چند سال پیش توی جاده مشهد یه جا نیگه داشتیم که بریم نماز بخونیم دقیقا یادم نیست که مسجد بین راهی بود یا امامزاده . اما یادمه که روی دیوار اون امامزاده پارچه ای زده بود و حدیثی به این مضمون نوشته بود : هر شب فرشته مرگ رو به اهالی قبرستان میکند و به اونها میگه که ای مردگان به چه چیز غبطه و افسوس میخورید ؟ اونها هم به او میگویند که ما افسوس میخوریم که مومنین در مساجدشان نماز میخوانند و ما نمیتوانیم .
این حدیث مخ منو تکون داد . به خودم گفتم اگه قراره که منم یه روزی همسایه خاک بشم چرا کاری کنم که اون روز ، روز حسرتم باشه ؟؟
بعد از اون هم تصمیم گرفتم که همیشه توی مسجد نمازام رو بخونم که باعث پشیمونی اونور نشه
حتما برای شما هم اتفاق افتاده که حدیثی دیده یا شنیده باشید که روی ذهنتون حک شده باشه و تاثیر زیادی روی شما داشته . ازتون میخام اون حدیث رو برای ما هم بگیرد تا بلکه قلب سیاه ما هم بهره ای ببره
منتظرم