ارتباط با نامحرم در فضای مجازی

سلام.
من خانمی هستم 30 ساله و متاهل و دارای فرزند
به دلیل خلأ عاطفی شدید و مشکلات و آسیب هایی که در زندگی داشته و دارم به سایت های روانشناسی و مشاوره مراجعات زیادی داشتم
که در یکی از این سایت های رواشناسی با یه آقایی اشنا شدم و ارتباط ما بیشتر و بیشتر شد
هر چند این ارتباط فقط و فقط مجازی و تلفنی بوده اما الان که فکر می کنم که من فردی متاهل و دارای فرزند هستم ...نفسم بالا نمیاد
من یک خال از موهامو نذاشتم نامحرم ببینه اما امروز گرفتار رابطه با این شخص شدم
من بارها توبه کردم و شکستم.
نمازام گاهی قضا میشه.
واقعا بریدم امروز انقدر گریه کردم امام زمان (عج) را صدا زدم چرا واقعا من انقدر باید ایمانم ضعیف باشه.
از مرگ بیم دارم چون اعمال درست و حسابی ندارم.
من عاشق شهدا و ائمه و رهبری ام چادرم کنار نمیره اما الان واقعا از خدا خیلی دور شدم
این وضعیت خیلی موجب افسردگی من شده است.
من خدا را میخوام معبودمو میخوام، اما اصلا اراده ندارم.
مطمئنم خدا منو نمی بخشه دییگه
لطفا کمکم کنید من چه کنم؟

سلام، دختری بیست ساله هستم.
با ورودم به دانشگاه، و دیدن بقیه دوستان و کنجکاوی ذاتی ام تشویق به رفتن به فیس بوک شدم، مدتها فعالیت عادی ای داشتم، کم کم وارد فضاهای مذهبی شدم و فعالیت مذهبی کردم و همزمان با این فعالیت ها بود ک باران ارتباط های با نامحرم ها ریخته شد سرم، دلایل مختلف خواستگاری، یا بعضا خودم سر کنجکاوی یا رفع مشکل اقایون بهشون پیام میدادم، واقعا بدون هیچ غرضی،به ذهنم هم خطور نمی کرد تو این فضاها میشه ارتباط گرفت
چند مورد به اسم رابطه خواهر و برادری یا رفع مشکل، در حد حرفای عادی صحبت میکردیم، اما اکثرا تهش به درخواست ازدواج و وابستگی میکشید. . . .
تو اون فضاها ، یک گروه مذهبی هم بود که با چند اقا و خانوم شبیه یک اکیپ شده بودیم، و حرفا و شوخی های عادی در کامنتها میکردیم... یک تفریح و پر کردن وقت صرفا. . .
به هرحال بخاطر افزایش ارتباطات و این حسها از فیس بوک خارج شدم
اما بعد مدتها از اون بچه های گروه تو تلگرام ی گروه زد و اعضای قدیمی رو باز اد کرد. و حالا دوباره حرفای کاملا عادی و بعضا شوخی ها هست...
من یکی دیگه از دوستانمو اد کردم به اون گروه، که حالا حس میکنم اون ب یکی از اقایون کمی علاقمند شده.
یک کمی عذاب وجدان باز به سراغم اومده، هم برای ارتباط بی مورد، هم برای حس دوستم گرچه میدونم بروز بیرونی نخواهد داشت اما ته تهش وابستگی میشه....
در مورد ارتباط بی مورد هم توجیه پیش خودمون اینه ک ارتباطات اجتماعی اجتناب ناپذیره...
خارج شدن از گروه هم تقریبا غیر ممکنه، چون دوباره اد میکنند و همه میریزن سرم و سوال میپرسند و من نمیتونم توضیح بدم، از طرفی خودم هم حس میکنم نیاز به همچین گروهی در این بازه زندگیم مخصوصا و تو این تنهایی دارم و حس میکنم اگر با این دوستان قدیمی نباشم باعث میشه ب ارتباط با غریبه تر ها روی بیارم چون الان به این ارتباطات نیاز دارم
ببخشید مباحث طولانی و در هم شد
حس سردرگمی بدی دارم
این رو هم بگم که فردی مذهبی و مقید هستم و تا حالا هیچ گونه ارتباطی با نامحرم در دنیای واقعی نداشتم

ممنون میشم کمکم کنید.