرد. يکي از نويسندگان معاصر مي‌نويسد: «بارها مشاهده مي‌کردم که در مسجد بالاي سر حضرت معصومه (ع) يا در خانه برخي از علما، امام همچنان آرام و ساکت نشسته بودند و به سخنان واعظ يا خيب گوش مي‌دادند، ولي همين که لحظه ذکر مصيبت فرا مي‌رسيد، دستمال از جيب بيرون آورده و بي‌اختيار گريسته و گوهر اشک را از ديدگان مبارک جاري مي‌نمودند.

در زماني که امام (ره) در فرانسه به سر مي‌بردند، چون ماه محرم فرا رسيد، در روز تاسوعا امام از يکي از همراهان خواست روضه بخواند. او عرض کرد : آمادگي ندارم و حال و هواي پاريس به هيچ‌وجه مناسب روضه‌خواني نيست.

امام (ره) تاکيد فرمود : فرقي نمي‌کند بايد به همان صورت مجالس معمولي ايران، روضه بخواني. وي ظهر تاسوعا در جمع خبرنگاران ايراني و خارجي شروع به روضه‌خواندن کرد. ناگهان مشاهده کرد امام سخت مشغول گريه کردن است.

براي کساني که از کشورهاي اروپايي آمده بودند، شگفت‌آور بود که مردي، پس از سالهاي متمادي مبارزه در برابر استبداد و استکبار، روز تاسوعا بنشيند، و بگريد، اما امام به اين تفاسير وقعي نمي‌نهاد و لازم مي‌ديد آداب و رسوم محرم و ايام سوگواري در آنجا هم اجرا شود. امام (ره) چنان دلباخته و مشتاق اهل بيت و سيدالشهدا(ع) بود که هروقت روضه‌خوان يا مداحل اهل بيت (ع) را مي‌ديد، تمام قدبلند مي‌شد، و نيز چون يکي از اين افراد مي‌خواست از نزدش برود، او را بدرقه مي‌کرد. يک بار امام را در جماران ديدند که به جاي صندلي بر زمين نشسته است، آن هم روز عاشورا و به احترام عزاداري امام حسين (ع) بود.

امام خميني (ره) با درسهاي عملي‌اش به سوگواري‌ ها مفهومي ديگر بخشيد. وقتي گروهي از شبه روشنفکران به عزاداري و سينه‌زني تاختند، شديداً به ترويج سنت ديرينه عزاداري پرداخت. از نهضت حسيني و سوگواري براي آن حضرت دفاع کرد و فرمود :« سيدالشهداء را اين گريه‌ها حفظ کرده است ...هر مکتبي تا پايش سينه‌زني نباشد ... گريه کن نباشد ... حفظ نمي‌شود.»

₪₪ دانلود کتاب - حضرت امام حسین علیه السلام ₪₪

انجمن: 

کتابخانه امام حسین علیه السلام


غروب دهم
داستان مصور نبرد امام حسين (علیه السلام )در روز عاشورا
تصوير سازي: سيامك تكلّو
طراحي صحنه ها: مهتاب فرح انگيز شيرازي

محقق: سيد محمد حسيني يگانه
ويرايش مذهبي: حجت الاسلام عبدالله حقيقت
ويرايش ادبي: حميرا حسيني يگانه و مهتا ميرجاني
زبان کتاب : فارسی
قالب کتاب : PDF
حجم:6.85 مگابایت
ويرايش اول دي ماه سال 1387 هجري شمسي
هيات حضرت ابوالفضل
دریافت از کتابخانه