ابهام قر

آیات قرآن را به 2 دسته تقسیم کرده اند، محکم و متشابه، و این کار خود پیامبر بوده (سوره آل عمران آیه 7) و تحت تاثیر حرف های اعراب اطراف بوده، و این نشان میدهد قرآن حتی برای اعراب هم مبهم است چه رسد به عجمان و این چیزی نیست که بشود زیرش زد و تفسیرهای متفاوتی که از آیات متفاوت قرآن میشود حتی در بین خود شیعیان یا سنیان کاملا نشاندهنده این هست که قرآن در برخی آیات کاملا مبهم میشود و مترجمان مجبور میشوند چندین پرانتز بگذارند و کلماتی را اضافه کنند تا بتوان فهمید که آیه چه میگوید و این شامل همه موارد نمیشود و در بعضی آیات حتی پرانتزها هم جوابگو نیستند و باید به تفاسیر رجوع کرد و اینجاست که اختلافات نمایانگر میشود.

جالب اینجاست که اگر به آیه رجوع کنیم میبینیم که پیامبر انتظار دارد انسانها به همه آیات چه محکم چه متشابه ایمان بیاورند با اینکه به قول خودش فقط راسخون در دانش آیات متشابه را میفهمند و عموم انسانها متشابه را درک نمیکنند (البته همانهایی که مثلا راسخون در دانش هستند هم بینشان در تفسیر آیات مختلف اختلاف است!) پس خدا از ما انتظار دارد که برخی سخنانش را بدون اینکه بفهمیم قبول کنیم و در حالی که به ما عقل داده انتظار دارد که مثل احمقها رفتار کنیم که این واقعا جای سئول دارد!

سئوال دیگر این است که اگر قرار است آیات متشابه را فقط راسخون در دانش بفهمند پس چرا خدا این آیات را جداگانه در کتابی دیگر نازل نکرده؟! مردم عادی از کجا بفهمند فلان آیه متشابه است؟! جالب اینجاست که بعضی مفسران این ابهامات را معجزه میدانند! اگر چنین باشد دیوانگان بزرگترین معجزه گرانند چون حرف های نامفهوم فراوانی میزنند!

حال با این مقدمه به 3 تناقضی که گفتم میرسید:

1-خدا در آیه 1 سوره یوسف قرآن را "کتاب المبین" و در آیه 1 سوره حجر "قرآن مبین" نامیده است و البته فقط این 2 آیه نیست که قرآن را "روشن" میدانند بلکه آیات فراوانی هستند که قرآن را کتابی "مبین" نامیده اند و این روشن بودن قرآن با این ابهامات در تناقض است.

2-خدا در آیه 17 سوره قمر گفته است که قطعا قرآن را آسان کرده برای پندگیری. آسان بودن قرآن هم چندین بار تکرار شده. آسان بودن قرآن هم با این ابهامات در تناقض است.

3-تناقض سوم در مورد ابهام و هدایت است. خدا صدها بار در قرآن گفته این کتاب را برای هدایت مردم فرستاده حال آنکه کتاب مبهم نه هدایتگر بلکه گمراه کننده است.

نکته=شاید برخی برای فرار از جواب بگویند منظور از روشن بودن یا آسان بودن یا هدایتگر بودن قرآن برخی آیات قرآن است که باید گفت قرآن هیچ جا نگفته برخی آیات قرآن روشن یا آسان یا هدایتگرند و البته کلی گویی قرآن خودش منشا بسیاری ایرادات است که در تاپیکی دیگر به آن اشاره کرده ام.